مبارزه قدرت با چین و شکاف منطقه ای در کانون توجه آنتونی آلبانیز به مجمع جزایر اقیانوس آرام | آسیا و اقیانوسیه

هنگامی که آنتونی آلبانیز روز چهارشنبه برای شرکت در اولین مجمع جزایر اقیانوس آرام در سووا حاضر می شود، به یک جلسه منطقه ای می رود که چهره شجاعی به خود می گیرد.

در حالی که تصور می شد این انجمن بر نفوذ فزاینده چین و به عنوان فرصتی برای استرالیا برای به نمایش گذاشتن اعتبار جدید آب و هوایی خود متمرکز شود، آلبانیز به گروهی خواهد رسید که با مشکلات دیگر دست و پنجه نرم می کند.

اتفاقی که انتظار می رفت رویداد شادی باشد – اولین باری که مجمع جزایر اقیانوس آرام به صورت حضوری از سال 2019 تشکیل جلسه داد – اکنون پس از خروج دو کشور از مجمع در هفته گذشته، تا حدودی احساس فشار می کند.

این گروه روز یکشنبه با نامه‌ای از رئیس‌جمهور کیریباتی به دبیرکل، مبنی بر اینکه کشور میکرونزی مهم‌ترین نهاد دیپلماتیک منطقه را ترک می‌کند، متعجب شد، زیرا از تلاش‌های انجام شده برای التیام شکافی که نزدیک به 18 ماه است که مجمع را تکان داده است، ناراضی است.

این اختلاف – که با ناراحتی ایالت های میکرونزی شروع شد از اینکه نامزد آنها برای دبیرکلی مجمع جزایر اقیانوس آرام از بین رفته است – تصور می شد در شکوفایی دیپلماسی از سوی فرانک باینیماراما، نخست وزیر فیجی، در ماه گذشته، که شاهد مجموعه ای از پیشنهادات ارائه شده به کشورهای میکرونزی، از جمله وعده این که دفعه بعد شغل برتر به یک نامزد میکرونزی خواهد رسید. اما به نظر می رسد که کیریباتی راضی نبوده است.

خروج جزایر مارشال کمی مبهم‌تر است، که آن هم مجمع را ترک کرده است، اما برخلاف میل رئیس‌جمهور خود، و شاید نه برای همیشه، در نتیجه مسائل حقوقی پیچیده داخلی ظاهر می‌شود.

رهبران دیگر به طور آشکار غایب هستند، از جمله رئیس جمهور نائورو، که به دلیل نگرانی های مربوط به کووید در آن شرکت نمی کند.

صندلی هایی که رهبران کیریباتی و جزایر مارشال در آن می نشستند، در جلسه افتتاحیه مجمع در روز سه شنبه خالی ماندند و ضربه به وحدت منطقه در همان ابتدا توسط نخست وزیر فیجی اعتراف شد.

باینیماراما گفت: «این اعتقاد شخصی من است که ما به عنوان یک خانواده در بالاترین حد خود مقاوم هستیم… و به عنوان صندلی، به همه یکی از خواهران و برادران اقیانوس آرام خود اطمینان می دهم که صندلی برای شما در این میز باز است. مردم و دولت کیریباتی همیشه بخشی از خانواده اقیانوس آرام ما بوده و خواهند ماند.»

شکست انجمن در زمان سختی رخ می دهد. رهبران قرار است استراتژی 2050 برای اقیانوس آرام آبی را که برنامه اقیانوس آرام برای سه دهه آینده را مشخص می کند، در پایان هفته، در لحظه ای که باید یک لحظه پیروزمندانه می بود، اجرا کنند. اما در قلب این سند، منطقه‌گرایی و شیوه‌های عمل جمعی است که به شدت مورد چالش قرار گرفته است.

«استراتژی 2050 برای اقیانوس آبی اقیانوس آرام، که در هفته آینده توسط رهبران تایید خواهد شد، با زبانی قوی در مورد اهمیت منطقه گرایی، راه اقیانوس آرام صحبت می کند. دکتر آنا پاولز، کارشناس امنیتی در دانشگاه مسی در نیوزیلند، گفت: از دست دادن کیریباتی در آستانه این استراتژی واقعاً ویرانگر است.

چین و آب و هوا

با توجه به افزایش سرعت تعامل چین در ماه‌های اخیر، تنش‌های ژئوپلیتیکی تشدید شده‌ای است که منطقه با آن مواجه است.

دکتر وسلی مورگان، محقق ارشد شورای آب و هوا، می‌گوید: «بسیار واضح است که رقابت ژئواستراتژیک پس‌زمینه این مجمع جزایر اقیانوس آرام است، به گونه‌ای که قبلاً چنین نبوده است».

