از اینترنت خارج شوید، وارد متاورس شوید – آینده آنلاین شما به صورت سه بعدی است | متاورژن

Vمتیو بال، سرمایه‌دار سرمایه‌دار، اولین بار در سال 2018 درباره متاورز نوشت و مقالات او برای کارآفرینان و ناظران فناوری که تلاش می‌کنند شبکه‌ای را که مارک زاکربرگ و بسیاری دیگر پیش‌بینی می‌کنند که اینترنت را جایگزین کند، درک کنند یا از آن سود ببرند، خواندنی ضروری شده است. بال رئیس سابق استراتژی در استودیو آمازون و اولین کتاب او است. متاورس: چگونه آی تی اراده انقلابیآنها همه چيز، در اواخر تیرماه منتشر می شود.

چیست را متاورس؟
این یک شبکه پایدار از فضاهای سه بعدی است. امروزه تقریباً همه چیز آنلاین – همه برنامه‌ها، سیستم‌عامل‌های دیجیتال، صفحات وب – بر اساس پروتکل‌های رایج و فناوری که آنها را به هم متصل می‌کند، کار می‌کند. متاورس یک ارتفاع سه بعدی از دنیای آنلاین است که واقعیت افزوده – شبیه سازی های مجازی نادیده در جهان اطراف ما – و همچنین بسیاری از اوقات فراغت مصرف کننده و معاشرت را در بر می گیرد.

بنابراین متاورس به این معنا نیست مجازی واقعیت (VR)؟
من فکر می کنم جدا کردن دستگاه های دسترسی و تجربیات خاص از متاورس به طور کلی مهم است. یک تشبیه خوب این است که در مورد اینترنت موبایل صحبت کنیم: برنامه ها اینترنت موبایل نیستند. نه تنها می توانید از طریق مرورگر وب به اینترنت تلفن همراه دسترسی داشته باشید، بلکه می توانید این کار را بدون هیچ گونه رابط بصری انجام دهید. می توانید بگویید: “هی سیری، ساعت چند است؟” و از طریق تلفن خود به اینترنت موبایل دسترسی دارید. هدست های VR یا AR (واقعیت افزوده) ممکن است یک راه محبوب برای دسترسی به متاورس باشند، اما پیش نیاز نیستند.

آیا هر چیزی را که امروز وجود دارد به عنوان یک توصیف می کنید؟ متاورس؟
نزدیک‌ترین نمونه‌ها پلتفرم‌های بازی مبتنی بر اوقات فراغت مصرف‌کننده مانند Minecraft یا Roblox هستند: تجربیات محبوبی که روزانه به ده‌ها میلیون نفر دسترسی پیدا می‌کنند، که به شدت میلیون‌ها دنیای مجازی مختلف را ادغام می‌کنند. اما این هنوز کاملاً ساده است و کمی شبیه به توصیف یک پورتال GeoCities یا Yahoo یا AOL از دهه 1990 به عنوان جلوه ای از اینترنت است که ما امروز آن را می شناسیم.

اگر آن را حتی فراتر از Minecraft برگردانیم، دنیای مجازی آنلاین Second Life اغلب به عنوان یک متاورس اولیه در نظر گرفته می شود. چه چیزی آن را از چیز واقعی متمایز می کند؟
مثال خوبی است. زندگی دوم به این واقعیت اشاره می کند که این ایده جدیدی نیست. من در کتابم در مورد این واقعیت صحبت می کنم که این اصطلاح مربوط به 30 سال پیش است، اما نظریه و ادبیات اولیه پیرامون آن نزدیک به یک قرن را در بر می گیرد. Second Life نمونه اولیه و یکی از مهم ترین و موفق ترین نمونه های آن بود. اقتصاد نسبتاً مستقلی داشت که در آن کاربران می‌توانستند با پرداخت مالیات به جای واسطه شدن توسط پلتفرم، تراکنش‌های خود را بین یکدیگر انجام دهند. حول محور بازی بدون ساختار طراحی شده بود، هدف بازی وجود نداشت. این در مورد کاری بود که می خواهید انجام دهید و با افراد اطراف خود بیان کنید.

اما آنچه نیز مهم است، مقایسه آن با امروز است. Second Life در اوج خود در حدود سال 2006 چند میلیون کاربر ماهانه داشت. کاملاً ممکن است که همین الان Roblox موارد بیشتری روی پلتفرم دارد. بخشی از آن نشان‌دهنده پیشرفت‌های اساسی در سهولت خلقت است: ما از چیزی که علاقه‌مندان آماتور و حرفه‌ای می‌توانند انجام دهند به کاری که یک نوزاد می‌تواند انجام دهد، تبدیل شده‌ایم. و بنابراین در زندگی دوم، ما نه تنها دودمان متاورس را می بینیم، بلکه می توانیم مسیر حرکت را نیز دنبال کنیم. با گذشت زمان، قابلیت‌های این پلتفرم‌ها افزایش می‌یابد، زمان و دسترسی این پلت‌فرم‌ها و همچنین ارزش اقتصادی آن‌ها افزایش می‌یابد.

آیا باید انتظار داشته باشیم که متاورژن یک مدینه فاضله آنارشیستی باشد؟
عده ای معتقدند که این پایان تمدن و جامعه دولت-ملت است، اما من فکر می کنم که بعید است. ترکیبی از نفوذ فزاینده بازیگران منطقه ای به علاوه افزایش مقررات دولتی در واقع به احتمال زیاد هویت منطقه ای قوی تری تولید می کند.

اینترنت به لوله های موجود در زمین متکی است و لوله های موجود در زمین زیرساخت های فیزیکی هستند که در مرزهای ملی نگهداری می شوند. به همین دلیل است که کویت در صورت تمایل می تواند اینترنت را خاموش کند. به همین دلیل است که دولت‌های خاورمیانه و دولت‌های آسیایی می‌توانند برخی فرصت‌ها و دسترسی به بسترهای اطلاعاتی را مسدود کنند. مقررات [of the internet] هر سال در سطح جهانی قوی تر و متفاوت تر می شود. همانطور که فرهنگ بیشتر به صورت آنلاین حرکت می کند، تمایل داریم متوجه شویم که شرکت هایی که به بهترین وجه می توانند فرصت های تجاری مرتبط را برآورده کنند، محلی هستند.

قبل از اینکه چیزی را ببینیم که به دید شما نزدیک می شود، چه مشکلاتی باید حل شود؟
ما در مرحله ای هستیم که کنوانسیون نداریم. نه انگلیسی وجود دارد، نه USD، نه سیستم متریک، نه کانتینر حمل و نقل بین وجهی وجود دارد. و بنابراین وقتی می خواهیم در دنیای مجازی به اشتراک بگذاریم، اغلب نمی توانیم. گسترش آن به عنوان یکی از مهمترین اولویت ها در حال حاضر دیده می شود.

چه مشکلات دنیای واقعی انجام می دهد متاورس واقعا حل؟
در بسیاری از موارد، اگر نه تقریباً در همه موارد، داشتن یک محیط غوطه ور سه بعدی، راه شهودی و سازنده تری برای برقراری ارتباط اطلاعات و ایده ها است. انسان ها برای هزاران سال تکامل نیافته اند تا رابط های دو بعدی را لمس کنند.

به عنوان مثال، ما در آموزش می دانیم که مدرسه زوم چندان جذاب نبود و ویدیوهای یوتیوب بهترین راه برای یادگیری نیستند. بنابراین ما می توانیم مزایای احتمالی یک آموزش همه جانبه را درک کنیم: ورود به سیستم گردش خون، ساختن یک ماشین روب گلدبرگ [one that accomplishes a simple task in the most complicated way possible]، عبور از محیط های گرانشی مختلف یا یادگیری فیزیوتراپی، نه با تماشای صفحه ویدئو، بلکه با حسگرهای لمسی با نمایش سه بعدی و تجزیه و تحلیل راه رفتن. مطمئناً می توانیم حدس بزنیم که عناصر خاصی از آن تجربه ما را غنی می کند و تأثیر بهتری نسبت به اینترنت فعلی خواهد داشت.

