آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
افیا دو ماه، یک کمیته کنفرانس 107 نفره در حال کار برای نهایی کردن توافقنامه ای در مورد قانون نوآوری و رقابت ایالات متحده (USICA) است که بیش از 50 میلیارد دلار رفاه شرکتی را بدون هیچ گونه رشته ای به صنعت بسیار سودآور ریزتراشه ارائه می دهد.
شکی نیست که کمبود جهانی در ریزتراشه ها و نیمه هادی ها وجود دارد که تولید خودروها، تلفن های همراه و تجهیزات الکترونیکی مورد نیاز ما را برای سازندگان سخت تر می کند. این کمبود باعث از دست دادن شغل خوب برای کارگران آمریکایی و افزایش قیمت ها برای خانواده ها شده است. به همین دلیل است که من به طور کامل از تلاش ها برای گسترش تولید ریزتراشه در ایالات متحده حمایت می کنم.
اما سوال این است: آیا مالیات دهندگان آمریکایی باید در زمانی که شرکت های نیمه هادی ده ها میلیارد دلار سود می کنند و بسته های غرامت گزافی را به مدیران خود می پردازند، چک سفیدی بالغ بر 50 میلیارد دلار به صنعت ریزتراشه ارائه کنند؟ من فکر می کنم پاسخ به این سوال باید یک نه قاطع باشد.
بیایید چند تاریخ اخیر را مرور کنیم. طی 20 سال گذشته، صنعت ریزتراشه بیش از 780 کارخانه تولیدی در ایالات متحده را تعطیل کرده و 150000 شغل آمریکایی را حذف کرده است، در حالی که بیشتر تولید خود را به خارج از کشور منتقل کرده است – پس از دریافت بیش از 9.5 میلیارد دلار یارانه و وام دولتی.
به عبارت دیگر، این شرکت ها برای کسب سود بیشتر، پول دولت را می گرفتند و از آن برای ارسال مشاغل پردرآمد به خارج از کشور استفاده می کردند. اکنون، به عنوان پاداشی برای آن رفتار بد، همین شرکت‌ها در صف دریافت کمک مالیات‌دهندگان غول‌پیکر برای جبران خسارتی هستند که وارد کرده‌اند. این ممکن است برای کسی منطقی باشد. برای من منطقی نیست.
در مجموع، تخمین زده شده است که پنج شرکت بزرگ نیمه هادی سهم شیر از این کمک مالیات دهندگان را دریافت خواهند کرد: اینتل، تگزاس اینسترومنتز، میکرون فناوری، گلوبال فاندریس و سامسونگ. این پنج شرکت در سال گذشته 70 میلیارد دلار سود کسب کردند.
شرکتی که احتمالاً بیشترین بهره را از این کمک مالیات دهندگان خواهد برد، اینتل است. من چیزی با اینتل ندارم. برایشان آرزوی سلامتی دارم اما، بیایید شفاف باشیم. اینتل شرکت ضعیفی نیست. قرار نیست خراب شود.
در سال 2021، اینتل نزدیک به 20 میلیارد دلار سود داشت. در طول همه‌گیری، اینتل آنقدر پول داشت که 16.6 میلیارد دلار را نه برای تحقیق و توسعه، بلکه برای بازخرید سهام خود برای پاداش دادن به مدیران و سهامداران ثروتمند خود، خرج کند. سال گذشته، اینتل می‌توانست به مدیر عامل خود، پت گلسینگر، یک بسته غرامت 179 میلیون دلاری بدهد. در طول 20 سال گذشته، اینتل بیش از 100 میلیون دلار را برای لابی‌گری و مشارکت در کمپین هزینه کرد و در عین حال هزاران شغل را به چین و سایر کشورهای کم‌درآمد ارسال کرد. آیا به نظر می رسد که این شرکت واقعاً به رفاه شرکت نیاز دارد؟
شرکت دیگری که طبق این قانون کمک مالیات دهندگان را دریافت می کند، Texas Instruments است. سال گذشته، تگزاس اینسترومنتز 7.8 میلیارد دلار سود داشت. در سال 2020، این شرکت 2.5 میلیارد دلار برای بازخرید سهام خود هزینه کرد در حالی که هزاران شغل آمریکایی با درآمد خوب را به کشورهای کم دستمزد برون سپاری کرده است.
در سال 1968، دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور گفت: «مشکل این است که ما اغلب سوسیالیسم برای ثروتمندان و سرمایه‌داری سرمایه‌داری آزاد برای فقرا داریم.»
من می ترسم آنچه کینگ 54 سال پیش گفت در آن زمان درست بود و امروز حتی دقیق تر است.
ما در تالارهای کنگره صحبت های زیادی در مورد نیاز به ایجاد مشارکت های دولتی-خصوصی شنیده ایم – و همه اینها بسیار خوب به نظر می رسد. اما وقتی دولت یک سیاست صنعتی را اتخاذ می کند که تمام ریسک ها را اجتماعی می کند و تمام سودها را خصوصی می کند، این یک مشارکت نیست. این سرمایه داری دوست است.
به نظر من، ما باید از دریافت کمک مالیات دهندگان توسط شرکت های ریزتراشه جلوگیری کنیم، مگر اینکه با صدور ضمانت نامه یا سهام سهام به دولت فدرال موافقت کنند. اگر قرار است شرکت های خصوصی از یارانه های سخاوتمندانه مالیات دهندگان بهره مند شوند، سود مالی این شرکت ها باید با مردم آمریکا تقسیم شود، نه فقط با سهامداران ثروتمند. به عبارت دیگر، اگر شرکت‌های ریزتراشه‌کننده در نتیجه مستقیم این کمک‌های فدرال سود کسب کنند، مالیات‌دهندگان این کشور حق دارند از آن سرمایه‌گذاری بازده معقولی دریافت کنند.
علاوه بر این، اگر شرکت‌های ریزتراشه‌کننده کمک مالیات‌دهندگان دریافت می‌کنند، باید موافقت کنند که سهام خود را بازخرید نکنند، مشاغل آمریکایی را در خارج از کشور برون سپاری نکنند یا قراردادهای مذاکره جمعی موجود را لغو نکنند، و باید در هر گونه تلاش سازمان‌دهی اتحادیه بی‌طرف بمانند.
این یک ایده رادیکال نیست. همه این شروط برای شرکت‌هایی اعمال شد که در طول همه‌گیری از کمک مالیات‌دهندگان دریافت کردند و با رای 96-0 به سنا رسیدند.
خط پایانی: اجازه دهید صنعت ریزتراشه‌های ایالات متحده را بازسازی کنیم، اما بیایید آن را به گونه‌ای انجام دهیم که به نفع همه جامعه باشد، نه فقط تعداد انگشت شماری از شرکت‌های ثروتمند، سودآور و قدرتمند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
