راگبی نمی تواند مسائل تماس و توقف های تضعیف کننده بازی | اتحادیه راگبی

به The Breakdown، خبرنامه هفتگی (و رایگان) اتحادیه راگبی آبان نیوز خوش آمدید. در اینجا گزیده ای از نسخه این هفته است. برای دریافت نسخه کامل هر سه شنبه، کافیست ایمیل خود را در زیر وارد کنید:

اسلحه های برتر اتحادیه راگبی برای آخرین ماموریت آماده می شوند. این باید این ورزش را در میان پرطرفدارترین تعطیلات آخر هفته این ورزش قرار دهد، با کمتر از چهار تصمیم‌گیرنده بزرگ در یک روز. از زمان پایان هفته یک چهارم نهایی جام جهانی راگبی 2011 در نیوزلند، نیمکره جنوبی میزبان تیم های زیادی نبوده است که در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

هیجان انگیز؟ البته. اما اجازه دهید از واقعیت گسترده تر نیز غافل نشویم. صرف نظر از نتایج سری در نیوزلند، استرالیا، آفریقای جنوبی و آرژانتین، این یک مقطع حساس برای ورزش در همه سطوح است. اگر قرار است نسل‌های بعدی طرفداران جذب این بازی شوند – و سرسخت‌ها حفظ شوند – مشکلاتی در مورد محصول ممتاز آن وجود دارد که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت.

اولین مورد برای هر بیننده ای، چه گاه به گاه و چه غیر معمول، آشکارا آشکار است. حتی کسانی که عاشق عنصر گلادیاتوری راگبی هستند، شروع به خست شدن می کنند. سری استرالیا – انگلیس را در نظر بگیرید. تا کنون، پس از تنها دو بازی – و بدون احتساب غایبانی که حتی هرگز به هواپیمای استرالیا نرسیدند – 9 والابی و چهار عضو تیم انگلیسی به دلیل مصدومیت از این سری خارج شده اند. یعنی در مجموع 13 بازیکن که تقریباً برابر با یک سوم بازیگران است.

یک تولید تئاتر برتر وست اند را تصور کنید که بیش از دوازده یادداشت «استاندی» در برنامه درج شده است. کارگردان اشک می‌ریخت، تماشاگران بهت‌زده. شروع به ساختن رولربال شبیه بدمینتون می کند. و همه اینها در میان تلاش های هماهنگ برای تلاش و ایمن تر کردن ورزش برای شرکت کنندگان آن است. با ورزش تماس بگیرید یا نه، این سطح از ساییدگی – چه شکستگی استخوان، آسیب شدید رباط یا ضربه های ناخوشایند سر – بسیار زیاد است.

قدرت اضافی نیز شکل و احساس بازی را تغییر می دهد. فقط یک روز دیگر Breakdown با یک سردار سابق آزمون، یک فوتبالیست خلاق اما کم اهمیت به گفتگو نشست. او فکر می‌کند که امروزه برای انتخاب شدن در سطح تست سختی می‌کشید، بازیکنان بسیار بزرگ و بدنی بی‌رحمانه هستند. برای برخی از بزرگان تمام دوران این ورزش، تکان دادن سر خود برای آنچه که تماشا می کنند، حتی اجازه دادن به نوستالژی «بازگشت به روزگارم»، باید یک نگرانی باشد.

سپس توقف های مکرر وجود دارد. در یک لحظه احساس می شد که بازی نیوزلند و ایرلند قرار است تا ساعات اولیه صبح ادامه پیدا کند. کارت‌ها و بازپخش‌های صفحه بزرگ ادامه پیدا می‌کرد، تا جایی که داور Jaco Peyper بیشتر از بازیکنان روی صفحه بود. خدا می داند که تماشاگران راگبی برای اولین بار از آن چه ساخته اند.

آفرین به ادی جونز که وارد بحث شد. سرمربی انگلیس در آخر هفته گفت: “بازی از کنترل خارج شده است.” شما تست نیوزلند و ایرلند را دیدید و در یک مرحله مفسران نمی توانستند تعداد بازیکنان را در زمین حساب کنند. به طور جدی. آنها سه پشت داشتند که در حال بسته بندی یک اسکرام بودند. ما به یک گراز کامل رفته ایم که همه چیز یک کارت زرد است، همه چیز یک کارت قرمز است. باید عقل سلیمی به بازی بازگردد.”

او همچنین به یکی از قوانین ناامیدکننده‌تر در هر ورزشی اشاره کرد – “هیچ معنایی ندارد” – کارت زرد برای یک تلاش نافرجام که متوقف شد. سین بند کردن بازیکنی که واقعاً در تلاش برای گرفتن توپ است – مگر اینکه یک ضربه بدبینانه آشکار باشد – به امری عادی تبدیل شده است و مخصوصاً برای طرفداران نیمکره جنوبی تبدیل به یک خاموشی عظیم شده است. آیا قانونگذاران از حرکات رفلکس آگاه هستند؟ آیا واقعاً غیرت نامه ی قانون راهی برای جذب بینندگان جوان تر است؟

کاهش ضربه زدن به جعبه نیز خوب خواهد بود. توپ را به هر طریقی به دنبال اسکرام دور کنید، اما فقط پس از برداشتن و عبور از حداقل یک جفت دست دیگر. با این حال، من هفته گذشته از یک مهاجم انگلیسی خواستم که یک تغییر قانونی را که شخصاً اعمال می کند، نامزد کند و او به یک تغییری رسید که هیچ کدام ما به آن فکر نکرده بودیم. پیشنهاد او این بود که یک خط آفساید در پشت یک ماول اجرا شود تا از شنا کردن حریف به سمت بالا و اطراف کناره برای کاهش یا سرقت توپ جلوگیری شود. علاوه بر این، طرف‌هایی که مالکیت توپ را در اختیار داشتند، قبل از اینکه مجبور به استفاده از آن شوند، فقط یک غرش رو به جلو مجاز خواهند بود.

جالب هست. هیچ کس دوست ندارد به خاطر آن قوانین را سرهم کند، اما قطعاً موردی برای بررسی مجدد تعداد مجاز جایگزین وجود دارد. شاید به جای هشت عدد، شش عدد وجود داشته باشد، با آزادی مبادله آنها در صورت لزوم. نه تنها پوشش کافی را ارائه می‌کند، بلکه امیدواریم بعداً در بازی‌ها فضای بیشتری ایجاد کند و مهاجمان بزرگ‌تر را تشویق کند تا مقداری چوب بریزند تا سرعت خود را حفظ کنند.

از آنجا که، اشتباه نکنید، بازی نمی تواند فقط روی دستان خود بنشیند، با وجود همه پیشرفت های خوشایند که اکنون در زمینه مدیریت ضربه مغزی انجام شده است. به عنوان مثال، در بریتانیا در این هفته، بررسی مجددی در مورد راگبی تماسی اجباری در مدارس متوسطه انجام می شود، در حالی که حضور در استرالیا به معنای شناسایی تهدید بلندمدت مهم دیگری است. این بازی هرگز به عنوان کد برتر زمستانی نبوده است، اما پوشش و مشخصات آن، به دلایل مختلف، به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

سپس، از دیدگاه نیمکره شمالی، تغییر از پنجره آزمایشی ژوئن به جولای وجود دارد. بیایید بگوییم که درخواست از اتحادیه بین المللی راگبی که در ماه ژوئیه با ویمبلدون، کریکت تست، گلف آزاد و تور دو فرانس رو به رو شوند، به دید رسانه ای آن کمک زیادی نمی کند. این شنبه یک فینال بزرگ با توپ بیضی شکل است، اما نیروانا راگبی راه دور باقی مانده است.

و برای The Recap، بهترین نوشته ورزشی ما در هفت روز گذشته ثبت نام کنید.