یورو 2022 فرا رسیده است و می تواند اثبات زنده ای باشد که فوتبال زنان از راه رسیده است | یورو 2022 زنان

اگر درختی در جنگل بیفتد اما کسی نباشد که آن را ببیند یا بشنود، آیا صدا می دهد؟

برای مدت طولانی فوتبال زنان آن درختی بوده است که برای دیده شدن یا شنیده شدن تلاش می کند. پوشش خبری آنقدر کم بود و تعداد تماشاگران آنقدر کم بود که می‌توانستید ببخشید که آیا مسابقات حتی برگزار شده است یا خیر. حالا همه نگاه ها به درخت است. روزنامه‌نگارانی در جنگل کمپ زده‌اند، لپ‌تاپ‌ها آماده هستند، جمعیتی دور آن جمع شده‌اند و متخصصان در همان نزدیکی منتظر هستند. جهان در سال های اخیر با وجود بازی زنان از خواب بیدار شده و اکنون تشنه چیزهای بیشتری است.

در نهایت، بازی در یک بشقاب به طرفداران تحویل داده می شود و کیفیت آن بهترین است.

هنگامی که کاپیتان تیم ملی انگلیس، لی ویلیامسون، در 6 ژوئیه جلوی جمعیت فروخته شده در اولدترافورد بیرون می‌آید، نمی‌توان از شنیدن صدا یا منظره سقوط درخت جلوگیری کرد. چهره مدافع آرسنال و هم‌تیمی‌هایش از صفحه‌های اول، از بیلبوردها و آگهی‌ها به بیرون خیره شده و روی همه چیز از بسته‌های ترد گرفته تا بطری‌های نوشیدنی دیده می‌شود. بچه‌ها روز به روز بسته‌های پانینی چسبناک را باز می‌کنند و تماشا می‌کنند که بازیکنان مورد علاقه‌شان بیرون می‌روند.

جریان اصلی است. بنابراین جریان اصلی که تقاضا از ظرفیت مسابقات فراتر رفته است. زمانی که اتحادیه فوتبال انگلیس پیشنهاد و لیست شهرهای میزبان یورو در سال 2018 را اعلام کرد، مجموعه ورزشگاه‌های انتخابی بسیار ضعیف بود. اما اتحادیه فوتبال انگلیس معتقد بود که با احتیاط جاه طلبانه است. تعداد بلیط های موجود دو برابر تعداد موجود برای نسخه 2017 در هلند خواهد بود. با این تفاوت که فضای چرخش کافی را برای رشد عظیمی که بازی در این مدت تجربه خواهد کرد، فراهم نمی کند.

از آن تورنمنت در سال 2017، ما یک جام جهانی در فرانسه در سال 2019 داشته ایم که رکورد تماشاگران 1.12 میلیاردی را به خود اختصاص داده است. طبق اعلام فیفا، فینال به طور متوسط ​​82.18 میلیون تماشاگر زنده داشت، در حالی که بی بی سی تأیید کرد که 47 درصد از جمعیت بریتانیا پوشش خود را از مسابقات تماشا کردند.

شاید هیجان انگیزترین چیز در مورد این دوره از مسابقات قهرمانی اروپا غیرقابل پیش بینی بودن آن باشد. بنابراین اغلب یک تورنمنت مورد علاقه وجود دارد. این بار، مسلماً شش یا هفت تیم وجود دارند که امیدهای واقع بینانه برای بردن جام نقره ای گسترده در 31 جولای دارند.

تیم های مورد علاقه ی بوکی ها، اسپانیا، توجه بسیاری را به خود جلب کرده اند و دارنده توپ طلا، الکسیا پوتلاس، و بسیاری از هم تیمی هایش بارسلونا را در ترکیب خود دارند، اما در صحنه بین المللی، آنها تیمی جوان هستند. اسپانیا در سال‌های 2013 و 2017 به مرحله یک چهارم نهایی و در جام جهانی 2019 به مرحله یک چهارم نهایی رسید، اما آنها تنها به پنج فینال تورنمنت بزرگ قبل از رقابت‌های تابستانی راه یافته‌اند و در مقابل بارسلونا که یک تیم است، پویایی ندارند. استعدادهای فراتر از مرزهایشان تقویت شده است.

آلمان هشت بار قهرمان یورو و دو بار قهرمان جهان شده است و تیمی دارد که می تواند تاج خود را پس بگیرد. با این حال، آلمانی ها از زمان قهرمانی خود در سال 2007، بهتر از مقام چهارم جام جهانی نبوده اند و در مرحله یک چهارم نهایی از جام جهانی 2017 حذف شدند.

فرانسه کم‌کامل‌های همیشگی بوده است. کورین دیاکره، سرمربی تیم ملی فرانسه که از جام جهانی 2019 خانگی توسط ایالات متحده در مرحله یک چهارم نهایی حذف شد، به دلیل رابطه پرشتابش با تعدادی از بزرگترین بازیکنان تیم مورد انتقاد قرار گرفت. هم آماندین هانری که ماه گذشته در فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل بارسلونا یک گل زیبا برای لیون زد و هم اوژنی لو سامر، رکورددار گلزنی این تیم، از لیست این فینال ها حذف شده اند.