من در کتاب سخت کار می کنم تا در مورد فناوری های اساسی و قدرت آنها صحبت کنم. و این به این دلیل است که فناوری اساساً بازگشتی است. هیچ درکی از TCP/IP وجود نداشت [transmission control protocol/internet protocol] یا اینترنت در سال 1995 که شما را به درک کامل، باور یا تجسم زندگی در سال 2022 سوق می دهد: نقش TikTok در نمودارهای بیلبورد. اهمیت پیام‌رسانی زودگذر، فیلترها و شکلک‌ها به یکی از بزرگترین پلتفرم‌های ارتباطی جهان؛ نقش معاملات سهام بدون کمیسیون در طول یک بیماری همه گیر و این به این دلیل است که آنچه در همه دوره‌های فناوری اتفاق می‌افتد این است که یک فناوری جدید ایجاد می‌شود که یک رفتار زیربنایی را نشان می‌دهد یا آشکار می‌کند.

آیا مردم کارهای بانکی خود را انجام خواهند داد و برای وام مسکن در متاورس اقدام خواهند کرد؟ یا چیزهایی وجود دارد که فکر می کنید به عنوان دوبعدی باقی می مانند فقط اینترنت?
ما به انجام یک تن در دو بعدی ادامه خواهیم داد. در واقع، ما یک مطالعه موردی واضح برای آن داریم، که این است که هنوز چقدر روی رایانه های شخصی به جای تلفن همراه انجام می دهیم، چقدر از اینترنت خط ثابت به جای تلفن همراه استفاده می کنیم. به احتمال زیاد ایمیل‌ها، تماس‌های تلفنی، پیام‌های متنی سریع هنوز به صورت دو بعدی بهتر هستند، یا حداقل در آینده قابل پیش‌بینی بهتر خواهد بود، اما وقتی نوبت به بانکداری دیجیتال یا درخواست مجوز می‌رسد، در حال حاضر زمینه‌هایی وجود دارد که می‌توانیم برخی از آن پیشرفت را ببینید. ویدئوی حجمی، یا آنچه که بسیاری به عنوان هولوگرافی توصیف می کنند، اینجا است. یک خط کلاسیک از وجود دارد نورومنسریکی از رمان‌های علمی تخیلی اولیه که بر ایده‌های فرا وجهی متمرکز شده است، که می‌گوید آینده از قبل اینجاست – فقط به طور مساوی توزیع نشده است. هولوگرافی اینجاست و بازگشت از آن فوق العاده است. ما شاهد افزایش 30 تا 50 درصدی در حفظ حافظه از طریق ویدیوی هولوگرافیک، 30 تا 50 درصد افزایش در ارتباطات غیرکلامی، 20 تا 30 درصد افزایش در تماس چشمی هستیم. و بنابراین در سال های آینده، ما نباید از یافتن نمایشگرهای هولوگرافیک در DMV تعجب کنیم. [local office of the US department of motor vehicles]، در یک خرده فروش مد رده بالا و موارد دیگر.

آیا نگرانی‌های اخلاقی وجود دارد که ما باید اکنون به جای پس از وجود یک میلیارد کاربر به آن فکر کنیم؟
در سال 2022، ما هنوز با بسیاری از مشکلات اساسی از عصر موبایل و ابر دست و پنجه نرم می کنیم: حقوق داده، امنیت داده، سواد داده، قدرت پلت فرم، تنظیم پلت فرم، اطلاعات غلط و نادرست، رادیکال سازی، نقش الگوریتم ها در زندگی روزمره ما، آنلاین. شادی، مسمومیت و آزار. و همه آنها در متاورژن تشدید خواهند شد.