در حالی که رهبران اقیانوس آرام به این پس‌زمینه اذعان کرده‌اند – باینماراما در سخنرانی افتتاحیه‌اش گفت که چشم‌انداز ژئوپلیتیک جهانی «به شدت رقابتی» «رقابت ابرقدرت‌های بزرگ، در کنار تعدادی از قدرت‌های متوسط ​​که همه فریاد می‌زنند تا جهان را به نفع خود شکل دهند» را نشان می‌دهد، به نظر می‌رسد مصمم هستند. برای نگه داشتن آن در پس زمینه

نشست معمول شرکای گفتگوی پس از فروم، که در آن شرکای مانند چین، ایالات متحده و اتحادیه اروپا می توانند ارائه دهند، از این هفته به تعویق افتاده است تا به جلسه مجمع کمی فرصت تنفس داده شود، اگرچه معاون رئیس جمهور ایالات متحده عملاً برای ارائه یک سخنرانی به آن می پیوندد. به رهبران

اما، یک موضوع وجود دارد که رهبران اقیانوس آرام نسبت به گذشته نسبت به گذشته آرام‌تر به نظر می‌رسند.

به نظر می‌رسد رهبران نفس راحتی می‌کشند که وقتی روز پنج‌شنبه برای گفتگو در مورد مسائل کلیدی به محل سکونت رهبران بازنشسته می‌شوند، جنگ آب و هوایی بزرگی بین رهبران جزایر اقیانوس آرام و استرالیا رخ نخواهد داد، مانند آخرین دیدار حضوری در اقیانوس آرام. مجمع جزایر، در تووالو در سال 2019 برگزار شد.

مورگان گفت که پیش‌بینی می‌کند آلبانیز “مقدار مشخصی از حسن نیت صرفاً به دلیل این واقعیت است که او اسکات موریسون نیست” دریافت خواهد کرد و مدیریت نخست‌وزیر سابق در مجمع 2019 را “به‌طور تکان‌دهنده‌ای بد” توصیف کرد.

نخست وزیر فیجی و نخست وزیر سابق تووالو، انله سوپوآگا، هر دو پس از PIF 2019 گفتند که از رفتار موریسون در جلسه رهبران شوکه شده و عمیقا آزرده شدند، باینماراما به آبان نیوز موریسون گفت که موریسون “بسیار توهین آمیز و تحقیرآمیز” است. می تواند رهبران اقیانوس آرام را به چین نزدیک کند.

رهبران اقیانوس آرام آشکارا نسبت به معنای تغییر دولت در استرالیا برای توانایی آنها به عنوان یک نهاد منطقه ای برای متعهد شدن به اقدامات جاه طلبانه تر در زمینه آب و هوا ابراز خوش بینی می کنند.

سیمون کوفه، وزیر امور خارجه تووالو، گفت: «پیام هایی که از سوی آنها می آید بسیار مثبت است. ما بسیار امیدواریم که آنها در همان سطح اقیانوس آرام باشند.

اما رهبران به دقت زیر نظر خواهند داشت تا ببینند آیا این لفاظی مثبت به نوع اقدامی که کشورهای اقیانوس آرام – که از آسیب پذیرترین کشورهای جهان در برابر اثرات بحران آب و هوا و همچنین در میان تأثیرگذارترین رهبران جهانی در اقدامات اقلیمی هستند – ترجمه می شود. تماس گرفته اند.

سوپوآگا می‌گوید: «برای رهبران اقیانوس آرام، عنصر «صبر کن و ببین» وجود دارد. من فکر می‌کنم این وظیفه بر عهده استرالیاست که بایستد و نشان دهد که جدی است.»

Sopoaga می‌گوید که هدف جدید کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای دولت استرالیا 43 درصد با توجه به نیاز به نصف کردن انتشار جهانی در این دهه به منظور حفظ گرمایش جهانی زیر 1.5 درجه سانتیگراد کافی نیست.

سوپوآگا گفت: «آنها باید کارهای بیشتری انجام دهند. به سمت دستیابی به اهداف 75 درصدی حرکت کنید تا با سایر نقاط جهان پیشی بگیرید. اینها حرکات بسیار ملموسی هستند که رهبران سووا به آنها نگاه خواهند کرد.”

استرالیا همچنین باید موضوع همیشگی پروژه‌های بالقوه جدید زغال‌سنگ و گاز را بررسی کند، با توجه به فراخوان‌های پر سر و صدای اقیانوس آرام مبنی بر اینکه زغال سنگ با اهداف آب و هوایی ناسازگار است.

پت کانروی، وزیر اقیانوس آرام استرالیا، بر این باور بود که این موضوع یک نقطه گیر نخواهد بود، و گفت که به نظرات عمیق رهبران اقیانوس آرام احترام می‌گذارد، اما معتقد است که استرالیا نباید بر انتشار گازهای گلخانه‌ای صادراتی متمرکز شود، بلکه « در مورد کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و ایفای نقش جهانی قوی»، چیزی که او گفت که دولت آلبان به آن متعهد است و رهبران اقیانوس آرام از آن استقبال کرده اند.

استرالیا امیدوار است که این کافی باشد و آلبانی بتواند در کنار رهبران اقیانوس آرام از نشست رهبران در روز پنجشنبه خارج شود، اختلافات گذشته کاملاً پشت سر آنها گذاشته شده است.