توپلی انگلیس را به دومین برد ODI مقابل هند در سالگرد جام جهانی هدایت کرد | انگلیس – هند 2022

در سومین سالگرد بزرگترین لحظه انگلیس در این فرمت، آنها با اجرای نمایشی به لردز بازگشتند که ممکن است با کمی تلاش، خاطرات مبهم آن برد فینال جام جهانی را در اینجا ایجاد کند. افراد حاضر ممکن است کمتر در آینده ای خیالی این موضوع را به نوه های خود بگویند، اما تبدیل یک هدف متوسط ​​به پیروزی با اختلاف 100 ران، به همان اندازه جشن گرفته می شود.

بولرهای انگلیس ممکن است همیشه نتوانند توپ را تاب دهند، اما گاهی اوقات می توانند بازی را تغییر دهند. شش ویکت ریس تاپلی برای 24 ران، با یک توپ از 10 اور او بدون بولینگ، نشان دهنده بهترین فیگورهای بولینگ توسط یک انگلیسی در تاریخ این فرمت است. اگرچه او مسابقات هند را به پایان رساند، اما بولینگ توپلی با دیوید ویلی در شروع آن بود که مسابقه را متحول کرد.

طلسم افتتاحیه دومی به طور مداوم عالی بود، حتی اگر در بیشتر موارد، همه اقدامات زمانی انجام می شد که او بولینگ نمی کرد. دو اور اول او دوشیزگان بودند، پنج اور اول او فقط 6 ران هزینه داشت، و دو توپ بعد او ویکت کلیدی ویرات کوهلی را گرفت تا هند را 31 برای 4 ترک کند. دوازدهمین دوره بود و انگلیس تعقیب و گریز گردشگران را از یک تپه خال به کوه تبدیل کرده بود.

توپلی قبلاً ویکت‌های بازکننده‌های هند، روهیت شارما و شیخار داوان را گرفته بود، و ریشابه پنت دومین توپ روز برایدون کارس را مستقیماً به اواسط راه انداخته بود تا به دنبال اردک برود.

اگرچه سوریاکومار یداو و هاردیک پاندیا ثباتی را در مسابقات هند به ارمغان آوردند، اما هیچکدام به اندازه کافی در آنجا ماندند تا جریان را به نفع تیمشان برگردانند، و در شبی که بسیاری از تصمیمات کاپیتان انگلیس پاداش سریع به همراه داشت، همکاری آنها با بازگشت توپلی به هم خورد. بیست و یکم به پایان رسید و یداو زایمان دوم خود را در کنده های خود خرد کرد.

پاندیا در نهایت امتیاز 29 را از 44 به ثمر رساند و راویندرا جادجا دقیقاً همین کار را کرد. لحظاتی پس از اینکه محمد شامی توپلی را تا اواسط بازی به پایان رساند، زمانی که او به طور غیرقابل توضیحی اولین توپ لیام لیوینگستون را در آن روز از دست داد.

زمین میدانی تیم میزبان به اندازه بازی بولینگ آنها تیز بود و این نمایش به همان اندازه دلگرم کننده بود که در اولین بازی روز سه شنبه از این سری سه مسابقه مهیج بود. این که یک بار دیگر پرتاب را از دست داده باشند و به آنها دستور داده شود که اینینگ های خود را بکوبند، ممکن است بسیار زیاد نباشد، اما حداقل شایسته بود: جایی که پس از هشت اور در بیضی، آنها برای مثال 26 برای پنج بودند، در اینجا آنها 40 بدون باخت بودند.

اما اگر هندوستان شما را با تاب و درز دریافت نکند، با چرخش به سراغ شما خواهند آمد. یوزوندرا چاهال بازیکن کلیدی آنها در اینجا بود، که چهار ویکت کلیدی گرفت و تنها 47 دوش در 10 اوور خود داشت، در حالی که جادجا بی سر و صدا پنج اوور خود را بدون گرفتن هیچ ویکتی انجام داد، اما در حالی که تنها 17 ویکت را واگذار کرد.

در مقطعی انگلیس از سایه سال 2019 خارج خواهد شد، اما بازگشت به محل آن پیروزی و با شش نفر برتر که از آن زمان تنها با آمدن و رفتن ایئوین مورگان بازنشسته تغییر کرده است، آن زمان هنوز نرسیده است. رسید.

اما چیزی بیش از یک زمان بندی تصادفی برای پیوند این دو بازی وجود داشت. شرایط مسابقه به سختی می‌توانست متفاوت‌تر از این باشد، اما در آن روز در سال 2019، هیچ‌کدام از چهار تیم برتر انگلیس واقعاً موفق نشدند – با تمام آن چه جانی بیرستو در دهه 30 وارد شد – کاپیتان به قیمت ارزانی سقوط کرد و انگلیس خود را 86 به 4 پیدا کرد، در اینجا هیچ کدام. از بین چهار تیم برتر واقعاً راه افتادند – با همه چیزهایی که بایرستو در دهه 30 به دست آورد – کاپیتان به قیمت ارزانی سقوط کرد و انگلیس خود را 87 برای چهار پیدا کرد.

آنها سپس با مشارکت بن استوکس و جاس باتلر نجات یافتند، اما هیچ کدام واقعاً در اینجا مشارکت نکردند. اینینگ استوکس به طور کامل با حرکت های معکوس به چاهال مشخص شد، که دو تای آن چهار ضربه خورد و یکی به طور سرنوشت ساز از دست رفت.

آن توپ در جلوی کنده میانی به پای عقب او برخورد کرد تا داور ساده ترین تصمیم را بگیرد و بررسی بعدی انگلیس کاملاً بی فایده بود. امتناع سردار آزمون از خروج علیرغم ناامیدی شدید موقعیتش و تا زمانی که مطلقاً هیچ چاره ای جز انجام این کار باقی نمانده بود به طور مثبت جانسونی بود.

استوکس در یافتن تغییرات سرعت و خط چاهال تنها نبود. اگرچه او فقط گهگاهی استامپ‌ها را تهدید می‌کرد، اما موفق می‌شد بایرستو را با توپ بزند و جو روت lbw را به دام بیاندازد، در حالی که معین علی تلاش برای جارو کردن توپی را که با سرعت کمتر از 45 مایل در ساعت به سمت او حرکت می‌کرد و آن را به میدویکت عمیق می‌برد، اشتباه می‌کرد.

مشارکت ویلی با خفاش، با دو چهار و دو شش در 41 سال خود، در رساندن انگلستان به مجموع که کمی کمتر از حد به نظر می رسید، حیاتی بود، اما بهترین کار او هنوز در راه بود.