یکشنبه میانی بی قرار ویمبلدون ایده های جدید و مورد علاقه های قدیمی را با هم ترکیب می کند | ویمبلدون 2022

دبلیوکلاهی برای انجام اولین یکشنبه در ویمبلدون وجود دارد؟ خوب، اگر به سراغ این مکان‌های معمولی رفتید، می‌توانید با مالکان خودروهای کلاسیک همراه شوید که در نشست ماهانه Southside Hustle، کاترهام سون و آستین آلگروس بسیار شیک خود را رژه می‌برند. در کنار حوضچه راشمیر پرسه بزنید و می‌توانید به مردم محلی بپیوندید تا مایحتاج هفتگی خود – پنیرهای دست‌ساز و بادمجان‌های قدیمی – را در بازار کشاورزان تهیه کنند.

یا می‌توانید از طریق دهکده ادامه دهید، مکانی که چیدمان‌های گل‌های مماس و مماس آن نشان می‌دهد که بحران هزینه‌های زندگی هنوز به صنعت آلیوم یا تجارت پیچ امین الدوله ضربه نزده است، جایی که هیچ پاسیو میخانه‌ای برای ویمبلدون خالی نمی‌شود. دو هفته حتی می‌توانید از تپه‌ای شیب‌دار پایین بروید و به دروازه‌های کلوپ تنیس و کروکت روی چمن‌های سراسر انگلستان برسید، و – بسته به بلیط – به خودتان کمک کنید تا تنیس گرند اسلم راند چهارم را انجام دهید.

با توجه به اینکه چقدر از زمین مرکزی به عنوان کلیسای جامع تنیس یاد می شود، تعجب آور است که چقدر طول کشیده است تا در یک یکشنبه افتتاح شود – به غیر از چهار “یکشنبه مردمی” به یاد ماندنی، زمانی که آب و هوای نامناسب باعث شد برنامه ها انباشته شوند. . اما سال گذشته بالاخره یک فرمان جدید صادر شد. و در روز هفتم، خداوند گفت: بگذار تنیس باشد، و ببین، تنیس وجود دارد، زیرا شخصی در بالا متوجه شده بود که “روز استراحت” سنتی آنها به معنای از دست دادن جریانهای درآمد اصلی است، و بعد از همه اینها چه چیزی بود. اگر نیمی از یک آخر هفته پر سود بالقوه خالی بنشینند، در ساختن امکانات مهمان نوازی مجلل به نظر می رسد؟

بنابراین اینجا بود، شروع یک سنت جدید یکشنبه میانی: پایان مکث مقدس، زمانی که حتی بزرگ‌ترین تنیس‌ها از رافائل نادال تا ماریا شاراپووا می‌توانستند در آرامش به زمین تمرین خود بروند، و آغاز یک بازی 14 مسابقات مداوم یک روزه در نگاه اول بی معنی بود. سالن‌ها پر از حوله‌های عامیانه پوزخند و حوله‌های Pimm بود. تپه در حال بالا رفتن بود دادگاه شماره 1 – نه کاملا کامل – از حمایت شدید از کامرون نوری بریتانیایی که تامی پل را شکست داد، موج می زد.

یکشنبه‌های مردم، با بلیط‌های ارزان‌شان و اشاره‌ای به جنون نیمه تابستان، همیشه سقف اینجا را بالا می‌برد، حتی قبل از اینکه سقفی وجود داشته باشد. در سال 1991، جمعیت از این فرصت غیرمنتظره و ورودی 10 پوندی آنقدر گیج شده بودند که ضربات گابریلا ساباتینی را در گرم کردن او تقلید کردند و ضربات جیمی کانرز را با صدای بلند می شمردند.

همه اینها یک اسطوره نسبتا مفید از مشارکت دموکراتیک برای AELTC ایجاد کرده است، چیزی که رهبران آن هنوز دوست دارند به آن تکیه کنند. سال گذشته، یان هویت، رئیس، از کلماتی مانند «دسترسی» و «بهترین منافع طرفداران» برای اعلام تغییر برنامه استفاده کرد. اما اینها صندلی های تخفیفی نبودند که می فروختند: قیمت بلیط ها به اندازه هر قسمت دیگر هفته اول است.

فکری فراتر از جنبه تجاری صرف شده است. بیش از 2500 بلیت در روز یکشنبه ظاهراً به قهرمانان کووید NHS و به پناهندگان اوکراینی، افغانی و سوری داده شد. 15000 نفر دیگر برای خرید در جوامع محلی “در دسترس” قرار گرفتند، که به نظر می رسد یک استراحت خوشامدگویی برای ساکنان ردیف میلیونرهای ویمبلدون مشترک باشد.

جشن های صدمین سالگرد در دادگاه مرکزی، که در بین بازی های اول و دوم برنامه ریزی شده بود، روح واقعی یک عبادت را داشت. جمعیت شمارش معکوس برای مونتاژی از لحظات به یاد ماندنی و تارهای متحرک سر دادند، و یک فلش بک کوچک به دوران خوب لندن 2012 به ارمغان آورد. معلوم شد که تنها چیزی که برای ایجاد احساس خوب در بریتانیا نیاز دارید، راه رفتن سو بارکر و جان مک انرو است. بیرون روی یک فرش سبز و خروش کلمات “کلاس” و “تاریخ”.

آنها همچنین نوستالژی درجه یک سلاح را تبلیغ می کردند. رویال باکس پر شده بود از موارد دلخواه دهه 60 و 70، مانند یک قلع خیابان با کیفیت که همه مثلث های سبز و بنفش هستند: دس لینام، راد لاور، توئیگی. سر کلیف ریچارد حتی یک تعطیلات تابستانی دیگر به ما داد، اگرچه این که هیچ کس در این زمان شرکت نکرد، کمی ناخوشایند بود.

اما این ترکیب افسانه های زنده بود که بیشترین ضربه را به خود اختصاص داد، یک مجمع انتقام جویان از قهرمانان از آنجلا مورتیمر و استفان ادبرگ گرفته تا بیورن بورگ و بیلی ژان کینگ. حتی راجر فدرر غایب برجسته ویمبلدون نیز به طور قابل توجهی حضور داشت. آیا ممکن بود او با پوشیدن آن مربی های سفید رنگ با کت و شلوار پر زرق و برق هالیوودی خود پیام مخفیانه ای برای ما ارسال می کرد؟ ظاهرا همینطور است. او به حضار فریاد زده گفت: «امیدوارم بتوانم یک بار دیگر برگردم.

هیچ نشانه‌ای از التهاب حنجره که پایان بزرگ بارکر را در این هفته تهدید کرده بود وجود نداشت، و این رویداد به قدردانی بداهه از زنی تبدیل شد که به همان اندازه روحیه حسن نیت و اخلاق ویمبلدون را در برگرفته است. وقتی مک انرو فیلمنامه را کنار گذاشت تا به مجری همکارش بگوید که «بدون تو ما از دست می‌رویم»، تشویق صمیمانه‌ای که به وجود آمد، گریه آن حرفه‌ای بی‌نقص را درآورد. و همه عاشق چند اشک در دادگاه مرکزی هستند. بنابراین نه – یکشنبه وسط ممکن است یک تغییر انقلابی نباشد.