خانواده هایی که با مشکلات درآمدی برابر با یونان و قبرس روبرو هستند؟ آن ‘بریتانیا جهانی’ | پولی توینبی

آراین را بخوانید، و ممکن است فقط سر خود را در دستان خود بگذارید، خانواده خود را جمع کنید و برای مهاجرت برنامه ریزی کنید. ممیزی سالانه استانداردهای زندگی در سال جاری از بنیاد رزولوشن حاوی نمودارهایی است که خطر فرو بردن خوانندگان را در ناامیدی کامل در این وضعیت نابسامان کشور دارد.

به اینجا رسیده است: رشد درآمد خانوارهای بریتانیا بین سال‌های 2007 و 2018 از بقیه اروپا عقب‌تر بوده و تنها یونان و قبرس در زیر ما قرار دارند. ایرلند 6 درصد، فرانسه 10 درصد، آلمان 19 درصد رشد کرد، در حالی که بریتانیا 2 درصد عقب افتاد – بله، به عقب. همه کشورها در این شوک انرژی دست و پنجه نرم می کنند، اما پس از 15 سال رکود درآمد، “بریتانیا جهانی” بیشترین ضربه را خورده و کمتر انعطاف پذیر است.

«ترکیبی سمی از رشد کم و نابرابری درآمدی مداوم بالا» تعریف این ممیزی از بیماری بریتانیا است. در بین کشورهای اتحادیه اروپا فقط بلغارستان از ما نابرابرتر است.

با پیش‌بینی بانک مرکزی انگلیس، افزایش شدید بیکاری تا 5.5 درصد، بسیاری از افراد وقتی متوجه شوند که کمک هزینه جویای کار در بریتانیا در کمترین میزان خود، یعنی تنها 13 درصد از میانگین دستمزد، در کمترین حد خود قرار دارد، شوکه خواهند شد. سوئد 80 درصد حقوق قبلی را برای کسانی که به دنبال شغل جدید هستند پرداخت می کند. در این جامعه شکننده، بیش از یک چهارم خانوارها می گویند که نمی توانند یک ماه پس انداز ناچیز خود را مدیریت کنند.

مفسران اقتصادی نسبت به تجمع ابرهای طوفانی از رکود هشدار می دهند. اعتماد مصرف کننده، بهترین پیش بینی کننده، به پایین ترین حد خود رسیده است، زیرا اخبار نگران کننده روزانه منتشر می شود. استرلینگ در برابر دلار امسال 10 درصد کاهش یافت، پس از آن که از زمان رای گیری برگزیت به شدت کاهش یافته بود.

تراز تجاری زمانی آنقدر حیاتی بود که در سال 1970، اولین انتخاباتی که من به عنوان یک گزارشگر جوان پوشش دادم، شکست شوکه کننده هارولد ویلسون تا حدی ناشی از ارقام بد تجاری در لحظه آخر بود که کسری 0.2 درصدی را به ثبت رساندند. آن را با کسری تجاری 8.3 درصدی پس از برگزیت مقایسه کنید که بدترین رقم از زمان شروع رکورد در سال 1955 است. بنیاد رزولوشن دریافت که برگزیت باعث افزایش هزینه‌های زندگی پس از رفراندوم شد که معادل ۸۷۰ پوند در سال برای یک خانوار متوسط ​​افزایش یافت. این امر احیای تجارت اتحادیه اروپا را به یک ضرورت فوری تبدیل می کند.

همه اینها عمدا بدتر می شود. بدون توجه به علت این تورم، بانک انگلستان به افزایش نرخ بهره برای کاهش تقاضای غیرموجود تمایل دارد. ارتدکس تورم را باید با افزایش عمدی بیکاری سرکوب کرد. برای بانک انگلستان، با چکش، هر کارگری شبیه میخ است. توجه نکنید که پرداخت راکد مسئولیتی در قبال تورم ندارد.

هر زمان که “رکود” فنی فرا می رسد، حسابرسی روز دوشنبه نشان می دهد که استانداردهای زندگی در یک رکود 15 ساله قرار داشته و اکنون بیشتر در حال سقوط است. نیمی از خانوارهای زیر سطح درآمد متوسط، 70 درصد به حقوق و 30 درصد به افزایش مزایا متکی هستند – بنابراین هر دو مسئول افت استانداردهای زندگی در بریتانیا هستند. حقوق باید مدام افزایش یابد – اما مزایا نیز به همان قفل سه گانه مستمری نیاز دارند.

