انطباق پذیری کلید محبوب استرالیا در جام جهانی زنان | جام جهانی کریکت زنان

آاسترالیا پس از پیروزی قطعی در مقابل هند و انگلیس در تابستان امسال – و در مجموع 29 برد از 30 بازی ODI قبلی آنها – به عنوان برگزیده اصلی به جام جهانی زنان می رود. این یک موقعیت آشنا برای این تیم است که سال هاست بر کریکت جهان تسلط داشته است. اما این تورنمنت خاص فشار بیشتری را نسبت به معمول به همراه دارد و استرالیا پس از ناکامی در آخرین بار در سال 2017، در تلاش برای بازپس گیری جام است.

تصور اینکه مگ لنینگ جام را در کرایست چرچ در 3 آوریل به ثمر برساند نیازی به تخیل وخیم نیست، بلکه باخت به هند در سومین ODI سری در ماه سپتامبر و شکستی همه جانبه از نیوزلند در یک مسابقه گرم کردنی در این سری. هفته برخی از نقاط ضعف نادر را آشکار کرده است.

ناتوانی در گرفتن ویکت – که در باخت نیمه نهایی 2017 به هند به شدت آشکار شد – دوباره نگرانی علیه سرخس سیاه بود. استرالیا نتوانست از مجموع 321 امتیاز دفاع کند و تنها یک ویکت به دست آورد، زیرا سوفی دیوین (161 از بازی خارج نشد) و آملیا کر (92 بازیکن خارج از بازی) به راحتی و بیش از 6 اور خالی، مجموع را شکست دادند. تیم های رقیب در مورد روشی که سرخس ها توانستند از بولینگ تیم شماره 1 ODI فرار کنند، یادداشت برداری می کردند.

یک جام جهانی با یک سریال معمولی متفاوت است. کوچکترین لغزش می تواند به معنای پایان شانس یک تیم باشد، زیرا استرالیا به خوبی می داند که پس از شکست شوکه کننده از هند در دور اول جام جهانی 2020 T20، آنها را به خروج از مسابقات در مرحله نیمه نهایی نزدیک کرد. یک استراحت تقریباً معجزه آسا در آب و هوا باعث شد تا آن مسابقه برگزار شود و استرالیا به فینال صعود کند که آنها برنده شدند، اما این یک اتفاق نزدیک بود.

فرمت این مسابقات کمی آزادی عمل بیشتری را برای آن لغزش ها فراهم می کند. این هشت تیم به جای تقسیم شدن به دو گروه، هر کدام یک بار با یکدیگر بازی خواهند کرد و چهار تیم برتر به نیمه نهایی راه خواهند یافت. به این معنی است که فرصت‌های زیادی برای جبران هر باخت زودهنگام وجود خواهد داشت، اگرچه استرالیایی‌ها مایلند از دیدار با نیوزلند میزبان در مرحله نیمه نهایی اجتناب کنند.

اما ابری که در کل مسابقات بزرگ‌تر ظاهر می‌شود کووید-۱۹ است. تست اش گاردنر، بازیکن همه کاره، مثبت شده است و باید به مدت 10 روز در انزوا قرار گیرد و او بازی مقابل انگلیس و پاکستان را از دست خواهد داد. تمام تلاش‌ها برای حفظ امنیت بازیکنان تا حد امکان انجام می‌شود، اما این احتمال وجود دارد که مجموعه‌ای از آزمایش‌های مثبت می‌تواند مبارزات استرالیایی‌ها را از مسیر خارج کند.

عمق تیم متیو مات غبطه‌انگیز است، اما از دست دادن هر یک از بازیکنانی مانند بث مونی، تالیا مک‌گراث یا مگ لنینگ برای یک بازی که باید برنده شود، می‌تواند باعث شود که جام به سرعت از چنگ آنها برای چهار سال دیگر سقوط کند، حتی اگر ICC برای احتمال یک تورنمنت تحت تأثیر کووید آماده شده است.

در صورت لزوم، ما به یک تیم اجازه می دهیم 9 بازیکن را به عنوان یک استثنا برای این محیط به میدان برود و اگر آنها تعویض های زن از درون تیم مدیریتی خود داشته باشند، دو بازیکن تعویضی را فعال می کنیم، بدون ضربه زدن، بدون بولینگ، اما کریس تتلی، رئیس رویدادهای ICC، می‌گوید تا بازی را فعال کنیم.

این استثنایی است که در زمان‌های پیش از همه‌گیری غیرقابل تصور بود – شرایطی که مختص کریکت پارک حومه شهر و کاپیتان‌هایی است که جمعه‌های خود را با عصبانیت به همه کسانی که می‌شناسند پیامک می‌فرستند و سعی می‌کنند شماره‌های روز بعد را به دست آورند. بازی برای یک تیم ملی که تنها با 9 بازیکن وارد زمین شود – در یک جام جهانی نه کمتر – به اندازه بازی کریکت بین المللی در استادیوم های خالی بعید به نظر می رسید. با این حال، جهان تغییر کرده است و نگاه مدیران رسانه‌ها و فیزیوتراپیست‌هایی که با پوشش طولانی مدت به میدان می‌روند و پوشش اضافی ممکن است تا پایان این تورنمنت چیز جدیدی نباشد.

به عنوان اولین تورنمنت بزرگ کریکت زنان از زمان شیوع بیماری همه گیر، ابهامات بیش از آن چیزی است که تیم ها به آن عادت کرده اند. استرالیا فرم و نتایجی دارد که نشان می دهد این جام جهانی برای آنهاست، اما برنده ممکن است تیمی باشد که به بهترین وجه بتواند خود را با شرایط متغیر جهانی که اکنون در آن زندگی می کنیم سازگار کند. آماده سازی و برنامه ریزی را می توان کنار گذاشت. پنجره در یک چشم به هم زدن و این سازگاری استرالیایی ها است که در طول یک ماه آینده زیر ذره بین قرار خواهد گرفت.