عوامل کلیدی که در سقوط هفت تیمی لیگ برتر تصمیم می گیرد | لیگ برتر

اسحتی تیم ها نیز از سقوط از لیگ برتر می ترسند. کسانی که زنده می مانند به لحظاتی باکیفیت نیاز دارند تا از تجربه خود و به طور بالقوه کمی شانس استفاده کنند تا اطمینان حاصل کنند که در سه رتبه آخر قرار نمی گیرند.

نیوکاسل نشان داده است که به لطف هفت بازی شکست ناپذیر، از جمله چهار برد، که آنها را به رده چهاردهم رسانده است، اوضاع می تواند چقدر سریع تغییر کند. خریدهای جدید به آنها کمک کرده اند، به ویژه کیران تریپیه، که دو گل برای کسب شش امتیاز حیاتی به ثمر رسانده است. توانایی این مدافع کناری در موقعیت‌های توپ مرده در انتهای جدول بسیار ارزشمند است و نیوکاسل هنگام بهبودی از آسیب دیدگی پای او را از دست خواهد داد. اکثر تیم هایی که با سقوط مبارزه می کنند برای ایجاد موقعیت تلاش می کنند، بنابراین داشتن فردی که بتواند مسابقه را با ضربه ایستگاهی حل کند یا سانترهای عالی را از ضربات ایستگاهی ارسال کند، دارایی بزرگی است. اما حرکت در فوتبال کلیدی است و این واقعیت که نیوکاسل اکنون دارد باید آنها را در امان نگه دارد.

در نقطه مقابل طیف فرم، برنتفورد قرار دارد که در 8 بازی پیروز نشده است. در آن دوره آنها فقط 4 بار گل زده اند و من می ترسم که آنها برای یافتن گل های مورد نیاز برای بالا نگه داشتن سر خود با مشکل مواجه شوند. آنها روز شنبه بازی های حساسی را مقابل نوریچ و یک هفته بعد مقابل برنلی پیش رو دارند و اگر نتوانند هر کدام را ببرند در موقعیت بسیار دشواری قرار خواهند گرفت. آنها فصل را به طرز چشمگیری آغاز کردند و در 7 بازی ابتدایی خود در سه بازی پیروز شدند، اما در 20 بازی بعدی خود به همان میزان پیروز شدند. با نگاهی به بازی آنها مقابل برنلی، من از تیم شان دایچ برای پیروزی حمایت می کنم زیرا آنها تجربه بیشتری در نبردهای سقوط دارند و می دانند چگونه از آن خارج شوند.

تجربه در این موقعیت ها می تواند تفاوت باشد، اگرچه دلیل عادت برنلی به مبارزات بقا این است که در سال های اخیر نتوانسته تیم خود را بهبود بخشد. فصل گذشته آنها هفدهم شدند اما اشتباهات خود را اصلاح نکردند. آنها کریس وود را در ژانویه به نیوکاسل فروختند و او را با ووت وهورست جانشین او کردند، اما یک باشگاه در ششمین فصل متوالی خود در لیگ برتر باید دو مهاجم با آن استاندارد داشته باشد. وقتی آنها یکی از یازده اصلی خود را از دست می دهند، چیزهایی برای برنلی به دلیل کمبود قدرت در عمق از بین می رود و این برای تیمی که به دنبال موفقیت است صدق نمی کند. آنها از یک پایه دفاعی قوی کمک می کنند و بهترین تفاضل گل را در بین هفت رده آخر به آنها می دهد، که می تواند بسیار مهم باشد.

برنلی روز سه شنبه با شکست در خانه مقابل لستر، از اورتون رده هفدهمی جهش کرد. اورتون به درستی به خاطر از دست دادن پنالتی مقابل منچسترسیتی و به طور بالقوه کسب یک امتیاز خوب احساس ناراحتی می کند، اما آنها نباید به انگیزه اضافی نیاز داشته باشند – انگیزه اصلی آنها باید جدول باشد. آنها در حال حاضر یک تیم جکیل و هاید هستند. من می بینم که فرانک لمپارد در تلاش است تا انجام دهد و از عملکرد آنها مقابل منچسترسیتی پس از یک نتیجه ضعیف در ساوتهمپتون بسیار لذت بردم. فکر می کنم عبدالله دوکوره شنبه برگشت و تغییر شکل واقعاً خوب بود، آنها برای مدت طولانی خوب دفاع کردند و این فقط یک اشتباه بود که به قیمت یک گل تمام شد. من فکر می‌کنم که آنها سخت‌ترین برخورد را در میان کسانی که مشکل دارند دارند، به این معنی که آنها باید بیشتر دکتر جکیل باشند تا آقای هاید.

لیدز امیدوار است پس از جایگزینی مارسلو بیلسا با جسی مارش، از یک مربی جدید لذت ببرد. بیلسا کارهای شگفت انگیزی انجام داد و باشگاه با توجه به دستاوردهای او تصمیم سختی برای آنها گرفته است. وظیفه اصلی مارش این خواهد بود که تیم را سازماندهی کند – او سعی خواهد کرد روی دفاع مستحکم تر تمرکز کند. آنها بدترین رکورد دفاعی لیگ را دارند و تیمی که بیشترین گل را دریافت می کند تقریباً همیشه سقوط می کند. آنها بازیکنان باکیفیتی دارند که گل می خورند اما پاتریک بامفورد، لیام کوپر و کالوین فیلیپس را از دست داده اند، بنابراین اگر مارش بتواند آنها را در دسترس داشته باشد، کمک خواهد کرد که آنها را به مکان امنی برسانند.

آنهایی که در رده های چهاردهم تا هجدهم قرار دارند، برتری زیادی نسبت به دو تیم انتهایی، نوریچ و واتفورد دارند، که به نظر نمی توانند از مشکل خلاص شوند و به طور واقع بینانه یک جایگاه سقوط را در اختیار دارند. واتفورد روی هاجسون را به خدمت گرفته است تا پویایی درون تیم را تغییر دهد و – وفادار به سبک خود – آنها را در دفاع بهتر کرده است. آنها سازماندهی بیشتری دارند و برخی از مشکلاتی را که تحت رهبری شیسکو مونوز و کلودیو رانیری متحمل شدند، اصلاح کرده اند. هواداران واتفورد فقط آرزو می کنند که ای کاش سلسله مراتب باشگاه زودتر برای جذب سرمربی سابق انگلیس اقدام می کرد. هاجسون شکست دادن آنها را سخت کرده است اما این ممکن است با تنها 19 امتیاز از 26 بازی کافی نباشد.

نوریچ به طور مشابه از زمانی که دین اسمیت را جایگزین دنیل فارک کرد، شاهد پیشرفت هایی بوده است، اما همچنان به نظر می رسد که فصل آینده در چمپیونشیپ آغاز شود. من تماشا کردم که آنها مقابل ساوتهمپتون شکست خوردند و آنها برای مدت طولانی 1-0 عقب بودند اما نتوانستند برای تحت فشار قرار دادن حریف دنده خود را تغییر دهند. من واقعاً از آنها ناامید شدم، با توجه به اینکه آنها پایین بودند و نیاز به نتیجه داشتند. مشکل آنها همیشه کمبود گل خواهد بود: آنها در 26 بازی 15 گل زده اند و تنها دو بازیکن بیش از یک گل دارند.

تعدادی از هفت تیم انتهایی هنوز باید با یکدیگر روبرو شوند، به این معنی که بازی های جذاب زیادی در راه است و امتیازات لازم برای ماندن در اواسط دهه 30 خواهد بود. سرنوشت نقاط سقوط می تواند به ضربه پایانی برسد.