آنچه رشیده طلیب نمایندگی می کند – نیویورک تایمز

زمانی که او و عمر متولد سومالی در نوامبر در نوامبر انتخاب شدند، اولین زنان مسلمان مجلس شدند. طلیب به من گفت: «حدس می‌زنم ساده‌لوح بودم، چون نمی‌دانستم اسلام‌هراسی دو حزبی در کنگره چقدر است.» او گفت که این چیزهای ظریفی بود: همکاران از دانستن اینکه اکثر مسلمانان آمریکایی سیاه پوست هستند یا تصورات کلیشه ای از مطیع بودن زنان مسلمان شوکه شدند. یکی از همکاران به عمر نزدیک شد و حجاب او را لمس کرد. طالب علاوه بر نادانی گفت: «فکر می‌کنم ترس بسیار زیادی وجود دارد.»

انتخاب او همچنین پس از جاستین آماش، نماینده جمهوریخواه از میشیگان و جان ای. سونونو، نماینده جمهوریخواه از نیوهمپشایر، سومین آمریکایی فلسطینی در مجلس نمایندگان شد. آماش گاهی اوقات حزب خود را که قبل از خروج از کنگره در سال 2021 ترک کرد، در مورد اسرائیل به باد انتقاد گرفت. در سال 2014، او به تأمین مالی سیستم دفاع موشکی «گنبد آهنین» اسرائیل، که از زمان تأسیس آن در سال 2011 به میزان قابل توجهی توسط ایالات متحده تأمین مالی شده است، رأی منفی داد. در مقابل، نظرات طلیب عمیقا و آشکارا شخصی است. او با شنیدن داستان هایی از اعضای خانواده که مجبور به ترک خانه هایشان شده بودند بزرگ شد. در سن 12 سالگی، او از کرانه باختری بازدید کرد و دیوارها و ایست های بازرسی را برای خود دید.

با این حال، سیاست خارجی در سال‌هایی که او به عنوان نماینده دولت بود، به سختی مطرح شده بود. اندکی پس از پیشنهاد او برای کنگره، استیو توبوکمن، نماینده سابق ایالتی که در اوایل کارش برای او کار می کرد، با او به گفتگو نشست. این دو در گذشته در مورد این درگیری صحبت کرده بودند، اما اکنون توبوکمن، که روی کمپین او کار می کرد، می خواست دیدگاه های او را بیشتر درک کند.

او به یاد می آورد که طلیب جزئیات کمی برای یک برنامه سیاست ارائه کرد، اما به او گفت که با بچه های شهرک نشینان اسرائیلی وقتی مادربزرگش را ملاقات می کند، بازی می کند و انسانیت مردم هر دو طرف را تشخیص می دهد. در نهایت، او به او گفت، موضع او در مورد مناقشه مبتنی بر ارزش‌های برابری، صلح و عدالت خواهد بود. او توبوکمن را به یاد باربارا لی، نماینده دموکرات کالیفرنیا در کنگره می‌اندازد که در سال 2001، تنها رای علیه مجوز اعمال زور در افغانستان به صندوق انداخت و در سخنرانی خود از هشدار یکی از روحانیون برای “بدل به شری که ما آن را ابراز تاسف می‌کنیم” نقل قول کرد.

توبوکمن به من گفت: “من گفتم، “شما آرزو دارید مانند باربارا لی باشید.” و او گفت: «مطمئناً.»

در پاییز در سال 1973، اندکی قبل از ورود والدین طالب به میشیگان، تقریباً 3000 عضو UAW آمریکایی عرب به دفتر UAW دیربورن راهپیمایی کردند و از اتحادیه محلی خواستند که حدود 300000 دلار اوراق قرضه ای را که از دولت اسرائیل خریداری کرده بود با پول جمع آوری شده از حقوق اتحادیه منحل کند. در اعتراض دیگری، کارگران تابلوهایی را تکان دادند که روی آن نوشته شده بود: «یهودیان بله، صهیونیسم نه». UAW بعداً برخی از اوراق قرضه اسرائیل را نقد کرد.

اخیراً درگیری اسرائیل و فلسطین به طور کامل وارد سیاست آمریکا شده است. در سال 1967، پس از یک جنگ شش روزه با همسایگان عرب خود، اسرائیل کرانه باختری، نوار غزه، شبه جزیره سینا، بیت المقدس شرقی و بلندی های جولان را تصرف کرد. بخش‌هایی از سرزمین فلسطین اکنون تحت کنترل اسرائیل بود، و همینطور یک میلیون فلسطینی دیگر. برای رهبران آمریکایی، اسرائیل خود را متحدی توانمند در برابر رژیم های مورد حمایت شوروی در مصر و سوریه نشان داد. در سال 1976، اسرائیل به بزرگترین دریافت کننده کمک های نظامی ایالات متحده تبدیل شد.

تقریباً در همان زمان، جیمز زوگبی، که اکنون رئیس مؤسسه عرب آمریکایی است، به تأسیس کمپین حقوق بشر فلسطین، بخشی از جنبش حقوق بشر فلسطینی که چند متحد در کاپیتول داشت، کمک کرد. اما تلاش‌های آن با تلاش‌های کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل (AIPAC) که بیش از یک دهه قبل تأسیس شده بود، کم‌کم شد و به تشکیل کمیته‌های اقدام سیاسی طرفدار اسرائیل کمک کرد که برای هر دو حزب کمک مالی جمع‌آوری کرد. اسرائیل همچنین با موفقیت جنگ خاورمیانه را برای مخاطبان آمریکایی به عنوان نبردی بین غرب و تروریسم تحت حمایت شوروی معرفی کرد. در سال 1988، زوگبی، که در آن سال به کمپین ریاست جمهوری جسی جکسون مشاوره می داد، یکی از نمایندگان کنوانسیون ملی دموکرات ها بود. او سعی کرد رهبری حزب را متقاعد کند که زبانی در مورد “حقوق مشروع مردم فلسطین” در برنامه حزب وارد کند، اما ناکام ماند. زوگبی به من گفت: «فلسطینی پیشوند کلمه «تروریست» یا «تروریسم» شد. “شما نمی توانید یکی را بدون دیگری بگویید.”