“شیرخواران اینجا نمی دانند چگونه غذا بخورند”: میلیون ها نفر در ماداگاسکار با قحطی روبرو هستند | توسعه جهانی

آپس از چهار طوفان سهمگین در چند هفته و بدترین خشکسالی در 40 سال گذشته، این نگرانی وجود دارد که بحران گرسنگی که 2 میلیون نفر در جنوب ماداگاسکار با آن مواجه هستند، به قحطی تبدیل شود. با بارندگی های کم سابقه در منطقه Grand Sud، شبکه هشدار اولیه قحطی USAid هشدار می دهد که تا سال آینده به حمایت های بشردوستانه در مقیاس بزرگ نیاز است.

کمبود مواد غذایی با سه طوفان و یک طوفان استوایی که از اواخر ژانویه بخش‌هایی از جنوب و شرق کشور را ویران کرده است، تشدید شده است. آخرین مورد در 22 فوریه به سواحل جنوب شرقی رسید و هزاران نفر را تحت تأثیر قرار داد.

در میان آنها Vokasoa Origin، 24 ساله است که یک شبه 11 مایل (17 کیلومتر) را پیاده روی کرد تا به یک کلینیک سیار در روستای Elomaka در منطقه Amboasary Sud برسد تا برای دختر هفت ساله خود، Bakoly، مکمل های اورژانسی جمع آوری کند.

در خانه، شوهرش و دو فرزند دیگرشان به دنبال غذا هستند – بیشتر میوه‌های کاکتوس. دو محصول آخر آنها در اثر خشکسالی از بین رفته است.

Origin می گوید: «وضعیت ما سخت است، به خصوص زمانی که محصول ما شکست می خورد. می‌خواستم زندگی دیگری به فرزندانم بدهم.»

این کلینیک سیار که توسط پزشکان بدون مرز اداره می شود، دو بار در ماه از Elomaka بازدید می کند تا مکمل های غذایی را بین کودکان توزیع کند.

آژانس کودکان سازمان ملل متحد، یونیسف، تخمین می زند که امسال 500000 کودک زیر پنج سال دچار سوءتغذیه حاد و حدود 110000 نفر نیز به شدت دچار سوءتغذیه خواهند شد.

در یک روز طاقت فرسا هفته گذشته، حدود 100 کودک به همراه والدین خود در صف ایستادند تا توسط کادر پزشکی ویزیت شوند.

برخلاف شانس، باکولی تنها یکی از فرزندان اوریجین است که به آستانه تسکین غذا رسیده است. اوریجین می گوید: «حداقل در حال حاضر او نباید گرسنه باشد.

در منطقه آمبوومبه، دکتر هیگور رودریگز ماچادو بر یک کلینیک پرجمعیت و مرکز تغذیه نظارت دارد.

«در بسیاری از روستاها از هر 10 کودک یک کودک به دلیل کمبود غذا و بیماری های تنفسی جان خود را از دست می دهد. نوزادانی که به اینجا می آیند نمی دانند چگونه غذا بخورند. آنها فاقد رفلکس هستند و باید به آنها آموزش داده شود.

Toendrazae Emiliene سه هفته پیش پسر یک ماهه خود ماهاسولو فیلیبرت را به کلینیک آورد زیرا او قادر به تولید شیر برای تغذیه او نبود.

امیلیین می گوید: «در ابتدا، وقتی اینجا بودیم، فکر می کردم پسرم خواهد مرد.

مادر Emiliene، کلودین، که در کنار دخترش در کلینیک نشسته است، خدا را ستایش می کند که ماهاسولو اکنون که به او شیرخشک داده اند، بهتر شده است.

کلودین می گوید مشکلات آنها حدود پنج سال پیش شروع شد. باران کمتری داشتیم و طوفان شن بیشتر می آمد. سپس من یک زن ثروتمند بودم.

«امروز سخت است. اگر کمکی برای غذا نبود، ما می مردیم.»

باران غیرقابل پیش بینی تا زمانی که مردم به یاد می آورند یک مشکل بوده است. اما اکنون جنگل‌زدایی – 80 درصد از جنگل‌های بارانی اولیه ماداگاسکار قطع شده است – و تخریب خاک منجر به مشکلی می‌شود که برخی آن را بدتر از خشکسالی می‌دانند: گرد و غبار و طوفان‌های شن معروف به تیومردان (باد قرمز) که با خفه کردن محصولات، جنگل‌ها، ساختمان‌ها و جاده‌ها، بحران را در جنوب دورتر تشدید می‌کنند.

دومینیک راهریندامی، یکی از رهبران روستای زامبی آبکیلیدونگا، در آمبواساری سود، می‌گوید باد «همه چیز را ویران می‌کند». ما خشکسالی را به جای باد قرمز ترجیح می دهیم.

او می‌گوید: «مردم برای زنده ماندن روستا را ترک کرده‌اند تا به شرق بروند، اگرچه این سرزمین اجدادی است که ما همیشه در آن اقامت داشته‌ایم.

او می‌گوید که این طوفان‌های شن سهمگین می‌توانند سه یا چهار بار در ماه وارد شوند، مزارع را زیر لایه‌ای ضخیم از شن دفن کنند و محصولات را از بین ببرند. هنگامی که شن و ماسه مزارع را پوشانده است، استفاده مجدد از زمین برای کاشت بیشتر دشوار است زیرا تمام ماسه ها باید به صورت دستی برداشته شوند.

سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در تلاش است تا با پروژه هایی برای حفاظت از زمین های کشاورزی در منطقه بزرگ سود به این بحران رسیدگی کند.

ماتیاس راولندرالامبو، مدیر محیط زیست منطقه ای فائو می گوید: «بخشی از راه حل این وضعیت دسترسی به آب، بذرهای با کیفیت بالاتر و حفاظت از زمین های کشاورزی است.

طی سه سال، روستای آمبوندرو در ناحیه آمبوومبه از یک منظره بایر و غبارآلود، در اثر طوفان‌های شن، به واحه‌ای سبز تبدیل شده است، به لطف چاهی جدید و محصولات مقاوم در برابر خشکسالی که در پشت ردیف‌هایی از بوته‌ها و درختان کاشته شده‌اند که مانعی طبیعی را تشکیل می‌دهند. حفاظت

«چند سال پیش، ما در اینجا گرسنگی می‌کشیدیم، مخصوصاً در سال 2006، اما اکنون می‌توانیم حتی با کم و بدون باران زنده بمانیم. مامونجزیه، رهبر یک مزرعه تعاونی در روستا، می‌گوید طوفان‌های شن مانند گذشته بر زندگی ما تأثیر نمی‌گذارند.

اما برای Origin و Bakoly کار کمی وجود دارد جز اینکه امیدواریم باران های مارس بیاید و خانواده بتوانند آخرین محصول کاساوا خود را برداشت کنند.

اوریجین می‌گوید: «به‌عنوان یک مادر وحشتناک است که نتوانی به فرزندانت غذا بدهی.»

برای دیدگاهی متفاوت با خبرنامه ارسال جهانی ما ثبت نام کنید – خلاصه ای از داستان های برتر ما از سراسر جهان، مطالب توصیه شده و نظرات تیم ما در مورد مسائل کلیدی توسعه و حقوق بشر، که هر دو هفته یکبار به صندوق ورودی شما تحویل داده می شود: