پاکسازی شمال به این معنی است که همه چیز در دور سوم مسابقات قابل استفاده است | اتحادیه راگبی

Oآخر هفته نتایج چشمگیر راگبی لزوماً دنیا را تغییر نمی دهد. به همین ترتیب، هرگز روزی برای مقایسه با شنبه وجود نداشته است. با وجود اینکه جنوب میزبان هر چهار بازی بود، یک برد پاک برای ایرلند، انگلیس، ولز و اسکاتلند در برابر چهار تیم برتر نیمکره جنوبی در تاریخ این بازی بی نظیر است.

هیچ تیم ایرلندی یا ولزی قبلاً به ترتیب در نیوزلند و آفریقای جنوبی پیروز نشده بود. حالا هر دوی آنها اینجا هستند، فقط یک فشار آخر تا برنده شدن در یک سری بهترین از سه. همین امر در مورد انگلیس و اسکاتلند نیز صدق می کند، آنها نیز از اولین ناامیدی در آزمون برگشتند و به نوبه خود استرالیا و آرژانتین را شکست دادند و چهارچوب را کامل کردند.

این یک سناریوی بسیار متفاوت از آخر هفته افتتاحیه پنجره آزمایشی جولای است که با نتیجه 4-0 به نفع جنوب به پایان رسید. اما اکنون 4-4 وارد دور پایانی شده است و همه باید برای آنها بازی کنند. چهار اتحادیه خانگی هرگز شانس بهتری برای تاریخ سازی نخواهند داشت. هر کسی که فرض می‌کند، مثلا نیوزلند تضمین می‌کند که این شنبه در ولینگتون دوباره خود را تثبیت کند، واقعیت خزنده را نادیده می‌گیرد، زیرا All Blacks در Dunedin آنقدر از ایرلند شکست نخورده‌اند که از نظر روانی باز شده‌اند. البته تعداد زیادی کارت قرمز و زرد تاثیر داشت، اما از هم گسیختگی ذهنی قابل توجه بود. تصمیمات ضعیف، تفکر درهم، و این فقط در کادر مربیگری بود. ایان فاستر بیچاره، که تازه از کووید بازگشته است، ماه بدی را پشت سر گذاشته است و برخی تصور می کنند در صورت پیروزی ایرلند در این آخر هفته، او می تواند جایگزین شود.

این یک “اگر” بزرگ باقی می ماند. شرط بندی در مقابل All Blacks به ندرت نتیجه می دهد، زیرا غرور در پیراهن حکم می کند که آنها نمی توانند دو هفته متوالی آنقدر فقیر باشند. اما خط کوبنده‌ای که پیتر اوماهونی به کاپیتان آل بلکز، سم کین ارائه کرد – “تو یک رفیق ریچی مک‌کاو هستی” – در حالی که تنش‌ها بالا می‌رفت، فقط یک تکه زباله قدیمی نبود. نیوزلند، به خصوص بدون حضور سم وایتلاک در زمین، نیروی مقاومت ناپذیر قدیم نیست.

اسپرینگ‌باکس‌ها نیز بر شواهد دو آزمایش اول خود علیه ولز نیستند. با کمی شانس بیشتر، تیم وین پیواک تا به حال 2-0 پیش می رفت و اولین تست را با یک سبیل از دست داده بود. در حالی که آنها فقط دومین ضربه را از طریق یک ضربه فشار زاویه دار خیره کننده دیرهنگام از گرت آنسکومب در برابر تیمی که به شدت چرخش کرده بود بردند، بازیکنان نوظهوری مانند تامی رفل از لستر به شهرت خود بسیار خوب عمل کردند.

این شنبه ممکن است داستان دیگری باشد، با بازگشت بهترین بازیکنان آفریقای جنوبی و پا زدن به چمن کیپ تاون، اما این ایده که قهرمانان جهان هرگز نمی توانند از الگوی خود برای حفظ موفقیت منحرف شوند، طبق تعریف، خود محدودکننده است. همانطور که سرمربی آنها، ژاک نینابر، در اوایل امسال مشاهده کرد: “اگر فاجعه می خواهید، باید در بداهه سازی، ساختن و پیشرفت شکست بخورید.”

از هر نظر، فرانسه و آفریقای جنوبی اکنون دو تیم قدرتمند راگبی جهان هستند. پس از دو پیروزی در ژاپن، فرانسه که پیش از این هرگز در صدر رنکینگ جهانی قرار نگرفته بود، پس از 10 بازی بردی که به بهترین شکل خود در دهه 1930 برابری کرد، اول شد.

All Blacks به چهارمین سقوط کرده است، که پایین ترین جایگاه آنها از زمان شروع رنکینگ جهانی راگبی در سال 2003 است. بر این اساس پراید این آخر هفته و همچنین در زمین کریکت سیدنی، جایی که انگلستان و والابی ها برای سومین و سومین شاخ خواهند داشت، در خطر خواهد بود. آخرین زمان

پیروزی پراسترس انگلیس در آزمون دوم در بریزبن، به ویژه تسلط ماول آنها در نیمه اول، آنها را به عنوان بازیکنان مورد علاقه برای تکمیل یک موفقیت 2-1 معرفی کرد. منابع استرالیا حتی قبل از شکست 25-17 آنها در ورزشگاه سانکورپ زیاد بود و آنها اکنون چهار بازیکن دیگر را به دلیل مصدومیت یا ضربه مغزی از دست داده اند.

اگر آنها چند سکوی امیدوارکننده را در روز شنبه به حداکثر می‌رساندند، والبیس ممکن بود از 19-0 شکست بخورد، اما نظر ادی جونز این است که انگلیس در روز شنبه دوباره بهتر خواهد شد. جانی هیل معتقد است که کلید پیشرفت بسته او از پرث، تمرکز بیشتر روی کاری بود که آنها بهترین کار را انجام می دهند. هیل گفت: «ما فقط در مورد اینکه خودمان هستیم و هر بازیکنی در برنامه بازی ما به قوت خود بازی می کند صحبت کردیم.

«احساس می‌کنم در خط حمله مسلط بودیم. درایو و اسکرام ما ما را به دور زمین برد، در موقعیت های خوبی قرار دادیم و امتیازهای زیادی از آن به دست آوردیم.”

همچنین شرایط را برای جام جهانی راگبی در سال آینده به زیبایی تنظیم می کند. به عنوان مثال، در میان حریفان استخر انگلیس، آرژانتین خواهد بود، که اکنون باید اسکاتلند را در سانتیاگو دل استرو در آخر هفته آینده شکست دهد. اگر اسکاتلندی ها پیروز شوند، آن را یک دستاورد جدی می دانند که آنها را بیشتر به عنوان یک تیم تقویت می کند.

یک اختلاف دیگر 4-0 این شنبه قطعا گربه را در بین کبوترهای نیمکره جنوبی قرار می دهد. ممکن است دوباره تکرار نشود، می تواند؟ آنچه در حال حاضر واضح است این است که راگبی در دوران تساوی قرار دارد که در آن هر یک از 10 تیم برتر جهان – ژاپن در روز شنبه تنها 20-15 مقابل فرانسه شکست خورد – از نظر تئوری می توانند یکدیگر را شکست دهند. هر کسی که این آخر هفته برنده شود، شکاف شمال و جنوب هرگز کمتر نبوده است.