این مطمئناً بدان معنی است که این اعتصاب ها باید برای متوقف کردن عقب نشینی دستمزدها موفق شوند. و سپس پرداخت باید مدام در حال افزایش باشد. درخواست بانک برای خویشتن داری به قدری از نظر اقتصادی نادرست است که تا زمانی که از شرارت خزانه داری و بانک مرکزی انگلستان که به ما کمک کرد تا ما را به اینجا بیاوریم فرار نکنیم، هیچ درمانی وجود نخواهد داشت.

البته ما باید مالیات بیشتری و منصفانه تری داشته باشیم: به پیامدهای اجتماعی درازمدت نامطلوب پرداخت مالیات کمتر از فرانسه و آلمان نگاه کنید. ما باید از ثروتمندان مالیات بگیریم تا زمانی که پیپ‌هایشان جیر جیر کند، در حالی که اخیراً سود زیادی کسب کرده‌اند و بقیه ضرر کرده‌اند. اما، در نهایت، تنها چیزی که می تواند ما را حفظ کند افزایش بهره وری است.

با این حال، کسب و کار بر سر سرمایه گذاری در اعتصاب است. سرمایه گذاری تجاری که در حال حاضر افتضاح است، ترجیح می دهد سود سهام و بازپرداخت سهام را ترجیح دهد، 9.2٪ کمتر از سطح قبل از کووید (Covid) کاهش یافته است. اندیشکده موسسه تحقیقات سیاست عمومی می‌گوید: سود بزرگ‌ترین شرکت‌های غیرمالی در سال 2021 در مقایسه با سطوح قبل از همه‌گیری 34 درصد افزایش یافت: وقت آن است که سودجویی را مهار کنیم. مؤسسه ملی تحقیقات اقتصادی و اجتماعی دلیل بهره وری ضعیف بریتانیا را سرمایه گذاری کم تجاری، زیرساخت های ناکافی، نوآوری ناکافی و مهارت های پایین می داند.

در جایی که بازار شکست می‌خورد، دولت باید وارد عمل شود. خزانه‌داری جتیسون قوانینی را که هزینه‌های سرمایه‌ای را فقط برای آجر و ملات تعریف می‌کند، و سرمایه‌گذاری در سرمایه انسانی است. چرا بودجه تحصیلات تکمیلی اینقدر کم است و دوره های کارآموزی کاهش می یابد، در حالی که دانشگاه ها مکان های خود را کاهش می دهند؟ برای پشت سر گذاشتن یک دهه بهره وری رو به مرگ نیاز به سرمایه گذاری جسارت، تخیل و عزم است. تنها امید انرژی های تجدیدپذیر، عایق کاری، خانه سازی و تحقیق و توسعه برای همسان سازی کشورهای موفق تر با افراد آموزش دیده و تحصیلکرده است. وام گرفتن با اطمینان برای سرمایه گذاری عاقلانه و خوش بینانه، اعتبار یک کشور را در برابر کاهش تهدید شده ارزش پوند تقویت می کند.

فراتر از تفکر فسیل شده خزانه داری، ایده های بهتر فراوان است. این یکی را از ریچارد مورفی اقتصاددان بگیرید: 70 میلیارد پوند سرمایه گذاری در سال در ISA های معاف از مالیات باید تنها با سرمایه گذاری در اوراق قرضه دولتی سبز تقویت کننده بهره وری، با حمایت ایمن، با بازدهی مناسب، این تخفیف مالیاتی را به دست آورد.

ممیزی به ما یادآوری می کند که بریتانیا به اهداف رشد پایدار بین المللی پیوسته است. این شامل «تا سال 2030 کاهش به نصف نسبت زندگی در فقر» و افزایش «رشد درآمد 40 درصد پایین جمعیت با نرخی بالاتر از میانگین ملی» است. درآمدها نه فقط برای عدالت اجتماعی بلکه برای بهره وری باید افزایش یابد.

بدون شجاعت و تخیل، خزانه داری و بانک انگلستان پیچ را محکم می کنند و باعث پایین آمدن استانداردهای زندگی، افزایش بیکاری و نابرابری بدتر در مارپیچ رو به پایین بهره وری می شوند. اما هنوز مهاجرت نکنید: با اراده و اعصاب سیاسی، می‌توانیم از سقوط هر چه بیشتر به پایین‌تر از کشورهایی که زمانی با آن‌ها برابری می‌کردیم، دست برداریم.