من برای ریشی آماده بودم اما او برای من آماده نبود | جان کریس

آn ایمیل از Ready4Rish می رسد! تیم رسانه ای اواخر بعد از ظهر دوشنبه. آیا می خواهم صبح روز بعد به مراسم راه اندازی رهبری ریشی سوناک در مرکز کنفرانس ملکه الیزابت دوم بروم؟ معلومه که آره. هیچ چیز بهتری به ذهنم نمی رسید. من آماده 4 ریش بودم!

فقط معلوم شد که ریش! دور از آماده 4 من بود. یک ساعت یا بیشتر بعد، من یک پاسخ دریافت کردم. ممنون اما نه ممنون ظرفیت سالن از قبل تکمیل شده بود. یه وقت دیگه شاید. یا شاید هم نه.

چند ساعت بعد از یکی از همکارهایم در یک روزنامه دوستدار محافظه‌کاران می‌شنوم که مدت‌ها پس از ارسال ایمیلم و استقبال از او با آغوش باز، برای رفتن درخواست کرده است. من نامه نوشتم تا شکایت کنم و به تیم رسانه ای سوناک فرصت تجدید نظر بدهم. در عوض آنها دو برابر شدند. آنها به نظر نمی رسیدند که آزارشان بدهند که درباره پر بودن اتاق به من دروغ گفته بودند. من دعوت نشدم پایان.

صبح روز پرتاب Sunak بدتر شد. دو طرح نویس از مقالات کمتر انتقادی دیگر اجازه داده شدند تا با سر به نشانه اشاره کنند. و حتی به خود زحمت نداده بودند که مراحل درخواست را طی کنند. در داخل، اتاق شلوغ بود اما از ظرفیت دور بود. فضا برای خیلی بیشتر وجود داشت. از جمله من.

پس شخصی بود. و کاندیدای نخست وزیر بعدی ما ترسیده بود. ریش! آنقدر پوست نازک بود که حتی نمی‌توانست کمی انتقاد یا عصبانیت ملایم را تحمل کند. و در قلب مخالف مطبوعات آزاد بود. خیلی برای مردی که ادعا می کند ارزش های دموکراتیک را دوست دارد.

اندکی قبل از پخش زنده رویداد Rish!، Grant Shapps اعلام کرد که کمپین خود را رها می‌کند – ضرری برای سرگرمی اگر نه کشور – و از Sunak حمایت می‌کند.

آپاراتچیک های مشتاق که Ready4Rish را تکان می دادند با صدای بلندی از او استقبال کردند! پلاکاردها سوناک در مورد تایید خود از نورمن لامونت نسبتاً سکوت کرد. هیچ صدراعظمی سابق واقعاً خواهان حمایت معمار چهارشنبه سیاه نیست.

دوباره در آنجا، فکر نمی‌کردید بخواهید نمایشی از داشتن یک روان‌شناس تمام عیار به عنوان دست راست خود بسازید. اما ریش! با خوشحالی به خود اجازه داد تا توسط عصبانی ترین مرد سیاست معرفی شود.

به ریش رای دهید! دوستان،» دومینیک راب تهدیدآمیز زمزمه کرد. اگر این کار را نمی کردید، هیچ کس را به جز خودتان مقصر نخواهید داشت. و تعداد بدن می تواند به طور تصاعدی افزایش یابد. ریش! شجاعت اعتقاداتش را داشت، ادامه داد. به همین دلیل بود که او برای افزایش مالیاتی که اخیراً معرفی کرده بود، کاهش مالیات را اعمال کرده بود.

کمی بعد، سوناک از روی سخنرانی نگاه کرد. او می خواست یک گفتگوی بزرگسالانه داشته باشد. هر چند نه چیزی که ممکن است کسی را درگیر پاسخگویی به او کند. قرار بود این گفتگو کاملاً یک طرفه باشد. درباره اینکه چگونه به جایی که بودیم رسیده بودیم. یک مسیر سه ساله که او هرگز به یاد نمی آورد که در آن درگیر بوده باشد. حیرت آور است که در هفته ای که از زمان استعفای او به عنوان صدراعظم، اقتصاد چقدر بد شده است. کارمان خوب بود تا اینکه ندیم زهاوی آمد.

سپس ریش! به میدان وفاداران حزب رفت. بوریس جانسون یک رهبر بزرگ و بزرگ بود. آنقدر عالی که سوناک دیگر به خاطر نمی آورد که چرا برای خلاص شدن از شر The Convict نقشه کشیده بود.

این فقط یک تصادف بود که Ready4Rish! وب سایت در ماه دسامبر ثبت شده بود. بله، او استعفا نامه ای نوشته بود، اما این فقط برای سرگرمی بود. هیچ نقطه اختلاف جدی بر سر جهت گیری دولت وجود نداشت. این فقط یک لغزش از زبان بود.

