مرحله بعدی: حق رای، در حالی که دادگاه عالی ایالات متحده تصمیم دارد حمایت های بیشتری را پاره کند | اخبار آمریکا

روزهای پایانی دوره دادگاه عالی ایالات متحده نگاهی روشن به روشی که اکثریت محافظه کار جدید 6-3 آن به صراحت از قدرت خود برای تغییر شکل زندگی آمریکایی استفاده می کند، ارائه کرد، اما دوره بعدی آن نیز قرار است به مواردی رسیدگی کند که می تواند به طور مساوی یا حتی ثابت شود. بیشتر، پیامد.

“این واقعا “Yolo” است [you only live once] لیا لیتمن، استاد حقوق دانشگاه میشیگان که از نزدیک دادگاه را دنبال می کند، گفت: دادگاه. من فکر نمی‌کنم مردم بفهمند که چقدر بیشتر انجام خواهند داد.»

مسلماً این موضوع در اصطلاحی که به تازگی به پایان رسیده است – یکی از گسترده ترین و رادیکال ترین جلسات دادگاه در تاریخ اخیر، ثابت شده است.

دادگاه در مجموعه ای از تصمیمات در راستای خطوط ایدئولوژیک، حق قانونی سقط جنین را از بین برد، از محدودیت های حمل اسلحه پنهان در ملاء عام خلاص شد، مانع بین حکومت و زندگی مذهبی را از بین برد، و توانایی فدرال را محدود کرد. دولت برای حفظ محیط زیست

دادگاه همچنین برای صدور حکم علیه رای‌دهندگان سیاه‌پوست در آلاباما و لوئیزیانا مداخله کرد و به دادگاه‌های پایین‌تر کنگره که تبعیض‌آمیز تشخیص داده می‌شد اجازه داد تا برای انتخابات 2022 اجرایی شوند. در یک پرونده رأی گیری دیگر، دادگاه از رویه معمول خارج شد و از راه خود خارج شد تا جمهوری خواهان ویسکانسین را در اختلاف بر سر نقشه های قانونگذاری به پیروزی برساند.

نوبت دادگاه باعث هشدارهای آشکار، هم به مردم و هم به تاریخ، از سوی سه قاضی لیبرال آن شده است که در همه پرونده های اصلی در اقلیت بوده اند.

در ماه دسامبر، قاضی سونیا سوتومایور با صدای بلند به این فکر کرد که آیا دادگاه می تواند از «بوی تعفن» ناشی از سرنگونی Roe v Wade و این تصور که دادگاه یک نهاد سیاسی است جان سالم به در ببرد. او گفت که فکر نمی‌کند دادگاه زنده بماند.

ماه‌ها بعد، زمانی که دادگاه رو را لغو کرد، استفان بریر، که به نمایندگی از سه قاضی لیبرال نوشت، از تورگود مارشال نقل قول کرد و نوشت: «قدرت، نه عقل، ارز جدید تصمیم‌گیری این دادگاه است».

دادگاه در حال حاضر قرار است در هنگام تشکیل جلسه در پاییز به موارد بسیار مهم تری رسیدگی کند.

یکی از این موارد مور در مقابل هارپر است، پرونده ای از کارولینای شمالی که به دنبال جلوگیری از رسیدگی دادگاه های ایالتی به اختلافات بر سر قوانین انتخابات فدرال است. این پرونده از قضات می خواهد که به اصطلاح نظریه قانونگذار ایالتی مستقل (ISL) را تأیید کنند – ایده ای که استدلال می کند قانون اساسی ایالات متحده به قانونگذاران ایالتی این اختیار را می دهد که قوانین رای گیری را برای دفتر فدرال تعیین کنند که توسط دادگاه های ایالتی قابل بررسی نیست.

تصمیمی که این ایده را تایید کند، پیامدهای عمیقی برای انتخابات ایالات متحده خواهد داشت. این امر به قانونگذاران تقریباً اختیارات نامحدودی می دهد که خطوط منطقه ای را به نفع خود انتخاب کنند. چنین تصمیمی یک پیروزی بزرگ برای جمهوری خواهان خواهد بود که کنترل بسیار بیشتری نسبت به دموکرات ها در مجالس قانونگذاری دارند. جمهوری خواهان از قدرت تقسیم مجدد خود برای تثبیت این مزایا برای یک دهه دیگر استفاده کرده اند.

این نظریه هیچ مبنایی در متن و تاریخ قانون اساسی ندارد و برخلاف ایده جدایی قدرت در قلب دولت ایالات متحده است.

