به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
این به شکل های مختلف به عنوان یک مار، یک زیپ، یک روبان، یک زخم، یک نسخه ولزی از مسیر 66 توصیف می شود. خاطرات، اسطوره ها و لحظات عشق و اندوه در مجموعه ای از اشعار بافته شده است که موضوعی غیرعادی را جشن می گیرد – جاده A470 که به هم متصل می شود. ولز شمالی و جنوبی
اگرچه موضوع ممکن است امیدبخش به نظر برسد، مجموعه A470: Poems for the Road / Cerddi’r Ffordd بین منتقدان و خوانندگان محبوبیت پیدا کرده است و از زمانی که در روز سنت دیوید در ماه مارس عرضه شد دو بار تجدید چاپ شده است.
سیان نورتی، که به طور مشترک این جلد را ویرایش کرده بود، به این فکر افتاد که از مردم بخواهد – به زبان ولزی یا انگلیسی – شعری در مورد جاده ای بنویسند که 186 مایل از کاردیف در جنوب تا Llandudno در شمال امتداد دارد و شهرها را می شکند. ، روستاها، کوه ها و دره ها.
اشعار انتخاب شده در کنار هم به هر دو زبان ترجمه و چاپ شدند. صدها نفر مشارکت داشتند – حدود یک سوم به زبان ولزی – به ناشر، آراچن پرس، و 51 نفر انتخاب شدند.
نورثی گفت که A470 موضوع خوبی بود زیرا اکثر مردم ولز به نوعی نظر – خوب یا بد – در مورد جاده داشتند. او گفت: «افرادی که مرتباً به آن سفر میکنند، تمایل دارند آن را نفرین کنند، در حالی که کسانی که کمتر از آن استفاده میکنند، احساسات دوستداشتنی دارند.
شعر خود او، Rhyw Bedair Awr (حدود چهار ساعت)، نشان می دهد که جاده – با “همه پیچ ها / گهگاه بادبادک قرمز” – مسافر را به شخصی دیگر تبدیل می کند.
نورثی گفت که مهم است که کتاب دو زبانه باشد. «تمایلی وجود دارد که صحنه ادبی در ولز بین زبان ولزی یا انگلیسی تقسیم شود. وقتی بتوان آنها را گرد هم آورد، خوب است.»
سردبیران و ناشران از تنوع اشعار خوشحال شدند. توصیف های زیادی از کوه ها و رودخانه ها، اشاراتی به ساحل دریا، معادن سنگ قواره، پرندگان شکاری و هواپیماهای جنگنده وجود دارد. یکی از شعرها به یاد می آورد که چگونه کودکان ولز را با عصای مدیر کتک می زدند.
ادای احترام به یک سرآشپز کوچولو در بیلث ولز، بزهای Llandudno که در اولین قرنطینه کنترل را به دست گرفتند، و – در یکی به نام Llawlyfr Mam i Pit Stops Cymru (کتاب راهنمای مام برای استاپهای گودال ولز) – بهترین مکانها برای یک استراحت توالت
استفان پین، شاعر و دانشگاهی، شعری درباره موزه در Pontypridd، در چند متری جاده ارسال کرد. برای او جاده به معنای سفر به Beacons Brecon و جشنواره هی، احساس فرار است. او گفت که این کشور از طریق یک کشور دست نخورده “قابل توجه” سفر کرده و شمال و جنوب را به گونه ای به هم متصل می کند که سفر پرپیچ و خم راه آهن نمی تواند. او گفت: «این تصویر خوبی برای وحدت ولز است.
به طور مناسب، این جلد در راه بوده است، با شاعرانی که آثار خود را در سراسر کشور، از جمله در کتابخانه ملی معتبر ولز در آبریستویث، میخوانند.
کتاب استوریویل در پونتیپرید، خواندن برخی از شعرها را برگزار کرد، جایی که جف باکستر، یکی از مالکان مغازه، گفت که آنها به وضوح تخیل را جذب کردهاند. این رویداد بسیار سرگرم کننده بود، با مقداری عاطفی مشهود و جریانی واقعی بین شاعران و مخاطبان، به ویژه در حال حرکت به طور طبیعی بین انگلیسی و ولزی، دو زبان ولز.
«هرکسی که در طول مسیر زندگی کرده است، خاطرات و احساسات روشنی به جاده متصل است. برای مثال، اگر در نزدیکی بخش درههای ولز جنوبی زندگی میکنید، میتوانید جاده را در پسزمینه تقریباً دائماً بشنوید. برای من شخصاً به این معنی است که وقتی M4 را روی A470 خاموش می کنم تقریباً در خانه هستم.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.