سوناک ادامه داد: بله، بوریس فردی ناقص بود. اما پس از آن همه همینطور بودند. حتی او. جهنمی که یکی از ما به هرکسی که ملاقات کرده بودیم دروغ نگفته بودیم، به هر زنی که با آنها رابطه داشت خیانت کرده بود و هر قانونی را که می دید زیر پا گذاشته بود. فقط ارزش‌های سنتی محافظه‌کاران.

و او مردی با نقشه بود. اگرچه او نمی توانست به کسی بگوید این چیست. به غیر از او به کار عادی خود ادامه خواهد داد. زیرا بدیهی است که همه چیز به خوبی کار می کرد.

ریش! یک سوال سریع از یکی از اعضای شورای محافظه‌کار پرسید: «نمی‌دانم چگونه تو را دوست داشته باشم. تو من را کامل می‌کنی» – و سپس چند مورد دیگر از رسانه‌ها، که او هیچ تلاشی برای پاسخگویی به آن‌ها قبل از شتاب برای شمارش آرای خود نکرد.

مانند Rish!، پرتاب نرم و بی‌حساب بود. هیاهوی بسیار برای هیچ. فقط نوعی خلاء که می‌توانست برای خشنود کردن نیازمندان توخالی مت هنکاک طراحی شود. در عرض چند ساعت او با یک ویدیوی بد خلقی و بسیار صمیمانه حمایت خود را در توییتر اعلام کرد. ظاهر جینا از lurve. رای که همه آنها می خواستند. تغییر دهنده بازی. برخی از مردان عظمتی بر آنها نهاده شده است…

درست پایین جاده در Millbank، تام توگندات کمپین خود را راه اندازی می کرد. موردی که روزنامه نگاران بالقوه غیردوستانه از آن محروم نشدند. بر خلاف ریش! او پذیرای انتقاد است.

همه انتظار داشتند تاگ از سقف دهلیز چهار طبقه فرود بیاید – او هرگز سابقه نظامی خود را به راحتی پوشیده نبود – اما در عوض او از پشت تابلوی غول پیکری ظاهر شد که روی آن نوشته شده بود “تام”. مثل یک میزبان بازی. جلا داده شده با موهای تازه کوتاه شده. روزهای سخت و غیره را می طلبد…

Tugendhat یک مزیت متمایز نسبت به سایر مدعیان رهبری دارد. او هرگز در دولت نبوده است – در واقع او اغلب بیشتر شبیه مخالفان به نظر می‌رسد – و آلوده به لوس، بی‌کفایتی و شکست نیست.

متأسفانه، این ممکن است برای نمایندگان محافظه‌کار که فقط به دروغ‌های دیگران اعتماد می‌کنند مثبت نباشد. بنابراین می‌دانید که او در ارتش بوده است؟ – ممکن است تا حد زیادی در گوش های ناشنوا افتاده باشد.

اما تاگ به جزئیات زیادی از سیاست پرداخت – او ادعا کرد که یک ذخیره 100 میلیارد پوندی از پول مرده را کشف کرده است که از خرج کردنش خوشحال بود: من هم – اما چیزی نسبتاً در عملکرد او منحرف شده بود. یا اینکه خیلی تکرار شده بود یا فکرش جای دیگری بود.

او تقریباً با گفتن اینکه انتخابات ضروری است، خبر را متعهد کرد، قبل از اینکه بعداً روشن کرد که منظورش انتخاب دو نفر آخر رقابت است و سپس ناگهان در میانه راه پرسش و پاسخ دور شد. هیچ کس نمی توانست کاملاً باور کند که او رفته است.

سومین پرتاب، پرتاب عجیب و غریب Kemi Badenoch بود. حرف او این بود که هر کس باید اجازه داشته باشد تقریباً هر طور که می خواهد انجام دهد. وقتی مردم می‌توانند خودشان بروند و به مجرمان شلیک کنند، چرا با نیروی پلیس زحمت بکشید؟ و بیمارستان ها فقط برای لیبرال های هوس باز بود. وقتی افراد مبتلا به سرطان سکوت کردند و مردند، اوضاع خیلی بهتر بود.

در یک دنیای ایده آل، او کل کشور را می سوزاند و دوباره شروع می کند. بزرگترین حشره او جنگجویان بیدار بودند. قلدری در محل کار و شوخی عجیب نژادپرستانه چه اشکالی داشت؟ قابل پیش بینی بود که او در یک طوفان فرو رفت. مایکل گوو مشتاقانه کف زد.

در همین حال، کمپین لیز تراس حتی قبل از شروع رسمی از ریل خارج می شد. لیز خود را به عنوان صدای جدید تغییر تصور می کند. کاملاً چرا حدس کسی است. سپس او مستحق هذیان است.

او هرگز آگاهانه یک فکر اصلی نداشته است. به همین دلیل است که او شخص حقیقی نامزد تداوم بوریس است. اما حتی زمانی که نادین دوریس و جیکوب ریس-موگ از او حمایت کردند، او هم از او عقب نشینی کرد. حمایتی که هیچکس نمی خواست