تاریخ از غرب می خواهد که هر سلاح قانونی و مالی را علیه پوتین به کار گیرد | میخائیل خودورکوفسکی

دبلیوهنگامی که ولادیمیر پوتین تهاجم جنایتکارانه و بی دلیل خود به اوکراین را آغاز کرد، او به یک پای خود شلیک کرد. وقتی تهدید به استفاده از سلاح هسته ای کرد، دیگری را منفجر کرد. رژیم او راه خود انحلال را انتخاب کرده است. تنها سوال این است که قبل از مرگش چقدر آسیب خواهد دید.

اوکراین البته اکنون هدف اصلی بربریت پوتین است. من به شجاعت مردم اوکراین و رهبری آنها درود می فرستم. اوکراین، یک دموکراسی مستقل و مستقل، بخشی از روسیه نیست. اما، همانطور که برای بسیاری از روس‌ها صادق است، اوکراین بخشی از من است. پدربزرگ من که در دفاع از مسکو در برابر مهاجمان فاشیست در سال 1941 کشته شد، اهل ژیتومیر در اوکراین بود. امروز مهاجمانی که به وطن او حمله می کنند روس هستند. مادربزرگم اهل خارک بود. وقتی بمباران شهرش را می بینم، قلبم را دو نیم می کند – سرزمین مادری من در حال بمباران سرزمین مادربزرگم است.

جنگ تجاوزکارانه پوتین جنایت علیه اوکراین و جنایت علیه بشریت است. اما این جنایت علیه مردم روسیه است. رژیم روس ها را از اطلاعات گرسنگی می کشد و به آنها دروغ می دهد. به آنها می گوید که این یک جنگ نیست بلکه یک “عملیات نظامی” است. به آنها می گوید که ما با “نازی ها و معتادان به مواد مخدر” می جنگیم، حتی زمانی که بمب های آن در سایت بابین یار فرو می ریزد. در حالی که نیروهای پوتین غیرنظامیان بی گناه اوکراینی را بمباران می کنند، ما باید روس ها را با حقیقت بمباران کنیم. وقتی خبر می رسد که پسران روسی هزاران نفر برای کشتن برادران و خواهران اوکراینی ما به قتل می رسند، آنگاه موضع رژیم غیرقابل دفاع می شود.

ما به عنوان روس ها باید این جنایتکاران را در قبال اعمالشان پاسخگو باشیم. من به عنوان یک شهروند روسیه، 20 سال با رژیم مخالفت کردم و بهای زیادی پرداختم. من یک دهه را در زندان گذراندم و مثل بسیاری از دوستان و همکاران می توانستم به راحتی جانم را از دست بدهم. اما اگر به معنای رسیدن به روزی باشد که مردم روسیه روشن کنند که زمان پوتین به پایان رسیده است، هزینه ای برای پرداخت زیاد نیست. اما برای رسیدن به این روز به کمک و حمایت بین المللی نیاز داریم.

واکنش جهانی در حال حاضر قوی‌تر از هر چیزی بوده است که پوتین تصور می‌کرد یا برای آن توضیح می‌داد، اما باز هم بیشتر مورد نیاز است. اوکراین شجاعانه می‌جنگد، اما غرب با به زانو درآوردن رژیم از نظر مالی، نقشی حیاتی در توقف ماشین جنگی پوتین دارد.

تحریم ها باید شدیدتر باشد. هیچ مانعی نباید وجود داشته باشد. تحریم‌ها علیه بخش بانکی می‌تواند تأثیر بگذارد و خواهد داشت، اما زمان آن فرا رسیده است که دست از مشت زدن برداریم. اگر بانک‌ها آنچنان که باید هدف قرار بگیرند، حتی ارزش دلارهای انرژی را که رژیم بر آن تکیه می‌کند بی اثر خواهد کرد. تحریم ها علیه 70 درصد بانک های روسیه اعمال شده است. دست نخورده ماندن 30 درصد از بانک‌های روسیه به رژیم همه فضایی را می‌دهد که برای رهایی از رذیل نیاز دارد.

نوشتن این برای من هیچ لذتی ندارد، زیرا می دانم که روس های بی گناه نیز بهای آن را خواهند پرداخت. من همچنین می دانم که متوقف کردن کامل جریان پول به روسیه راهی برای بیرون آوردن جمعیت روسیه به خیابان ها برای مقابله با دشمن خود در کرملین و بازپس گیری آزادی و ثروت خود است.

تحریم بانک ها کافی نیست تحریم پوتین کافی نیست. زمان تشدید تحریم ها علیه الیگارشی هایی است که پول او را نگه می دارند. همه ما نام آنها را می دانیم، هر چند آنها از دادگاه های انگلیس سوء استفاده می کنند تا ما را از استفاده از آنها منع کنند. هیچ کس نباید معاف شود. هیچ مشروعیت اخلاقی در ابهامات نیمه کاره و مبهم در مورد اینکه چگونه “جنگ جواب نمی دهد” وجود ندارد، وقتی که شما پول مردی که آن را به راه انداخته اید در دست دارید. دارایی‌های این الیگارشی‌ها باید فوراً مسدود شود، قبل از آن‌که مرگ و ویرانی بیشتری در خیابان‌های اوکراین تامین کنند. در نهایت، باید برنامه هایی برای بازگرداندن دارایی های توقیف شده به مردم روسیه انجام شود.

در مورد به اصطلاح «لیبرال‌های روسی» در حلقه پوتین که غرب مدت‌ها از آنها به عنوان چهره قابل قبول و نرم‌تر رژیم حمایت می‌کرد، بیش از یک هفته پس از تهاجم جنایتکارانه، هیچ یک استعفا نداده یا اعتراض علنی نکردند. غرب دیگر نمی تواند رفتار خاصی با این مردم داشته باشد یا امیدهای واهی داشته باشد. آنها نیز اعضای دولت جنایتکار پوتین هستند و باید با تمام تحریم ها روبرو شوند.

20 سال است که پوتین روسیه را غارت کرده و سخاوتمندانه نخبگان غربی را دعوت کرده است که در جشن چاق شوند. غرب آنقدر مشغول شمردن پول پوتین بود که نمی توانست خطرات را درک کند. به نظر می رسد که حمله به اوکراین در نهایت باعث ایجاد یک لحظه شفافیت بین المللی شده است. اما اگر غرب نتواند تمام اقدامات لازم را برای متوقف کردن پوتین در مسیر او انجام دهد، ممکن است خطر احیای یک رژیم در حال مرگ را به خطر بیندازد.

ما باید آینده ای بدون پوتین را تصور کنیم. وقتی می بینم هموطنانم برای اعتراض به جنگ در اوکراین به خیابان ها می آیند، معتقدم که آینده نزدیک است. اما ما تنها در صورتی شاهد تحقق آن خواهیم بود که در حال حاضر – امروز و نه فردا – همه ابزارهای قانونی و مالی موجود در زرادخانه علیه پوتین، رژیم او و کسانی که در جنایات جنگی آن شریک هستند، مورد استفاده قرار گیرد. تاریخ این را از غرب می‌خواهد – برای اوکراینی‌هایی که قهرمانانه برای جان خود می‌جنگند و برای روس‌هایی که وقتی جرأت می‌کنند علیه رژیم پوتین صحبت کنند، جان خود را به خطر می‌اندازند. و اکنون آن را می طلبد.