سوئد که کاپیتان چلسی، مگدا اریکسون را در قلب دفاع خود و مهاجم آرسنال، استینا بلکستنیوس را در صدر دارد، در فینال های المپیک متوالی نایب قهرمان شده و در جام جهانی 2019 جایگاه سوم را بالاتر از انگلیس کسب کرده است. هلند اولین جام مهم را در سال 2017 در مقابل تماشاگران متغییر بازی برای تیم میزبان بالای سر برد و پس از آمریکا در جام جهانی 2019 نایب قهرمان شد. همه آنها فریاد می زنند.

و شانس انگلیس چیست؟ گفتن تقریبا غیرممکن است. تیم سارینا ویگمن دومین مورد علاقه مندی های بوکی است، اما مسیر رسیدن به نقره ساده نیست. همه تیم‌ها تحت تأثیر همه‌گیری و به تعویق افتادن این فینال‌ها به مدت یک سال قرار گرفته‌اند، اما انگلیس بیش از بسیاری دیگر با تحولات مواجه شده است. با جدایی فیل نویل به تیم MLS مردان اینترمیامی پس از یک رشته نتایج ناامید کننده دوستانه، هگه ریسه، ملی پوش سابق نروژی به عنوان سرمربی موقت انتخاب شد زیرا اتحادیه فوتبال انگلیس با انتظار برای جایگزینی ویگمن، که مصمم بود کشورش را بگیرد، دست و پنجه نرم می کرد. به المپیک توکیو به عنوان تعظیم نهایی.

سرمربی هلندی سرانجام تابستان گذشته مسئولیت را بر عهده گرفت و به او فرصت کوتاهی برای حضور در اولین تورنمنت بزرگ با شیرزنان داد. انگلیس باید از گروه A فرار کند، اما با نروژ، رقیب احتمالی اصلی آنها برای کسب مقام اول، که با بازگشت آدا هگربرگ، گلزن رکورددار لیگ قهرمانان اروپا به فوتبال بین‌المللی، تقویت شد، جایی که آنها در گروه به پایان می‌رسند، می‌تواند پیچیده‌تر از تصور اول باشد.

در مرحله یک چهارم نهایی، در صورت پیشرفت، انگلیس احتمالاً با آلمان یا اسپانیا روبرو خواهد شد (اگرچه دانمارک به رهبری پرنیل هاردر در گروه B قرار نخواهد گرفت). فشار زیادی بر شیر زن ها برای اجرا و اجرای نمایش وجود دارد. تمام بازی های مرحله گروهی انگلیس قبل از شروع مسابقات در اولدترافورد به خوبی فروخته شده است. یک دویدن خوب احتمالاً توجه ملتی را به خود جلب می کند که ناامید از تکرار حال و هوای سرخوشانه ایجاد شده توسط تیم مردان در تابستان گذشته و همچنین جذب طرفداران به بازی داخلی است.

عامل ویگمن می تواند تفاوت باشد. این مربی بسیار با تجربه از ایجاد تغییرات بزرگ در تیمی که به ارث برده بود نمی ترسید، ویلیامسون را به عنوان کاپیتان انتخاب کرد و به نظر می رسد که رهبر سابق، استف هاتون، به اندازه کافی برای قرار گرفتن در ترکیب نهایی 23 نفره انگلیس با وجود تلاش های قهرمانانه از مدافع میانی برای قرار گرفتن در ترکیب نهایی، مناسب نیست. بعد از استراحت او با مصدومیت آشیل برش را انجام دهید. او همچنین در ترکیب‌ها و موقعیت‌های بازیکنان آزمایشی انجام داده است، ویلیامسون را به هافبک دفاعی منتقل کرده، او را در نقش هجومی‌تر آزمایش کرده است، ملی برایت، مدافع میانی را برای دقایق پایانی بازی دوستانه مقابل اسپانیا در فوریه به یک مهاجم مرکزی تبدیل کرده و خود را تطبیق داده است. تاثیر زیادی در طول مسابقات داشته باشد.

صرف نظر از اینکه چه کسی فینال ومبلی فروخته شده را می‌سازد، این تورنمنت نوید پیشرفت فوتبال زنان را به طور کلی می‌دهد، با بهبود کیفیت نمایش سال به سال زیرا سرمایه‌گذاری و حمایت همچنان به بازی و در نتیجه وارد شدن به زمین ادامه می‌یابد.

در حالی که این مسابقات در همه جا وجود دارد، با استقبال تبلیغ کنندگان، هنوز هم بسیار در حاشیه آگاهی عمومی است. هنوز مشخص نیست که این رقابت – پوشش آن، برنامه کامل پخش بی‌بی‌سی و اجرای انگلستان – تا چه اندازه می‌تواند مسابقات را در آگاهی عمومی جاسازی کند. با این حال، هرچه عمیق تر شود، تجربه طرفداران و بازی زنان غنی تر خواهد بود.