ویکرام آمار، رئیس کالج حقوق دانشگاه ایلینویز که این نظریه را مطالعه کرده است، می گوید: «دادگاه بسیار بد به نظر می رسد اگر ISL را پس از اینکه رو را به دلیل آرایش به زیر اتوبوس انداخته است، در آغوش بگیرد. “ISL به اندازه هر چیزی که من در قانون اساسی می دانم ساخته شده است.”

همچنین برخی نگرانی‌ها وجود دارد که پذیرش این نظریه می‌تواند راه را برای قانون‌گذاران در ایالت‌های خاص هموار کند تا آرای مردمی را نادیده بگیرند و مجموعه‌ای از منتخبان ریاست‌جمهوری خود را در انتخابات آینده منصوب کنند. این ایده ای بود که در قلب تلاش های دونالد ترامپ برای براندازی انتخابات 2020 قرار داشت. جی مایکل لوتیگ، یک قاضی محافظه‌کار معتبر که علیه تلاش‌های ترامپ برای لغو انتخابات صحبت کرده است، از دادگاه عالی خواسته است تا قبل از سال 2024 علیه این نظریه حکم کند.

در ماه اکتبر، دادگاه همچنین به مریل علیه میلیگان رسیدگی خواهد کرد، پرونده ای که می تواند ضربه مهمی به آنچه از قانون حقوق رای باقی مانده است، قانون برجسته 1965 که برای جلوگیری از تبعیض علیه رای دهندگان اقلیت طراحی شده است، وارد کند. بخشی از قانون، بخش 2، قرعه کشی مناطقی را غیرقانونی می کند که در صورت رعایت شرایط خاص، رای دهندگان اقلیت را از انتخاب نامزد مورد نظر خود باز می دارد.

در اوایل سال جاری، هیئتی متشکل از سه قاضی به این ماده برای از بین بردن نقشه کنگره آلاباما اشاره کردند. در یک نظر گسترده 225 صفحه ای، قضات گفتند که جمهوری خواهان آلاباما با انباشتن رأی دهندگان سیاه پوست در تنها یکی از هفت ناحیه کنگره، تأثیر رأی سیاهپوستان در این ایالت را کاهش داده اند. دادگاه گفت که ایالت نیاز به ایجاد یک ناحیه دوم دارد که در آن رای دهندگان سیاه پوست بتوانند نامزد مورد نظر خود را انتخاب کنند.

رای دهندگان سیاه پوست 25 درصد از جمعیت این ایالت را تشکیل می دهند. یکی از کارشناسان گفت که این «نمونه کتاب درسی» تبعیض در رأی گیری است. هیئت سه قاضی همچنین گفت که این پرونده یک پرونده نزدیک نیست.

اما دادگاه این حکم را متوقف کرد و به نقشه‌ها اجازه اجرا داد. همچنین در مورد یک پرونده مشابه که نقشه های تبعیض آمیز در لوئیزیانا را حذف کرد، مکث کرد.

وقتی در پاییز به این پرونده رسیدگی می‌کند، این موضوع را بررسی می‌کند که قانون‌گذاران در مقایسه با سایر معیارها در هنگام ترسیم حوزه‌های انتخاباتی چقدر باید به نژاد توجه کنند. یک حکم به نفع آلاباما پوشش قابل توجهی برای قانونگذاران فراهم می کند تا مناطق تبعیض آمیز را ترسیم کنند و آنها را با معیارهای بی طرف نژادی توجیه کنند.

مایکل لی، کارشناس تقسیم بندی مجدد در مرکز عدالت برنان در ماه فوریه به آبان نیوز گفت: «ایالت ها می توانند انواع معیارهای خنثی را تعریف کنند که ترسیم منطقه VRA را غیرممکن می کند.

لیتمن، استاد دانشگاه میشیگان، گفت که قضات به وضوح خود را با جمهوری خواهان همسو کرده اند.

این دادگاه علاوه بر قانون، خود را داور تاریخ نیز می‌بیند. این فقط یک طرف – حزب جمهوری خواه و پلت فرم حزب جمهوری خواه – را به عنوان وارث تاریخ و سنت های کشور اعلام می کند. «قاضی‌های منصوب شده توسط جمهوری‌خواهان ذهنیت ما علیه آنها را دارند. آنها هیچ احساس تعهد یا نیازی به گوش دادن به افراد طرف مقابل ندارند.”