جان مک دانل خواستار کنترل دقیق قیمت سوخت و مواد غذایی است | بحران هزینه زندگی در انگلستان

جان مک دانل، صدراعظم سابق حزب کارگر، گفته است که دولت باید برای کمک به خانواده هایی که با هزینه های زندگی رو به افزایش هستند، کنترل های سختی بر قیمت سوخت و مواد غذایی اساسی اعمال کند.

مک دانل که خواستار پاسخی رادیکال به بدترین بحران هزینه زندگی در یک نسل شد، گفت که دولت باید اقدامات فوری برای محدود کردن تأثیر فشارهای تورمی فزاینده بر کارگران و خانواده‌هایشان انجام دهد.

او در نامه ای سرگشاده با حمایت 12 اقتصاددان، دانشگاهیان و فعالان چپگرا گفت که کنترل قیمت ها برای کاهش تورم حیاتی است. آنها عبارتند از نویسنده نائومی کلاین، اقتصاددان آن پتیفور، که به درستی بحران مالی 08-2007 را پیش بینی کرد، و جغرافیدان اجتماعی پروفسور دنی دورلینگ.

مک دانل گفت: «در زمان بحران اقتصادی، زمان آن فرا رسیده است که بزرگ فکر کنیم و در بازسازی اقتصاد خود رادیکال عمل کنیم تا دیگر مردم یک دهه یا بیشتر کاهش دستمزدهای واقعی و افزایش فقر را تحمل نکنند، در حالی که تهدید بحران آب و هوایی همیشه افزایش می‌یابد. فشار بیشتر.»

این مداخله در حالی صورت می‌گیرد که دولت با انتقادات شدیدی درباره مدیریت بحران هزینه‌های زندگی مواجه است، در حالی که منعکس‌کننده ناامیدی فزاینده در میان چپ‌های کارگر و شکاف‌های درون حزبی نسبت به واکنش کایر استارمر است.

رهبر حزب کارگر با دستور دادن به نمایندگان خود که در اعتصابات راه آهن ماه گذشته به صفوف اعتراض نپیوندند، جناح چپ حزب خود را عصبانی کرد. او همچنین به دلیل فقدان ایده و افکار عمومی مورد انتقاد قرار گرفته است.

این نامه سرگشاده در حالی منتشر شد که استارمر آماده سخنرانی در مورد چگونگی اجرای برگزیت توسط دولت کارگر بود.

مک دانل با تهیه فهرستی از هفت مداخله اقتصادی برای مقابله با بحران گفت که کنترل قیمت ها می تواند برای تنظیم اجاره بها، قیمت انرژی، سوخت و مواد غذایی اساسی استفاده شود تا به خانواده های تحت فشار کمک کند تا استراحت کنند.

طرحی که مک دانل، که معمار کلیدی برنامه های جرمی کوربین برای اقتصاد قبل از سقوط حزب کارگر به بدترین شکست انتخاباتی خود از سال 1935 بود، ترویج کرد، احتمالاً با سیاست های کنترل قیمت که در دهه های 1960 و 1970 برای مهار تورم فزاینده استفاده می شد، مقایسه می شود.

اگرچه به نظر می رسد چنین مداخله ای به طور قابل توجهی با کنوانسیون مدرن مغایرت داشته باشد، دولت های کارگری و محافظه کار پیاپی از کنترل قیمت ها برای جلوگیری از افزایش هزینه های زندگی استفاده کرده اند. با یک هیئت ملی و بعداً کمیسیونی برای اعمال محدودیت برای دستمزد، اجاره، سود سهام و قیمت مواد غذایی اساسی و سایر اقلام ضروری.

تورم بریتانیا در ماه می به 9.1 درصد رسید که بالاترین سطح از سال 1982 است و پیش‌بینی می‌شود در اواخر سال جاری به 11 درصد برسد. تورم در اوت 1975 به اوج خود یعنی 25 درصد پس از جنگ رسید.

در کنار کنترل قیمت‌ها، مک‌دانل همچنین گفت که کاهش مالیات بر ارزش افزوده از بالاترین سطح تاریخی فعلی یعنی 20 درصد منطقی است. چنین طرحی قابل توجه است حمایت در میان محافظه کاران پشتیبان جناح راستاگرچه توسط صدراعظم، ریشی سوناک، رد شده است، زیرا اقدامی که به طور نامتناسبی به مصرف کنندگان ثروتمند کمک می کند و خطر افزایش تورم را به همراه دارد.

مک دانل، که سرگرمی خود را «تخمیر کردن» توصیف می کند [sic] سرنگونی سرمایه داری» گفت: مالیات بادآورده دولت بر بخش انرژی – سیاستی که اولین بار توسط کارگر پیشنهاد شد – باید به سایر بخش هایی که از افزایش قیمت ها منتفع شده اند، گسترش یابد. او افزود که شرکت‌هایی که «نسبت‌های دستمزد بیش از حد گسترده» بین مدیران ارشد و نیروی کار خود دارند، باید با مالیات بیش از حد دستمزد مواجه شوند.

برای کاهش نابرابری، نماینده هیز و هارلینگتون گفت مالیات بیشتری بر ثروت لازم است و برای ایجاد مشاغل با مهارت بالاتر، سبز کردن اقتصاد و بهبود بهره وری به یک “برنامه جدی سرمایه گذاری” نیاز است.

«ما در میانه بدترین بحران هزینه زندگی در یک نسل هستیم. دستمزدها در حال کاهش است و اقتصاد در حال رکود است. با این حال، در بسیاری از بخش‌ها، سود شرکت‌ها در حال رونق است و تعداد میلیاردرها در بریتانیا در سطوح بی‌سابقه است.

این وضعیت مستلزم اقدام فوری دولت برای محافظت از مردم در برابر بحران هزینه زندگی و کنترل تورم و کاهش آن است.