هر چیزی که به دروغ های جانسون آلوده شده است باید خنثی شود. این شامل برگزیت او می شود | جاناتان فریدلند

اسo بوریس جانسون بالاخره یک باقیمانده است. با چسبیدن به شماره 10، به نظر می رسد که او همان دیدگاهی را نسبت به ترک دارد که به قوانین دارد: آنها برای افراد کوچک هستند. یک اصل ثابت در حرفه او کیکیسم بوده است، اعتقاد سرسخت او به اینکه او به تنهایی باید بتواند کیک خود را داشته باشد و آن را بخورد. و بنابراین، وفادار به این روحیه حتی تا آخر، او تصمیم گرفته است که هم استعفا دهد و هم در سمت خود باقی بماند.

البته این که او هنوز آنجاست، خشمگین است. مدافعان ساکن داونینگ استریت می گویند که این تفاوتی با روشی که دیوید کامرون و ترزا می در سمت خود باقی ماندند در حالی که حزب محافظه کار – نه کشور – نخست وزیر جدید را انتخاب کرد، ندارد. اما این وضعیت کاملاً متفاوت است. جانسون رد شد زیرا همکارانش به این نتیجه رسیدند که او فاقد صداقت اولیه برای انجام کار است و نمی توان به او در مورد کلیدهای خانه اعتماد کرد. با اجازه دادن به او برای ماندن در آنجا، احتمالاً تا اکتبر، از بلندپایه‌ترین شخصیت‌های محافظه‌کاری خواسته می‌شود که یک بار دیگر در ملأعام طوطی‌سازی بیهوده کنند، در تضاد با کلماتی که بیش از یک روز پیش از آن گفته بودند، فقط برای اینکه او را کنار بگذارند (به معنای واقعی کلمه). مانند یک هیپنوتیزم‌کننده وودویل که می‌تواند سوژه‌هایش را وادار کند که پای کاستارد را به صورت خود بیاندازند، توانایی جانسون در مسحور کردن زیردستانش به حماقت – حتی اکنون – تماشایی است.

اگر آنها به خود آمدند و او را زودتر بیرون کردند، باید دوربین ها را به داخل بگذارند تا بتوانیم یکی از آن ویدیوهای پس از سرنگونی دیکتاتور را داشته باشیم که کاغذ دیواری طلایی و چرخ دستی 3675 پوندی را نشان می دهد. حداقل، اولین اقدام جانشین او باید دستور پاکسازی عمیق محل باشد. و نه فقط از نظر فیزیکی. با توجه به روشی که جانسون از مشاوران اخلاقی استفاده کرد، باید یک ممیزی کامل و مستقل از آنچه در آن ساختمان برای سه سالی که در آنجا اقامت داشت انجام شود. افشای اطلاعات و گزارشگران مدبر چیزهای زیادی را فاش کرده‌اند که برخی از آن‌ها اکنون آشکار شده‌اند. اما بیشتر خواهد بود.

و با این حال من می‌توانم خطر را در اینجا ببینم، مخصوصاً برای حزب کارگر. خطر این است که ناراحتی با یک مرد شناسایی شود، به طوری که برداشته شدن او مشکل را حل کرده است. آن را به عنوان سندرم 1990 در نظر بگیرید. محافظه‌کاران با موفقیت ناراحتی ناشی از 11 سال حکومت محافظه‌کاران را به تنهایی بر پشت مارگارت تاچر بار کردند، به طوری که وقتی او به صحرا فرستاده شد، حزب بتواند خود را پاک از گناهانش نشان دهد – حرکتی آنقدر مؤثر بود که جان میجر دو سال بعد اکثریت را به دست آورد. بسیاری از رای دهندگان احساس می کردند که یک دولت جدید دارند، بنابراین نیازی به ایجاد یک دولت دیگر وجود نداشت.

به همین دلیل است که کایر استارمر – که اکنون با تصمیم پلیس دورهام مبنی بر عدم صدور جریمه و هیچ اتهامی در مورد “Beergate” تقویت شده است، و با توجه به وجهه اخلاقی این که قول داده است در صورت مخالفت با این تصمیم استعفا دهد – درست است که بگوید. موضوع 12 ماه گذشته نیست بلکه 12 سال گذشته است. به همین دلیل، حزب پس از رای اعتماد در ماه گذشته، زمانی که 211 محافظه‌کار با جانسون ماندگار شدند، ترفندی را از دست داد. استارمر به سختی در سؤالات نخست وزیر بعدی به آن اشاره کرد، اما او می توانست از آن لحظه برای رانندگی به خانه استفاده کند که از آن به بعد، تمام اعمال ناشایست جانسون تنها او نبود، بلکه مربوط به همه کسانی بود که در کنار او ایستاده بودند.

در واقع، اگر قرار است استعفای این هفته چیزی بیش از یک کاتارسیس مختصر باشد، اگر بخواهد نه تنها جانسون، بلکه جانسونیسم و ​​شرایطی را که آن را ممکن ساخته است، بیرون کند، و درس‌های گسترده‌تری برای سیاست ما ارائه دهد، آن‌گاه باید حساب و کتاب بسیار گسترده‌تر باشد. و باید شامل موضوعی باشد که جرأت ندارد نامش را بیان کند.

واضح است که حزب محافظه کار باید بیشتر پاسخگو باشد و این مرد را به عنوان رهبر خود در سال 2019 انتخاب کرد، زمانی که همه چیزهایی که لازم بود در مورد جانسون بدانید قبلاً شناخته شده بود. می گویند شخصیت سرنوشت است. دروغ‌گویی و فریب‌های همیشگی که شکست او و ما را ثابت می‌کرد، هرگز پنهان نشد: نتیجه آنها از همان ابتدا پیش‌بینی شده بود. بی صداقتی ماهیت این مرد است، و توری هایی که او را رهبر کشور ما کردند، این را می دانستند.

