شکست فریتز به امید موفقیت دیرهنگام ستارگان پایان می دهد | ویمبلدون 2022

تیپوزخند ناپسند سرهنگ سندرز که از تابلوهای KFC در میان بوتیک‌های مجلل در خیابان‌های بزرگ به پایین نگاه می‌کند، گواه این است که حتی روستای ویمبلدون در سال‌های اخیر کاملاً از آمریکایی‌سازی خزنده فرهنگ بریتانیا مصون نبوده است. خنده دار است که چگونه این روند در کلوپ آل انگلستان دقیقاً در همان مسیر معکوس شده است، جایی که حضور یکبار ثابت ایالات متحده در پایان کسب و کار قهرمانی – به استثنای دوران سلطنت استثنایی خواهران ویلیامز – به جز یک رنگ قهوه ای رنگارنگ بوده است. حافظه در دو دهه گذشته

در مراحل آغازین تسخیر مرکز کورت که در روز چهارشنبه در مورد آن صحبت شد، به نظر می‌رسید که بیشتر شبیه به آن باشد. هنگامی که تیلور فریتز در بازی افتتاحیه خود شکست خورد و به سرعت از رافائل نادال در زیر آسمان ابری پس از تسلیم پر اشتباه آماندا آمانیسووا به سیمونا هالپ عقب افتاد، به نظر می رسید آخرین بازیکنان ایالات متحده در هر یک از قرعه کشی های انفرادی ویمبلدون کنار گذاشته شوند. روش.

این تا زمانی بود که فریتز – شماره 1 آمریکایی و یکی از سه مردی که امسال نادال را شکست داد – به مبارزه ای صمیمانه در برابر اسپانیایی که در آن زمان به طرز وحشتناکی احیا شده بود، به میدان رفت، اما در نهایت شکست او در ست پنجم تای بریک پس از بیش از چهار مورد. سرانجام ساعت‌ها امیدها برای یک موفقیت پر ستاره در رقابتی که آمریکایی‌ها تا حد زیادی به نقشی غیرقابل تصور کاهش یافته‌اند، خاموش کرد.

بازنشستگی ناگهانی اندی رادیک، نزدیک به یک دهه پیش، ایالات متحده را برای اولین بار پس از 129 سال، بدون یک قهرمان فعال گرند اسلم مردان، از زمان آغاز مسابقات قهرمانی ملی ایالات متحده، بدون حضور در این رقابت ها رها کرد. و در حالی که ونوس و سرنا ویلیامز در 12 مورد از 30 قهرمانی اصلی تک نفره خود در ویمبلدون با هم ترکیب شده اند – و در مجموع 122 عنوان قهرمانی WTA را به دست آورده اند – حتی با وجود موفقیت های یکباره اسلون استفنز و خانم ها، دست به گریبان بر سر جانشین آنها در سمت زنان شده است. سوفیا کنین.

جشن‌های صدمین سالگرد مرکز کورت در یکشنبه میانه یادآوری واضحی بود از اینکه چگونه ایالات متحده زمانی قهرمانان ویمبلدون را با نظمی که به طور معمول بدیهی تلقی می‌شد، بیرون می‌کشید، چه کسی که فقط در دوره آزاد شامل پیت سامپراس، لیندسی داونپورت، آندره آغاسی، کریس اورت می‌شد. جان مک انرو، بیلی جین کینگ، جیمی کانرز، مارتینا ناوراتیلووا، آرتور اش و استن اسمیت.

شکست مستقیم آنیسیمووا در مسابقه اصلی تنها فریتز 24 ساله کالیفرنیایی را در زندگی خود باقی گذاشت که یکی از چهار آمریکایی بود که در قرعه کشی مردان به مرحله یک شانزدهم پایانی رسید – بیشترین میزان در ویمبلدون از سال 1999 و بیشترین تعداد گرند اسلم از سال 2011 آمریکا.

پیشرفت فریتز درخشان ترین نقطه برجسته یک پچ بنفش برای بازیکنان آمریکایی در این مسابقات بوده است، جایی که حضور آمریکایی ها در نیمه مردان از زمان سامپراس، آغاسی، جیم کوریر و تاد مارتین به این شدت احساس نشده است.

فرانسیس تیافو، شماره 28 جهان، خوش‌آمد مردم بود، که به دور چهارم رسید و در آستانه دومین حضور مهم حرفه‌ای در مرحله یک چهارم نهایی بود، قبل از اینکه در یک مسابقه پنج ست و 4 ساعت و 36 دقیقه با بازیکن بلژیکی به طرز دردناکی کوتاه بیاید. دیوید گوفین. همچنین تامی پل، در اولین بازی خود در ویمبلدون در رتبه 32 قرار گرفت و قبل از سقوط به کامرون نوری، به 16 نهایی راه یافت.

و مبادا شعارهای پراکنده «بیا برویم براندون» را که در جریان شکست براندون ناکاشیما در پنج ست از نیک کیرگیوس در چهارم ژوئیه در دادگاه مرکزی تشدید شد – یک ابتذال رمزگذاری شده (پیوند) در میان حامیان ترامپ – که پخش غیرمنتظره ای از ادویه ماگا را به همراه داشت. به روند رسیدگی.

فریتز پس از پیروزی روز شنبه در دور سوم مقابل الکس مولکان گفت: “من فکر می کنم که ما این پیام را ارسال می کنیم که عمق زیادی داریم و بازیکنان قوی زیادی در حال ظهور هستند و دائماً در حال پیشرفت هستند.” “من حدس می‌زنم که ما لزوماً همه توجه نداریم، زیرا ما یک قهرمان فعلی گرند اسلم نداریم، یک مرد فعلی که یک، دو، سه نفر در جهان است، اما ما شش یا هفت نفر داریم که در مسابقات حضور دارند. 40 نفر برتر که همه جوان هستند.

چهار بازیکن در مرحله یک هشتم نهایی، و ما می‌توانیم تعداد بیشتری داشته باشیم. ما عمق زیادی داریم و بچه های زیادی داریم که دائماً بهتر می شوند.” اولین برد دوران حرفه ای فریتز در برابر حریف پنج تیم برتر در یک مسابقه بزرگ، زمانی که نادال در حین ست کردن، درخواست فیزیوتراپی برای معالجه کرد و حتی یکنواخت به نظر رسید، پس از ضربه زدن به دشمن سرسخت خود با سرویس های تاول زده و فورهندهای راکتی به رنگ نارنجی روشن. جعبه او آماده بود تا ضررهایش را کاهش دهد.

اما بزرگترین رقیبی که این ورزش تا به حال شناخته است به افسانه عظیم ساخت خود عمل کرده است. او این ماجرا را به ست پنجم رساند، سپس به دنبال یک معامله عصبی از گیم‌های سرویس شکسته، یک کشش شگفت‌انگیز همراه با نوک انگشتان سفید که باعث شد جمعیت ظرفیت دادگاه مرکز روی پای خود بیاید، در حالی که دیوید بکهام به زمین می‌خورد. ناخن های او در جعبه سلطنتی.

از آنجا فریتز تنها می‌توانست به‌عنوان یک قرار بالقوه با یکی دیگر از نیمه‌نهایی گرند اسلم‌های دیگر که برای اولین بار در چهار بازی آخر روز جمعه برگزار می‌شد، تماشا کند – و مسیری برای اولین فینال بزرگ که ممکن است همیشه ببیند – در خاکستری عصر ناپدید شد. و آنچه که می‌توانست امضای او باشد، به عنوان یک فصل دیگر از درخشش نادال به پایان رسید.