دیدگاه گاردین درباره استعفای کابینه: پایان بازی برای بوریس جانسون | سرمقاله

تیبدبین بودن نخست وزیری، ذائقه او برای ابهام و حقایق خودخواهانه، و تمایل او برای گمراه کردن، متأسفانه آشناست. تا این حد، روز سه‌شنبه تعجبی نداشت که فهمیدیم به بوریس جانسون – علی‌رغم ادعاهای متعدد بر خلاف آن – قبل از انتصاب کریس پینچر به‌عنوان معاون رئیس، در مورد اتهامات سوء رفتار جنسی خاص گفته شده است. اما دیر یا زود نقطه عطفی برای وزرایی که مجبور بودند برای دفاع از نخست وزیری ناصادق و متخلف، آبروی خود را بر باد دهند، فرا می رسید. سه شنبه شب آمد.

استعفای به ظاهر هماهنگ صدراعظم، ریشی سوناک، و وزیر بهداشت، ساجد جاوید، مطمئناً نشان می دهد که آب بر سر نخست وزیری جانسون بسته شده است. قبلاً مشخص شده بود که رسوایی های پی درپی – و مهمتر از همه تحقیر نخست وزیری نسبت به مردم که توسط حزب گیت نشان داده شد – آسیب جبران ناپذیری به جایگاه آقای جانسون وارد کرده است. اما مداخله خارق‌العاده و ویرانگر روز سه‌شنبه توسط سایمون مک‌دونالد، کارمند ارشد سابق وزارت خارجه آمریکا، لازم بود تا آقایان سوناک و جاوید را متقاعد کند که وارد عمل شوند.

لرد مک‌دونالد شغل برجسته‌ای را با اعمال نفوذ محتاطانه در راس دولت، مشاوره به وزرای خارجه و نخست‌وزیران گذرانده است. تصمیم او برای رد علنی روایت جانسون از وقایع در رابطه با آقای پینچر یک حرکت بسیار غیرعادی بود که در شرایط استثنایی انجام شد. لرد مک‌دونالد که از نخست‌وزیری که ادعاهایش از تجربه مستقیم می‌دانست درست نیست، عصبانی شده بود، تصمیم گرفت از آداب معاشرت صرف نظر کند و دفاع داونینگ استریت از انتصاب آقای پینچر را نابود کند. با انجام این کار، او آشکارا با کابینه آقای جانسون با همدستی خود در حمایت از نخست‌وزیری مواجه شد که اعماق ناشایستگی را درنوردیده است.

طی پنج روز گذشته، وزرای بدبخت بار دیگر به استودیوهای تلویزیونی فرستاده شده اند تا از غیرقابل دفاع دفاع کنند و آنها را احمق جلوه دهند. اکثریت پشتیبانان محافظه کار معتقدند که او باید برود، با قضاوت در مورد رای اعتماد اخیر که آقای جانسون تنها با کمک افرادی که در لیست حقوق و دستمزد دولت هستند برنده شد. شکست فاجعه بار حزب در انتخابات دور دوم تیورتون و هونیتون گواه بر میزان سرخوردگی محافظه‌کاران از رهبری نخست‌وزیر بود. مجموعه‌ای از رسوایی‌های مربوط به سوءرفتار جنسی به حزب گیت در اذهان عمومی در تعریف دولتی پیوسته است که دائماً در جنجال‌های نامناسب غرق شده است.

در برابر این پس زمینه وخیم، آقای جانسون روز سه شنبه سعی کرد به سمت تعطیلات تابستانی شیرجه بزند. مایکل الیس، مدیر کل پرداخت، که برای پاسخ به یک سوال فوری در مورد ماجرای پینچر اعزام شده بود، به مجلس عوام گفت که نخست وزیر فراموش کرده بود که در سال 2019 شکایات خاصی علیه آقای پینچر به او گفته شود. ادعای آقای الیس مبنی بر اینکه «سیستم پیچیده و قوی برای حفظ استانداردهای عمومی» در دولت همچنان پابرجاست. خیلی دیر در آن روز، آقای جانسون پس از انتصاب آقای پینچر عذرخواهی کرد.

بریتانیا سزاوار بهتر از نخست وزیری است که در زمان بحران اقتصادی ریاست یک دولت بی فرمان را برعهده دارد. به منظور حفظ عزت نفس خود، دیگر اعضای کابینه جانسون اکنون باید از آقای سوناک و آقای جاوید پیروی کنند. نخست وزیر باید با حقیقت روبرو شود: زمان او به پایان رسیده است.