بایدن می‌گوید که روابط آمریکا و بریتانیا «قوی» باقی می‌ماند، در حالی که برخی از کاهش خروج جانسون | اخبار آمریکا

جو بایدن و بوریس جانسون را هرگز نمی توان به عنوان همتایان سیاسی توصیف کرد، و خروج تحقیرآمیز نخست وزیر بریتانیا در روز پنجشنبه پس از سال ها تنش، به ویژه بر سر برگزیت، با آرامشی در واشنگتن مواجه شد.

کاخ سفید اکنون امیدوار است که حزب محافظه‌کار بتواند جانشینی بیابد که رهبری قابل پیش‌بینی‌تر، کمتر آشفته‌تر و بدون غیرت جانسون برای بازنویسی پروتکل ایرلند شمالی توافق برگزیت را ارائه دهد.

رئیس‌جمهور آمریکا در یک بیانیه رسمی کوتاه که نام جانسون 58 ساله را ذکر نکرد، گفت که مشتاقانه منتظر ادامه «همکاری نزدیک» با بریتانیا و سایر متحدانش در مورد اولویت‌ها از جمله جنگ در اوکراین است. بایدن، 79 ساله، اصرار داشت که “روابط ویژه” بین مردم آمریکا و بریتانیا “قوی و پایدار باقی می ماند”.

چارلز کوپچان که به عنوان مشاور رئیس جمهور باراک اوباما در اروپا در کاخ سفید خدمت می کرد، گفت: «وقتی گرد و غبار در لندن بنشیند، استعفای جانسون بیشتر از اینکه به روابط ایالات متحده و بریتانیا آسیب برساند، مفید خواهد بود.

این عمدتاً به این دلیل است که واشنگتن به یک دست بسیار ثابت روی فرمان نیاز دارد و جانسون از یک بحران به بحران دیگر پرتاب شده است. او نتوانسته است آن نوع تداوم و رشته های سیاسی را که ایالات متحده و جهان در حال حاضر شدیداً به آن نیاز دارند، فراهم کند.»

جانسون همیشه مورد تردید بسیاری از دموکرات ها بود. در سال 2016 او با این ادعا که اوباما، پدرش کنیایی بود، به دلیل «نفرت اجدادی از امپراتوری بریتانیا»، نیم تنه وینستون چرچیل را از دفتر بیضی بیرون آورد.

بایدن در سال 2019 جانسون را “کلون فیزیکی و احساسی” دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت و تشویق کننده خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا خواند.

در مقابل، دموکرات ها از برگزیت و تهدیدی که برای توافق جمعه خوب در ایرلند شمالی ایجاد می کند، نگران شدند. نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان، اخیرا هشدار داد که بازنویسی پروتکل ایرلند شمالی – که برای جلوگیری از قرار دادن مرز تجاری و گمرکی در سراسر جزیره ایرلند طراحی شده است – می تواند هر گونه امید به توافق تجارت آزاد بریتانیا و آمریکا را به خطر بیندازد.

با این حال، بایدن و جانسون به دنبال تهاجم بی‌دلیل ولادیمیر پوتین، رهبر روسیه، در اوکراین به دلایل مشترکی دست یافتند.

ایالات متحده و بریتانیا هر دو تسلیحات و پول برای حمایت از دولت اوکراین و در عین حال تقویت اتحاد ناتو ریخته اند. بریتانیا همچنین یک پیمان امنیتی با ایالات متحده و استرالیا امضا کرد که هدف آن ایجاد وزنه تعادلی برای چین است.

کوپچان، یکی از اعضای ارشد شورای روابط خارجی و استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه جورج تاون، می‌گوید: «واشنگتن از سیاست خارجی جانسون شگفت‌زده شده است. او کاملاً فعال بوده است: کاملاً به جنگ در اوکراین متمایل شده است، با چین برخورد می کند و قرارداد Aukus با استرالیا را امضا می کند.

بسیاری از ما اینجا در واشنگتن بودیم که می‌ترسیدیم برگزیت شروع یک چرخش درونی باشد و جانسون تا حدودی نادرست بودن این ارزیابی را ثابت کرده است.»

وی افزود: «معلومات ناشناخته در این مرحله مشخصاً به این موضوع مربوط می شود که چه کسی بعدی خواهد بود، و اگر قرار باشد نگرانی در واشنگتن وجود داشته باشد، این نگرانی در مورد برگزیت و پروتکل ایرلند شمالی خواهد بود. ما فقط نمی دانیم که نخست وزیر بعدی این موضوع را به کجا خواهد برد، اما آخرین چیزی که ایالات متحده می خواهد در حال حاضر ببیند، اختلاف بین بریتانیا و اتحادیه اروپا و مشکلات بیشتر در ایرلند شمالی است.

