طرح برگزیت کایر استارمر موش یک سیاست است – او از چه چیزی می ترسد؟ | سایمون جنکینز

تیکیر استارمر، رهبر حزب کارگر، سرانجام از پشت پرده سیاست خود را زیر نظر گرفت و فریاد زد که می‌تواند «برگزیت را عملی کند». نه نه نگران نباش بهشت ​​مخالف نیست. او حتی به بازار واحد یا اتحادیه گمرکی چشمکی هم نمی‌زد. او فقط با طرد دانشمندان، آزار و شکنجه دامپزشکان و «افراطی» از تشریفات اداری مخالف است.

سکوت حزب کارگر در مورد برگزیت مایه شرمساری بوده است. رهبری حزب می‌دانست که این یک اشتباه است، اما شکست آن‌ها در سال‌های ۲۰۱۸-۲۰۱۹ در دستکاری آشفتگی محافظه‌کاران در عوام تحت رهبری ترزا می، خروجی «سخت» و نه نرم را تضمین کرد. از آن زمان، این حزب در ترس از یک سوم از حامیان حزب کارگر که به خروج رای دادند، زندگی می‌کند و باعث می‌شود که نتواند از پیامدهای شکاف برگزیت سخت برای تجارت، رشد و هزینه زندگی بریتانیا استفاده کند. طرد شدن از بازار واحد، نه برگزیت، چیزی است که مانع بهبود بریتانیا از همه‌گیری شده است. محرومیت چیزی است که پوند را فلج می کند و هزینه های نیروی کار را از پشت بام می فرستد.

حالا استارمر با یک سیاست موش جلو آمده است. اگرچه مهاجرت از خارج از اتحادیه اروپا بیش از کاهش از داخل در حال افزایش است، استارمر وعده می دهد که بازار کار داخلی را بازگشایی نکند. او خواهان معاملات بخشی در زمینه کشاورزی و مواد غذایی است، اما اینها احتمالاً بحث برانگیز نیستند، مشروط بر اینکه بپذیریم اتحادیه اروپا قوانین را وضع خواهد کرد. او می‌گوید که می‌تواند تجارت با ایرلند شمالی را تسهیل کند، اما با پیشنهادهایی که از پیشنهادهایی که در دولت کنونی شکست می‌خورد، قابل تشخیص نیستند. در مورد فتبرگ بوروکراتیک، این پیامد مستقیم، قابل پیش بینی و اجتناب ناپذیر باقی ماندن بریتانیا در خارج از بازار واحد است که اکنون استارمر از آن حمایت می کند. همه اش مهتاب است.

بر اساس گزارش ایپسوس، 45 درصد از بریتانیایی ها اکنون در شرایط برگزیت وضعیت بدتری دارند و تنها 17 درصد از آنها وضعیت بهتری دارند. حزب کارگر باید معاشقه مخفیانه خود با لیبرال دموکرات ها را به بیانیه ای واضح بسط دهد که در دولت، خواه در ائتلاف باشد یا نباشد، در مورد آغاز مذاکرات برای پیوستن مجدد به بازار واحد اروپا، خارج از اتحادیه اروپا مشورت خواهد کرد. این به برکسیت باز نمی گردد. این کشور در داخل یک بلوک تجاری منطقه ای که 40 درصد تجارت بریتانیا را پوشش می دهد، منافع ملی را دنبال می کند. این امر باعث حذف فتبرگ در کانال، آزادسازی دانشمندان و کشاورزان و خدمات عمومی رایگان، خانه‌های مراقبت و مهمان‌نوازی می‌شود تا از اروپا به دلخواه استخدام شوند. مهمتر از همه، به وضوح کار درستی خواهد بود. چرا استارمر اینقدر ترسیده است؟