گلدن رتریور کور خانواده آلاسکا پس از سه هفته گم شدن پیدا شد | آلاسکا

خانواده ای از آلاسکا امید خود را برای یافتن گلدن رتریور نابینا و مسن خود که سه هفته پیش از خانه خود دور شده بود را از دست داده بودند، اما یک گروه ساختمانی لولو را پس از اینکه در ابتدا با خرس اشتباه گرفته بودند، در بوته های ماهی قزل آلا پیدا کردند.

به گزارش دیلی سیتکا سنتینل، لولو پس از پیدا شدن در روز سه شنبه به سختی زنده بود، اما او دوباره به سلامتی خود مراقبت می شود و با خانواده اش به خانه بازگشته است.

تد کوبکی صاحبش گفت: “او همه چیز را معنا می کند.” “من پنج دختر دارم و آنها چهار تا 13 ساله هستند، بنابراین آنها هر روز از زندگی خود را با آن سگ گذرانده اند.”

خانواده کوبکی هفته ها پس از سرگردانی لولو در 18 ژوئن به جستجو پرداختند.

او گفت: “او خیلی درمانده است، و شما به نوعی تصور کردید که او نمی تواند خیلی دور باشد زیرا نمی تواند ببیند.”

وقتی کسی ادعا کرد که لولو را چند روز پس از جستجو پیدا کرده است، فایده ای نداشت وقتی خانواده سوژه شوخی وحشتناکی بودند.

او گفت: «بچه‌ها را در رختخواب گذاشتیم و پیامی دریافت کردیم که می‌گفت: «سگت را پیدا کردیم» یا «من سگت را دارم» و مثل «اوه خدای من، این باورنکردنی است». “سپس آن شخص به من پیام داد، “شوخی کردم.” این اتفاق افتاد، بله، همه اینها بخشی از این داستان وحشتناک بود.»

پس از هفته ها جستجو، خانواده امید خود را از دست داده بودند.

اما سپس یک خدمه ساخت و ساز این هفته لولو را دیدند که در برس در کنار جاده ای نه چندان دور از خانه کوباکی ها دراز کشیده بود. او حدود 15 فوت (4.57 متر) پایین‌تر از یک خاکریز بود و در ابتدا خدمه فکر کردند که این یک خرس است.

کوبکی گفت: “آنها دقیق تر نگاه کردند و متوجه شدند که این یک سگ است و او را از آنجا بیرون آوردند.”

همه غم و اندوه از بین رفت وقتی او تماس گرفت که لولو پیدا شده است. “از سر کار به همسرم زنگ زدم و فقط جیغ می زد… او شروع به داد زدن می کند، سپس برای بچه ها فریاد می زند. و من فقط صدای آنها را می شنوم که دیوانه وار فریاد می زنند.

لولو اگرچه زنده بود اما در وضعیت بدی قرار داشت. سگ 80 پوندی (36.29 کیلوگرم) از زمانی که از دست داده بود، 23 پوند از وزنش کم کرده بود. او کم آب، کثیف و خزش مات شده بود.

“من فقط انتظار داشتم که برگردم و مانند “هی، اینجا سگ من است.” او می‌پرد و دمش را تکان می‌دهد و صورتم را می‌بوسد، و حتی نتوانست سرش را بلند کند.» “او از طریق چرخاننده بود.”

وضعیت لولو با مراقبت های پزشکی، غذا و استراحت به طور قابل توجهی بهبود یافته است.

کوبکی گفت: «آهسته اما مطمئناً شروع به خوردن کرد و به نوعی توانست سرش را بلند کند. “اما دیروز، او خودش را روی پنجه های جلویش تکیه داد، مثل اینکه در من لانه کرده بود و مرا بوسید و دمش را تکان داد و خیلی عالی بود.”

یک روز بعد، او توانست به تنهایی بایستد.

کوبکی، کارمند فروشگاه مواد غذایی و تنها تامین کننده خانواده هفت نفره خود، پس از آن نگران صورت حساب دامپزشک بود.

این ترس‌ها بی‌اساس بودند زیرا ساکنان سیتکا صدها دلار برای پوشش صورت‌حساب‌های بهبودی لولو اهدا کردند.

کوبکی گفت: «ما خانه اعضای خانواده خود را داریم.