برای بایدن، ایرلند شخصی است. او اغلب به تاریخچه خانوادگی مادرش و ارتباطاتش با شهرستان مایو اشاره می کند. او عاشق نقل قول از شاعران ایرلندی مانند Seamus Heaney و WB Yeats است. او به عنوان مثالی برای همدردی با اقلیت های تحت تعقیب، از حکومت امپراتوری بریتانیا در ایرلند نام می برد.

بایدن در میان گروهی از سناتورهای دهه 1980 بود که تلاش برای دخالت دیپلماتیک بیشتر آمریکا برای پایان دادن به درگیری در ایرلند شمالی را آغاز کردند. او به عنوان عضوی از کمیته روابط خارجی سنا، به دولت بیل کلینتون کمک کرد تا توافق جمعه خوب را در سال 1998 میانجیگری کند، توافقی که از حمایت نادر دو حزبی در واشنگتن برخوردار است.

برت بروئن، که مدیر تعامل جهانی در کاخ سفید اوباما بود، گفت: «این راز نیست که جو بایدن یک نقطه نرم بزرگ در قلب خود برای ایرلند دارد، به طوری که همیشه یک چالش برای روابط بود.

اما من فکر می کنم بزرگتر از ایرلند است. این تصور این است که وقتی قراردادی را امضا می‌کنید، وقتی تعهد می‌دهید، بر اساس آن زندگی خواهید کرد. و اکنون شروع به ایجاد نگرانی‌های دیگری در مورد اینکه آیا جانسون و دولتش حتی در مورد مسائلی مانند اوکراین که از نظر سیاسی نامناسب یا مصلحت‌آمیز می‌شود، عقب نشینی می‌کنند یا نه، به راه افتاده است.

جانسون که در نیویورک متولد شد، سپتامبر گذشته در حالی که شکاف بر سر ایرلند شمالی هنوز التیام نیافته بود به کاخ سفید رفت و از نظر امید به توافق تجاری، با دست خالی به خانه رفت (اگرچه او و بایدن چیزهایی شخصی پیدا کردند. شیمی در عشق مشترک آنها به قطار). از موهایش گرفته تا بی شرمی‌اش، از پوپولیسم خام گرفته تا دروغگویی‌اش، او هرگز نمی‌توانست کاملاً از مقایسه ترامپ چشم پوشی کند.

بروئن، رئیس مرکز مشاوره اتاق موقعیت جهانی، اظهار داشت: «او به عنوان یک شخصیت کمی جیوه‌دار دیده می‌شد. گاهی حرف های درست می زد. او حتی گاهی کار درست را انجام می‌داد، حداقل تا آنجا که به آمریکایی‌ها مربوط می‌شد، اما لزوماً کسی نبود که روابط ویژه را در قلب سیاست خارجی خود قرار دهد.

با منیت و جاه طلبی های سیاسی و چالش هایش فضای کافی برای آن وجود نداشت. امید در واشنگتن در حال حاضر این است که کسی را به دست آوریم که بتواند شاید کمی بیشتر رابطه کم گفته و در عین حال محکم تر و پایدارتر با ایالات متحده ایجاد کند. امروز عصر هیچ اشکی در وست وینگ نخواهد ریخت.

به جرات می توان گفت که رابطه جانسون و بایدن در کنار چرچیل و فرانکلین روزولت، مارگارت تاچر و رونالد ریگان، یا کلینتون و تونی بلر به تالار مشاهیر فراآتلانتیک نخواهد پیوست.

سیدنی بلومنتال، دستیار و مشاور ارشد سابق کلینتون، گفت: «همیشه تقارن عجیبی بین ایالات متحده و بریتانیا در سیاست وجود داشته است. همیشه دقیقاً هماهنگ نبوده است، اما یک رابطه فراآتلانتیکی وجود دارد که فراتر از یک طنین است. افول و سقوط بوریس در حالی که کمیته 6 ژانویه ترامپ را افشا می کند، بخشی از تاریخ طنین فراآتلانتیک سیاست ما است.

بلومنتال همچنین خاطرنشان کرد: «مسئله ایرلند شمالی هنوز حل نشده است. آشفتگی ای که بوریس ایجاد می کند بدون او زندگی می کند.”