در بسیاری از موارد، چند درس که آموخته ایم دشوارتر می شود. اعتدال در فضای سه بعدی نیازمند فناوری های مختلف و سیاست های متفاوتی است تا تعدیل در متن دو بعدی. یکی از چالش‌های موجود در اینجا این است که بسیاری از بزرگترین مشکلات در دوران اجتماعی قابل پیش‌بینی نبودند و در واقع نیاز به کمی آزمایش داشتند.

یکی از اهداف اساسی کتاب من این است که رای دهندگان، کاربران، توسعه دهندگان، مصرف کنندگان و تنظیم کننده ها دید بهتری از آینده احتمالی داشته باشند تا بتوانیم بر آن نتیجه تأثیر مثبت بگذاریم. فناوری بزرگ به سوی فراجهان هجوم می‌آورد، زیرا می‌دانیم در طی یک تغییر پلتفرم چه اتفاقی می‌افتد: شرکت‌هایی که رهبری می‌کنند، تغییر می‌کنند. مدل های کسب و کار که رشد می کنند، تغییر می کنند. فلسفه هایی که حمایت می شوند، تغییر می کنند. و اگر آنها بدانند که آن آینده در افق است، در این مرحله، در طی یک تغییر پلت فرم، ما به عنوان مصرف کنندگان این فرصت را داریم که انتخاب کنیم چه کسی و چگونه رهبری می کند. این یک چرخه بسیار دشوار است. تعداد بسیار کمی از ما قرار است ارائه دهنده گوشی های هوشمند را تغییر دهیم، تعداد کمی از ما شرکت های شبکه های اجتماعی را تغییر می دهیم، تعداد بسیار کمی از ما شبکه های محتوایی را که از آنها مصرف می کنیم تغییر می دهیم. اما در طول جابجایی پلت فرم، ما این شانس را داریم.

چقدر به این آینده اطمینان داری قرار است اتفاق بیفتد؟
چیزهایی وجود دارد که می توانیم در مورد آنها مطمئن باشیم. من کاملاً مطمئن هستم که ما به طور فزاینده ای از شبیه سازی های سه بعدی برای ساخت و راه اندازی دنیای اطراف خود استفاده خواهیم کرد. ما در حال حاضر از آن برای طراحی و بهره برداری از شهرها، فرودگاه ها و موارد دیگر استفاده می کنیم. را بازیکن یک آمادهنسخه‌ای از آینده، جایی که به مدرسه می‌رویم، سکه‌های مجازی جمع‌آوری می‌کنیم، پوست موردعلاقه‌مان را می‌پوشیم – این کم‌اهمیت‌ترین و کمترین جنبه قابل پیش‌بینی آینده ماست.

ممکن است متوجه شویم که بیشتر آنچه نوشتم محقق می شود، اما به احتمال بسیار زیاد از اصطلاح متاورز استفاده نمی کنیم: ممکن است فقط در مورد اینترنت صحبت کنیم، ممکن است بگوییم اینترنت سه بعدی، ممکن است در مورد کلمه کاملاً متفاوتی صحبت کنیم. . من همچنین مطمئن هستم که سهم روزافزونی از زمان، کار، اوقات فراغت، گذراندن، ثروت، شادی، فعالیت‌ها و یادگیری ما در محیط‌های شبیه‌سازی شده مجازی یا محیط‌های پشتیبانی شده مجازی اتفاق می‌افتد. این انقلاب اساسی است. این دقیقاً چه معنایی در روز به روز دارد، دقیقاً چه معنایی برای ساعت 5 بعدازظهر وقتی از سر کار به خانه می‌روید – نامشخص است.

• متاورس: چگونه همه چیز را متحول خواهد کرد توسط متیو بال توسط WW Norton & Co در 19 جولای (22 پوند) منتشر شده است. برای حمایت از نگهبان و مشاهده کننده نسخه خود را در guardianbookshop.com سفارش دهید. هزینه تحویل ممکن است اعمال شود