ارتش اوکراین قصد دارد رفت و آمد آزاد را محدود کند تا خدمت اجباری آسان تر شود | اوکراین

ارتش اوکراین اعلام کرده است که قصد دارد سیستمی از مجوزها را معرفی کند که مردان واجد شرایط خدمت اجباری را از خروج از منطقه ای که در آن ثبت نام کرده اند منع می کند.

این اقدام که بر اساس قوانین سال 1992 انجام شد، در نظر داشت تا نیروهای مسلح کشور را قادر سازد تا سربازان بالقوه را راحت‌تر پیدا کنند، اما با واکنش فوری مواجه شد.

رئیس جمهور ولودیمیر زلنسکی در سخنرانی شبانه خود خطاب به ملت از این اعلامیه انتقاد کرد و گفت که ستاد کل نباید بدون او تصمیم بگیرد. دو نماینده مجلس بلافاصله پیش نویس قانونی را ارائه کردند که ابتکار عمل ارتش را لغو می کند.

هنوز مشخص نیست که آیا مجوز حرکت برای مردان ارائه می شود یا خیر، اما اعلامیه ارتش موقعیت متزلزلی را که در برابر مردان اوکراینی قرار دارد که می توانند هر لحظه برای جنگ اجباری شوند، برجسته می کند.

از آنجایی که زلنسکی در آغاز حمله روسیه حکومت نظامی اعلام کرد، مردان اوکراینی 18 تا 60 ساله واجد شرایط خدمت سربازی هستند و خروج از کشور ممنوع است. چند استثنا وجود دارد، مانند مردانی که سلامتی ضعیفی دارند، یا پدران سه فرزند یا بیشتر.

“من نمی خواهم دعوا کنم. رومن، یک توسعه دهنده نرم افزار 31 ساله در کیف، گفت: من می خواهم به کار ادامه دهم. اما من همچنین نمی خواهم در مورد آن منفی فکر کنم زیرا بسیاری از دوستانم بسیج شده اند و این برای آنها منصفانه نیست. سعی می‌کنم فکر نکنم که اگر 100 درصد بسیج شوم به این معنی است که می‌میرم یا مجروح می‌شوم یا شاهد درگیری هستم.»

هنگامی که حکومت نظامی برای اولین بار اعلام شد، مقامات اوکراین گفتند که سربازی اجباری به صورت موجی انجام می شود، از کسانی که تجربه نظامی قبلی دارند شروع می شود و منعکس کننده نیازهای ارتش است، برای مثال بر روی پزشکان یا افرادی با پیشینه علمی تمرکز می کند. زنان نیز در صورت نیاز به تجربه حرفه ای می توانند بسیج شوند اما نمی توان آنها را مجبور کرد و از آنها انتظار نمی رود که بجنگند.

هزاران نفر از اوکراینی ها داوطلب شده اند تا بجنگند و یا ذخیره شوند. تا 6 مارس، حدود 100000 نفر فقط در نیروی دفاع سرزمینی ثبت نام کرده بودند. اما کسانی هم هستند که نگران اعزام شدن به خط مقدم هستند، جایی که نبرد توپخانه ای وحشتناک در جریان است و طبق گزارش ها، روزانه بین 100 تا 200 سرباز اوکراینی جان خود را از دست می دهند.

برای برخی از مردان، چشم انداز سربازی اجباری – و عدم اطمینان از ندانستن زمان ممکن فراخوان – به طرز ظالمانه ای ظاهر می شود.

“بدترین چیز در مورد آن این است که من نمی دانم چگونه [mobilisation] رومن گفت که در حال حاضر اتفاق می افتد. «آیا اخطاریه خدمت اجباری به خانه من خواهد آمد یا کسی در خیابان جلوی من را خواهد گرفت؟ آیا باید به اجاره آپارتمان خود ادامه دهم؟ باید بخرم [military equipment] یا نه؟”

ماه گذشته، گروهی از مردان توسط پلیس در Otel، یک کلوپ شبانه معروف کیف، به اتهام نقض مقررات منع آمد و شد و متعاقباً اخطارهای خدمت اجباری توسط اداره اداری نظامی محلی بازداشت شدند.

