سریلانکا بر لبه چاقو همانطور که وعده داده بود استعفای راجاپاکسا نمی رسد | سری لانکا

تنش ها در سریلانکا پس از آن که استعفای وعده داده شده از رئیس جمهور هنوز تا صبح پنجشنبه ظاهر نشده بود، همچنان بر لبه چاقو باقی ماند و این کشور را در یک بلاتکلیفی سیاسی قرار داد.

سکوت شدیدی از سوی رئیس جمهور گوتابایا راجاپاکسا، که اوایل صبح چهارشنبه به مالدیو گریخت، برقرار بود. به گفته رسانه های محلی، او همچنان منتظر یک جت شخصی بود تا او را در روز پنجشنبه به مقصد نهایی خود در سنگاپور برساند، زیرا پرواز تجاری برای او خطر امنیتی محسوب می شد.

رئیس مجلس گفت که نامه استعفای رئیس جمهور تا اوایل صبح پنجشنبه هنوز نرسیده است. سریلانکا پس از آنکه معترضان به دفاتر نخست وزیری حمله کردند و تلویزیون دولتی را در روز چهارشنبه در میان خشم فزاینده از استعفای راجاپاکسا تسخیر کردند، در وضعیت اضطراری قرار دارد.

او به عنوان رئیس جمهور از بازداشت مصونیت دارد. بسیاری بر این باورند که اعلام استعفای او تا زمانی که به مقصد نهایی خود نرسد و از محاکمه در برابر اتهامات فساد مالی و اتهامات طولانی مدت جنایات جنگی در طول جنگ داخلی سریلانکا، زمانی که او رئیس نیروهای مسلح بود، تضمین نشود، منتشر نخواهد شد.

راجاپاکسا که از نوامبر 2019 رئیس جمهور شده است، مسئول کشاندن سریلانکا به بدترین بحران اقتصادی از زمان استقلال در سال 1948 است که منجر به کمبود شدید سوخت، غذا و دارو شده است. راجاپاکسا همراه با چند تن از اعضای خانواده قدرتمند سیاسی او که پست های سیاسی داشتند، متهم به سوء مدیریت اقتصادی و فساد گسترده هستند.

معترضان، همراه با اتحادیه های کارگری و گروه های جامعه مدنی، این هفته هشدار دادند که اگر رئیس جمهور راجاپاکسا در 13 ژوئیه، تاریخی که بارها از طریق نمایندگان پارلمان و نخست وزیر اعلام کرده بود، از قدرت کناره نگیرد، اقدامات آنها تشدید خواهد شد.

رئیس‌جمهور راجاپاکسا از زمانی که صبح شنبه از خانه‌اش تخلیه شد، در آستانه تظاهراتی که در آن کاخ و دفاتر ریاست‌جمهوری اشغال می‌شود، مستقیماً با مردم سریلانکا صحبت نکرده است.

رسما راجاپاکسا رئیس جمهور باقی می ماند، اما رانیل ویکرمسینگه، نخست وزیر را به عنوان “رئیس جمهور موقت” با اختیارات اجرایی کامل منصوب کرد، اقدامی که معترضانی که خواستار استعفای هر دو بودند، رد شد.

معترضان روز چهارشنبه خیابان های کلمبو را پر کرده بودند و پس از مقابله با نیروهای پلیس و نیروهای نظامی و گاز اشک آور غلیظ، دفاتر نخست وزیر ویکرمسینگه را تصرف کردند و از وی خواستار استعفا از سمت نخست وزیری و رئیس جمهور موقت شدند.

ویکرمسینگه از اختیارات اجرایی جدید خود برای اعلام وضعیت اضطراری، منع آمد و شد شبانه و فراخوانی از ارتش و پلیس برای انجام «آنچه لازم است» برای جلوگیری از ورود معترضان به ساختمان‌های دولتی استفاده کرده بود.

با این حال، مشخص نیست که آیا ویکرمسینگه کنترل کامل نیروهای مسلح را در اختیار داشت یا خیر. در بیانیه ای که توسط فرمانده سابق ارتش سارات فونسکا منتشر شد، از افسران خواست که علیه معترضان غیرمسلح تیراندازی نکنند و در عوض گفت که سلاح های آنها باید به سمت سیاستمداران فاسد باشد. چهارشنبه شب، ویکرمسینگه به ​​رهبران اپوزیسیون دستور داد تا نامزد جدیدی را برای نخست وزیری معرفی کنند.

اواخر شب، برخی از گروه‌های معترض در مقابل پارلمان تجمع کردند و سعی کردند به زور وارد مجلس شوند، اما مورد اصابت گاز اشک‌آور قرار گرفتند و تلاش برای تصرف ساختمان مورد انتقاد برخی گروه‌ها قرار گرفت. در این درگیری بیش از 40 نفر زخمی شدند.