جدایی کریستیانو رونالدو به دردسر خواهد خورد اما اکنون منچستریونایتد می تواند به جلو حرکت کند | منچستر یونایتد

آرآلف رنگنیک به مدت دو روز سرمربی منچستریونایتد بود که به یکی از همکارانش متوجه شد که نمی تواند با کریستیانو رونالدو بازی کند، اما مطمئناً نمی تواند بدون او بازی کند – و این مشکلی است که هر مربی یونایتد با آن مواجه خواهد شد.

فصل گذشته در برخی مواقع چیزهای مبهم و باشکوهی در مورد رونالدو وجود داشت. او هنوز هم قادر بود اهداف دیرهنگام را تغییر دهد. او همچنان همان به نظر می رسید، شاید کمی کندتر، اما بدنش نشان از فداکاری یک عمر داشت. اگرچه چیزهای زیادی از دست رفته بود، اما بسیاری از آنها باقی ماندند. هنوز هم گاهی می‌توان باور کرد که هنوز می‌توان کارهای بزرگی انجام داد.

اما مشکل این بود که آن فرارها، آن زوزه هایی از چیزی که او زمانی بود، در یکی از مراحل بدشان مقابل آتالانتا، نوریچ یا تاتنهام ظاهر شد. شاید برای متقاعد کردن کسانی که می خواستند باور کنند کافی بود، اما رونالدو در دومین حضورش در یونایتد حضور کمرنگی داشته است. هیچ شرمی در آن وجود ندارد: او 37 ساله است، بسیار فراتر از سنی که اکثر مهاجمان به این نتیجه رسیده اند که لیگ برتر دیگر برای آنها نیست.

او فصل گذشته 18 گل در لیگ به ثمر رساند که 8 گل بیشتر از هم تیمی هایش بود. در باشگاهی که در طول یک دهه افول به طور فزاینده‌ای گرفتار نوستالژی شده است، او نمادی از زمان سودآورتر است (و در بازگشت، شاید نمادی از دورانی کمتر تعیین کننده و کمتر موفق). او یک سلبریتی است. همانطور که افراد بازاریابی یونایتد ممکن است بگویند، او آگاهی برند را افزایش می دهد.

و بنابراین از این نظر، خبر روز شنبه مبنی بر اینکه رونالدو می‌خواهد برود، ضربه‌ای بود. روشن کرد که بازگشت او، که هزینه ای 20 میلیون پوندی و 500 هزار پوندی در هفته دستمزد داشت، ناموفق بوده است. به راحتی می توان آن را به عنوان نمونه دیگری از یونایتد در هرج و مرج نشان داد. اما خلاص شدن از شر رونالدو نیز احتمالا مهمترین قدم در بازسازی یونایتد است. اریک تن هاگ گفته است که مشتاق کار با رونالدو بوده است، اما با خیال راحت می توان حدس زد که او دیپلماتیک بود. اگر رونالدو جدا شود، بودجه را آزاد کند و تحمیل فلسفه سرمربی جدید را آسان‌تر کند، مطمئناً باعث آرامش خواهد شد.

تن هاگ یک مربی کلاسیک آژاکس است. او فوتبال سختی بازی می کند. بدون احتساب مدافعان میانی، رونالدو در فصل گذشته کمتر از هر بازیکن دیگری در پنج لیگ برتر اروپا فشار کمتری انجام داد. این دو جزئیات با هم نمی‌شوند – نمی‌توانند. یک گسست اساسی وجود دارد که قابل تطبیق نیست. هیچ مربی ای که بخواهد فوتبال مدرن بازی کند نمی تواند رونالدو را در خود جای دهد. شاید یک سرمربی واکنش‌پذیرتر مانند دیگو سیمئونه یا ستاره‌ای مانند کارلوس آنچلوتی بتواند چیزی از او بگیرد (اگرچه فکر می‌کنید که تقاضای سیمئونه برای از خود گذشتگی به زودی مشکلاتی را ایجاد می‌کند) اما هیچ مربی فشاری نمی‌تواند.

اما موضوع فقط سبک نیست. رونالدو آنقدر بزرگ است که برای هر باشگاهی که بازی می کند کوتوله می کند. حتی منچستریونایتد تبدیل به رونالدو شد. همه چیز برای او تصعید شده است. داستان‌های متعددی از او در فصل گذشته وجود دارد که تمرین‌های شکل‌گیری را مختل می‌کرد، زیرا آنها را خسته‌کننده می‌دانست، اصرار داشت که تمرین باید سرگرم‌کننده باشد. او با هری مگوایر بر سر کاپیتانی درگیر شد. زمانی که رنگنیک او را برای دربی منچستر کنار گذاشت، برای معالجه باسنش به پرتغال بازگشت و بنابراین، حتی در غیاب او، داستان درباره رونالدو شد.

هر باشگاهی که او برای آن بازی می کند وابستگی ناسالم ایجاد می کند. او یک گلزن درخشان است، بنابراین شما با قدرت او بازی کنید تا بتواند گل بزند. مشکل این است که در نهایت الگوی کلی بازی را تضعیف می کند، ایجاد ساختارهایی را که به یک تیم کنترل می کند دشوارتر می کند و طرف قابل پیش بینی می شود. مداخلات گلزنی رونالدو فصل گذشته یونایتد را از یک فصل بدتر محافظت کرد، اما اگر او آنجا نبود شاید به آنها نیازی نداشتند.

دو مشکل آشکار باقی می ماند. اولین مورد این است که مشخص نیست اکنون چه کسی رونالدو را به خدمت خواهد گرفت. به استثنای احتمالی پاری سن ژرمن – که به نظر می رسد به طرز عجیبی از چشم انداز ایجاد یک گالری مومی از بازیکنانی که هفت سال پیش در لالیگا خوب بودند، مشتاق هستند – هیچ باشگاه اروپایی که بتواند او را بخرد، فوتبالی را بازی نمی کند که مناسب رونالدو باشد. حتی باشگاه قدیمی او، رئال مادرید، که معمولاً هرگز از ستاره 30 ساله اش خجالت نمی کشد، ممکن است در پرتو فرم کریم بنزما فکر کند که آنها به سمت جلو حرکت کرده اند.

و دوم اینکه چه کسی جایگزین او می شود. یونایتد، به دلایل مختلف، کمبود مهاجمان معتبری دارد. گمان می رود که تن هاگ طرفدار انتقال آنتونی وینگر برزیلی 22 ساله آژاکس باشد. در حالی که در انزوا ممکن است ثابت کند که خرید بسیار خوبی است، اما باید هشداری در مورد تعداد بازیکنان اردیویسه به نظر می رسد که تن هاگ می خواهد جمع کند. با آوردن تعداد زیادی از افراد، مدیرتان می‌داند که دیوید مویس در ساندرلند است، نه یک شبکه پیش‌آگاهی پیشرفته.

اما زمانی که زمان جدایی رونالدو فرا می رسید، مشکلات همیشه پیش می آمد. هر چقدر هم که ناجور باشند، بخشی از راه حل هستند. نکته مثبت برای تن هاگ این است که این حرکت از سوی رونالدو انجام شده است. این تصمیمی نیست که مربی مسئول آن باشد. آنچه در حال حاضر مهم است این است که وقفه هر چه سریع‌تر و تمیزتر از راه برسد، بنابراین او می‌تواند بدون پیچیدگی یک نماد پیر و نابهنگام شروع به ساخت عصر جدید کند.