اما حزب کارگر نیز یک مورد برای پاسخگویی دارد. در سال 2019، جایگزینی برای جانسون در اختیار رای دهندگان قرار داد که بر اساس هر داده ممکن، نشان داده می شد که به طرز بدی شکست می خورد و می باخت. حزب کارگر با چسبیدن به جرمی کوربین در مواجهه با تمام آن شواهد، درهای داونینگ استریت را به روی جانسون باز کرد و همه او را وارد کردند. همانطور که پیتر کلنر، تحلیلگر انتخابات نوشته است: «پیروزی جانسون در سال 2019 کمتر مدیون محبوبیت او بود. از عدم محبوبیت جرمی کوربین.» جانسون جادوگر انتخاباتی نبود و دارای نوعی جذابیت جادویی بود. او فقط خوش شانس بود که حریفی را دریافت کرد که حتی بیشتر از او بی اعتماد بود: رتبه کوربین پس از پاسخ او به مسمومیت جاسوسی سالزبری در سال 2018 کاهش یافت و هرگز بهبود نیافت. سرزنش آن بر گردن کسانی نیست که در آن زمان به این واقعیت آشکار اشاره کردند، بلکه کسانی هستند که از توجه به این هشدار خودداری کردند.

مؤسسات دیگری نیز وجود دارند که درس هایی برای یادگیری دارند. رسانه ای که به دروغگویی افراط می کرد و کلاهبرداری او را به جای رد صلاحیت، سرگرم کننده و سرکش می دانست. یک فرهنگ سیاسی گسترده‌تر که مفهوم بسیار خاصی از کاریزما را بالاتر از همه ویژگی‌های دیگر قرار می‌دهد، مفهومی که به شدت با طبقه مرتبط است. تیک جانسون با تیک ها و تروپ های طبقه بالای انگلیسی گره خورده بود و او را از عواقب رفتاری که اگر توسط فردی با لهجه متفاوت و از مکتب متفاوت انجام می شد، دهه ها پیش به یک حرفه پایان می داد، مصون می داشت.

اما بزرگترین و بدیهی ترین نتیجه، نتیجه ای است که کمتر از آن صحبت می شود. با ارزیابی میراث جانسون، طرفداران او برگزیت را در صدر فهرست قرار دادند. آنها حق دارند که این کار را انجام دهند، زیرا این در واقع یک اقدام دگرگون کننده بود و او مسئول آن بود، هم به عنوان نیروی محرکه کمپین رای خروج و هم به عنوان نخست وزیر. اما اکنون او به عنوان یک دروغگو توسط پیروان خود محکوم شده است، طرفداران متعهد برگزیت در میان آنها. مطمئناً زمانی که فردی که آن را به آنها فروخته به عنوان یک کلاهبردار افشا شود، یک کشور اعتماد خود را به محصولی که خریده از دست خواهد داد؟

این باید باشد، اما تعداد کمی از آنها هنوز مشتاق هستند که به این نکته توجه کنند. نائومی اسمیت، از گروه ضد برگزیت بهترین برای بریتانیا، از گروه های متمرکز مشاهده کرده است که گفتن به رای دهندگان مرخصی که به آنها دروغ گفته اند، بد بازی می کند: «شما می توانید سفت شدن پشت را ببینید. مردم می گویند، “من احمق نیستم، من فریب نخوردم.”

ممکن است عاقلانه تر باشد که به آرامی ادامه دهید. اسمیت مشکوک است که مدعیان رهبری حزب محافظه کار، حتی کسانی که طرفدار برگزیت هستند، به تازگی نسبت به لایحه پروتکل ایرلند شمالی جانسون محتاط خواهند بود، به عنوان مثال، به دلیل زیر پا گذاشتن آن توافقات بین المللی: آنها به جای نیاز به احترام به قوانین و بازگرداندن آن صحبت خواهند کرد. شهرت بریتانیا این یک شروع است. در همین حال، واقعیت بی‌اعتبار کردن برگزیت را در قالب رشد از دست رفته، افزایش صورت‌حساب‌ها، افزایش دردسر و فقدان هرگونه سود عینی که از طریق اسم‌های انتزاعی مانند «آزادی» یا «حاکمیت» قابل بیان نیست، انجام می‌دهد.

نقطه ها همه آنجا هستند. رای دهندگان در حال حاضر شروع به پیوستن به آنها کرده اند، حتی زمانی که استارمر اصرار دارد که موضوع اساساً بسته شده است. شاید سیاستمداران نخواهند آن را بیان کنند، اما این هفته نقطه عطفی در سرنوشت برگزیت است. نویسنده اصلی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا سقوط کرده است: جایگاه پروژه فاجعه بار او نیز به همین سمت پیش می رود.

• جاناتان فریدلند ستون نویس آبان نیوز است

• اتاق خبر آبان نیوز: بوریس جانسون استعفا داد
  به پنل ما بپیوندید، از جمله جان هریس، جسیکا الگوت و جان کریس. همانطور که آنها در مورد پایان دوران جانستون در این رویداد پخش زنده صحبت می کنند، در روز سه شنبه 12 ژوئیه، ساعت 20:00 BST | 9 شب CEST | 12 بعد از ظهر PDT | 3 بعدازظهر EDT. بلیط را از اینجا رزرو کنید