ماکس یودین، هنرمند و تکنسین اینستالیشن Otel، و پاولو درهاچوف، مالک Otel، از جمله آنها بودند. یودین توضیح داد که چگونه آنها یک رویداد روزانه را برگزار کردند – که طبق قوانین منع رفت و آمد مجاز بود – و در حال حذف مجموعه بودند. او گفت که ساعت 11 شب برای باز کردن درب پشتی رفت تا انبوهی از افسران پلیس را پیدا کند که بیرون منتظر بودند.

یودین، که اصالتاً از روسیه است اما در سال 2019 به اوکراین نقل مکان کرد، گفت: “برای هر نفر 5 افسر پلیس وجود داشت.” آغاز جنگ.»

خود یودین در آغاز جنگ به عنوان پزشک ارتش داوطلب شد، اما علیرغم داشتن مدرک پزشکی و سابقه نظامی قبلی، به دلیل تابعیت روسیه رد شد.

Otel هنوز به عنوان یک مکان موقت برای توزیع کمک عمل می کند. پشت میله قفسه‌هایی از کالاها وجود دارد که اجناس برای شهرهای مختلف در نزدیکی خطوط مقدم جبهه و همچنین برخی تجهیزات برای گردانی که آنها پشتیبانی می‌کنند، روی هم قرار گرفته‌اند. در طرف دیگر میدان رقص، یک جعبه کوکتل مولوتف وجود دارد.

پلیس گفت به 219 نفری که در این باشگاه پیدا شده بودند اخطاریه سربازی اجباری داده شد، اما یودین و درهاچوف می گویند فقط حدود 10 تا 15 نفر در این باشگاه هستند.

درهاچوف گفت: «نوع اخطاریه خدمت سربازی که به ما دادند کمی شبیه نامه های هرزنامه است. آنها برای تشویق مردم به ثبت نام برای مبارزه طراحی شده اند، اما هیچ سیستمی برای پیگیری وجود ندارد. خوشبختانه افراد زیادی هستند که واکنش نشان می دهند و می خواهند بجنگند و این یک چیز عالی است.

نوع دوم اخطاریه خدمت اجباری به خانه یک فرد تحویل داده می شود و دلیل نیاز ارتش به او را بیان می کند.

درهاچوف گفت: “از زمان شروع جنگ، من نوعی سندرم گناه بازمانده را تجربه کرده ام، زیرا مردم در حال مرگ هستند و من نمی توانم احساس خوبی داشته باشم.” من واقعاً خوشحالم که آنها مرزها را بستند [for men] زیرا شما را مجبور می کند با آنچه در حال رخ دادن است، حتی اگر به شکل منفعل باشد، مقابله کنید. به هر طریقی باید شرکت کرد.»

درهاچوف گفت که آنها هنوز هم میزبان رویدادهای گاه به گاه در طول روز هستند، اما نه “هیله های لذت طلبانه و تکنو” که کیف قبل از جنگ به آن شهرت داشت. او گفت: “هر رویدادی برای جنگ پول جمع آوری کرده است – ارتش، یک گردان خاص یا کمک های بشردوستانه.”

الکساندر شولگا، آکادمی سابق جامعه شناسی در آکادمی علوم اوکراین که برای جنگ در روز اول جنگ ثبت نام کرد، توضیح داد: «ما مانند جنگ جهانی دوم در مرحله بسیج کامل نیستیم. افراد زیادی هستند که مایلند و برای بسیج شدن آماده می شوند. چیزی که من نگران آن هستم این است که بعد از جنگ بین آنهایی که جنگیدند و نجنگیدند در جامعه شکاف ایجاد شود.