قتل رهبر بومی ونزوئلا مدافعان سرزمین های آمازون را به وحشت انداخت | ونزوئلا

ویرجیلیو تروخیلو آرانا می‌دانست که با دفاع از سرزمین‌های آمازون که قرن‌ها جامعه بومی اووتوجا در آن زندگی می‌کرده، جان خود را به خطر می‌اندازد.

او در ویدئویی که قبل از مرگش ضبط شده است، گفت: «هر اتفاقی بیفتد، اتفاق می افتد. “[But] بدون زمین، ما ناپدید می شویم. به همین دلیل است که ما از سرزمین خود دفاع می کنیم.»

تروخیلو، 38 ساله، به عنوان هماهنگ کننده گارد منطقه ای بومی در شهرداری اوتانا، در ایالت آمازوناس در جنوب ونزوئلا خدمت می کرد. او همچنین بنیانگذار Ayose Huyunami بود، واحدی که از سرزمین های بومی در برابر گروه های جنایتکار و استخراج غیرقانونی معادن دفاع می کرد.

او روز پنجشنبه در شهر پورتو ایاکوچو به ضرب گلوله مرد مسلحی که در روز روشن تیراندازی کرد کشته شد.

قتل او خانواده او و جامعه اووتوجا را ترسان و خشمگین کرده است. بسیاری از کسانی که او را می‌شناختند به دلیل نگرانی از امنیت خود خواستند نامشان فاش نشود.

این اولین بار است که چنین ضایعه بزرگی را متحمل می شوم… [Trujillo] یکی از اعضای خانواده گفت: «آرامش باد!» اولین قدم برای دفاع از خانه ما بود.

قتل تروخیو توسط مدافعان حقوق بشر به عنوان حمله ای نه تنها به یک فرد، بلکه علیه کل جامعه و تلاش های آن برای محافظت از یک شیوه زندگی تلقی شده است.

در شب قتل او، سایر اعضای گارد بومی تهدید به مرگ شدند و یکی از اعضا گفت که قتل تأثیر فاجعه باری بر روحیه داشته است.

نگهبان گفت: “در حال حاضر، من ویران شده ام و احساس می کنم توانایی جنگیدن ندارم.” ما قیمت این مبارزه را دیدیم و بسیار دردناک است. ممکن است زمان برای ما تمام شود. به عنوان مدافعان خط مقدم، همه ما در معرض تهدید هستیم.»

اما ماموریت تروخیو و نگهبانان بومی مهمتر از همیشه به نظر می رسد.

در سال 2016، نیکلاس مادورو، رهبر ونزوئلا، منطقه ای بزرگتر از پرتغال را به عنوان منطقه توسعه استراتژیک برای بهره برداری از طلا و سایر مواد معدنی گرانبها تعیین کرد.

ایالت آمازوناس بخشی از این منطقه نیست که به عنوان قوس معدنی اورینوکو شناخته می شود و از سال 1989 استخراج معدن در آنجا ممنوع شده است. اما این ممنوعیت مانع از حفاری باندهای مافیایی و گروه های شورشی کلمبیایی در جنگل نمی شود – خشونت، جنایت و محیط زیست را به همراه دارد. تخریب با آنها

مرگ تروخیو در میان موجی از تهدیدها و خشونت علیه مدافعان جنگل های بارانی در سراسر آمازون اتفاق افتاد. ماه گذشته برونو پریرا کارشناس بومی برزیل و دام فیلیپس روزنامه نگار بریتانیایی در آمازون برزیل به قتل رسیدند و فعالان در اکوادور، پرو و ​​کلمبیا با ارعاب و خشونت مواجه شدند.

به گفته سازمان حقوق بشر Odevida، تنها در ونزوئلا، 32 رهبر بومی و محیط زیست طی هشت سال گذشته کشته شده اند.

ویرجیلیو تروخیلو یک مرد بومی نبود. او مدافع آمازون بود.»

تامارا تاراچیوک، سرپرست بخش آمریکایی دیده بان حقوق بشر، گفت که مرگ او در مرکز شبکه ای از بحران های مرتبط قرار دارد.

«مرگ ویرجیلیو برخی از دشوارترین چالش‌های حقوق بشری را که امروز ونزوئلا با آن مواجه است، آشکار می‌کند: کنترل وحشیانه‌ای که گروه‌های مسلح بر استخراج غیرقانونی معادن در این کشور اعمال می‌کنند. مبارزه گروه‌های بومی که عمدتاً توسط مقامات فراموش شده‌اند. و بی فایده بودن قوه قضاییه ونزوئلا برای بررسی مستقل تخلفات و پاسخگویی مسئولین.»

پس از قتل و تهدید به مرگ، اکثر اعضای گارد بومی از حضور در مراسم تشییع جنازه تروخیو ترسیده بودند – و همه آنها از بیان عمومی در مورد آنچه اتفاق افتاده اجتناب کرده اند.

عبدولا می گوید: «ما در حال وارد شدن به وضعیت انفعال و ترس هستیم. اما این باید لحظه ای برای بیداری باشد.»

خانواده تروخیو خواستار تحقیقات کامل شده اند، اما برخی مقامات ونزوئلا را مسئول مرگ او می دانند. ویرجیلیو قبلاً در کنار واحدهای ارتش این کشور برای حفاظت از سرزمین‌های بومی کار کرده بود. او پس از یک رشته تهدید به مرگ، بیش از یک سال پیش برای اقدامات حفاظتی به وزارت کشور مراجعه کرده بود، اما درخواست هایش بی پاسخ ماند.

یکی از اعضای خانواده می گوید: «متاسفانه نظام حکومتی و این گروه های مسلح با هم متحد شدند. آنها به جای حفاظت از زمین، دست به فساد و قاچاق زدند.»