آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
پیتر بروک کارگردان پیشگام تئاتر بریتانیایی که نفوذ بسیار زیادی در سراسر جهان داشت، در سن 97 سالگی درگذشت.
بروک با تولیداتش در کمپانی رویال شکسپیر استراتفورد، طرز تفکر ما درباره تئاتر را بازتعریف کرد. در Bouffes du Nord، سالن موسیقی ویران پاریسی که او بیش از 30 سال پایگاه خود را ساخت. در دهکده‌های آفریقایی، جایی که بازیگرانش به اجرای بداهه پرداختند. و در استیج‌ها هم بزرگ و هم متوسط که توسط گروه جهانگرد او بازدید می‌شود.
بسیاری از تولیدات او به خاطر بی نیازی از تئاتر و تقطیر درام به ضروریات آن، که با چشمی روشن و لمسی ظریف ارائه شده بود، مورد تجلیل قرار گرفتند. نسخه برجسته بروک در سال 1970 از رویای شب نیمه تابستان، تحت تأثیر باله جروم رابینز و سیرک پکن، در یک مکعب سفید از مجموعه اجرا شد و دارای ذوزنقه‌ها، پایه‌ها و جنگلی از سیم فولادی بود. او در دیگر تولیدات شکسپیر، جان گیلگود، لارنس اولیویه، پل اسکافیلد، آدریان لستر و ناتاشا پری را کارگردانی کرد که بروک با او ازدواج کرده بود. تولیدات او به دلیل تنوعشان مورد توجه قرار گرفتند، به طوری که بروک پیشگام چیزی بود که او آن را «غنی رنگ» می‌خواند، در مقابل بازیگران «کور رنگ».
او همچنین فیلم‌های موزیکال را کارگردانی کرد، نمایشنامه اعتراضی ضد جنگ ویتنام را روی صحنه برد، نسخه آزمایشی اسطوره پرومته را با تد هیوز خلق کرد و در سال 1985 در یک معدن فرانسوی، نسخه 9 ساعته مشهور مهابهاراتا را اجرا کرد. او با محصول سال 2016 خود یعنی Battlefield که با همکار دیرینه اش ماری هلن استین به صحنه رفت، به حماسه سانسکریت بازگشت.
او که یکی از بیناترین و تأثیرگذارترین متفکران تئاتر بود، چندین نشریه از جمله فضای خالی (1968) نوشت که در افتتاحیه آن دیدگاه او بیان شد: «من می‌توانم هر فضای خالی را بگیرم و آن را صحنه عریان بنامم. مردی در این فضای خالی قدم می‌زند، در حالی که شخص دیگری او را تماشا میکند، و این تمام چیزی است که برای اجرای یک کنش تئاتر لازم است.»
کنت تینان گفت که کار بروک برای “غذاهای تئاتر” بود، زیرا “با خامه، خون و ادویه ها آشپزی می کند”. بروک همچنین در فیلم، از جمله اقتباسی از ارباب مگس ها در سال 1963، و در اپرا، کارگردانی تولیدات کاملاً از بین رفته کارمن و فلوت جادویی کار کرد.
او در 21 مارس 1925 در لندن به دنیا آمد و در هفت سالگی نسخه چهار ساعته هملت را به تنهایی برای والدینش اجرا کرد. پس از تحصیل در کالج ماگدالن، آکسفورد، به زودی در خانه اپرای سلطنتی حضور یافت و اپرای سالومه ریچارد اشتراوس را با طرح‌هایی از سالوادور دالی کارگردانی کرد. او اولیویه را در نقش تیتوس آندرونیکوس در استراتفورد برای کمپانی رویال شکسپیر در سال 1955 کارگردانی کرد و زمانی که پیتر هال در سال 1958 مدیر هنری RSC شد، از بروک خواست که در آنجا به او کمک کند. تولیدات RSC بروک شامل صحنه‌سازی شاه لیر در سال 1962 بود – نمایشنامه‌ای که او آن را «عالی‌ترین دستاورد تئاتر جهان» می‌دانست – با بازی پل اسکافیلد.
چندین نمایش او با انتقال برادوی، از جمله آوانگارد Marat/Sade، که در سال 1964 برنده جایزه تونی برای بهترین نمایشنامه شد. مفهوم نمایش این بود که مارکی دو ساد درام را درباره ژان پل انقلابی فرانسوی به نمایش می گذاشت. مارات توسط زندانیان یک آسایشگاه روانی رفتار کرد.
در سال 1970، بروک به پاریس نقل مکان کرد و در آنجا مرکز بین المللی تحقیقات تئاتر خود را تأسیس کرد. شرکت از آفریقا بازدید کرد و در آنجا بازیگران او اجراهایی را ارائه کردند که «از چیزی که با تئاتر آن زمان مطابقت داشت استفاده نمی‌کردند – ما می‌خواستیم برای تماشاگرانی بازی کنیم که مشروط به چیزی نبودند. ما حتی به صورت تجربی، نمایشنامه ای با متن یا موضوع یا نام انجام نمی دهیم.»
در سال 1974، او یک سالن موسیقی مغفول واقع در پشت ایستگاه Gare du Nord را به مقصدی ضروری برای دوستداران تئاتر تبدیل کرد: Bouffes du Nord. ساختمان فرسوده فقط حداقل بازسازی شده بود، بنابراین دیوارهای آن مانند زمانی که بروک آنها را پیدا کرد سوخته باقی ماندند. او تئاتر را با نمایش تیمون آتن افتتاح کرد و تشویق قطعاتی از سقف را پایین آورد.
The Man Who که در سال 1993 در پاریس به نمایش درآمد، از کتاب “مردی که همسرش را با کلاه اشتباه گرفت” الیور ساکس، متخصص مغز و اعصاب الهام گرفته شده است که اختلالات بیماران ساکس را دوباره بررسی می کند. تحقیقات عصب‌شناختی خود بروک منجر به ساخت قطعه او در دره شگفت‌انگیز شد، در مورد سیناستزیا، که با استین ساخته شد و در یانگ ویک لندن با کاترین هانتر در میان بازیگران اجرا شد.
بروک اسکافیلد و لستر را در نقش هملت برای نمایش و همچنین صحنه نمایش کارگردانی کرد و مهابهاراتای او نیز به یک سریال تلویزیونی حماسی تبدیل شد. او در سال 1965 جایزه CBE و در سال 1998 همراه افتخار شد. آخرین ساخته او، زندانی، در پاریس و در جشنواره ادینبورگ و تئاتر ملی لندن در سال 2018 روی صحنه رفت.
در مصاحبه ای با مایکل بیلینگتون در سال 2017، بروک در مورد اهمیت این موضوع صحبت کرد که «در خلاف جریان آب شنا کنیم و در رشته انتخابی خود به هر آنچه می توانیم دست یابیم. سرنوشت حکم کرد که مال من تئاتر باشد و در این میان مسئولیت دارم تا جایی که می توانم مثبت و خلاق باشم. راه دادن به ناامیدی، نهایتاً پلیس است.»
بروک در سال 1951 با بازیگر ناتاشا پری ازدواج کرد و صاحب دو فرزند به نام های ایرینا و سیمون شدند که هر دو کارگردان تئاتر شدند. پری در سال 2015 درگذشت.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
