ادی جونز و انگلستان پس از آخرین بررسی گرما را احساس کردند | تیم اتحادیه راگبی انگلیس

Yباید به این فکر کنید که دفعه بعد که حریفان 15 نفر را در زمین نگه دارند، چه اتفاقی ممکن است برای انگلیس بیفتد. برای دومین مسابقه متوالی، آنها توسط حریفانی که یک بازیکن را اخراج کرده بودند، مغلوب، مغلوب و بی فکر بودند. اگر درجه ای از تخفیف در برابر بربرها وجود داشت، این اولین شکست دردسرساز استرالیا در 9 مسابقه و اولین شکست زیر نظر ادی جونز بود که اکنون تحت نظارت شدید قرار گرفته است. نکات مثبت برای انگلیس محدود به بازی دیرهنگام هنری آروندل در اولین بازی او و این واقعیت است که استرالیا هیچ تبدیلی را پشت سر نمی گذارد.

با توجه به اینکه چهار کارت در اینجا وجود داشت و تصمیمات بحث برانگیز زیادی در مسابقات آخر هفته وجود داشت، قوانین در روزهای آینده چندین اینچ ستون خواهند داشت، اما مهم ترین این رویارویی مربوط به مورفی است. برای همه چیزهایی که ممکن است برای استرالیا اشتباه باشد از لحظه ای که کواد کوپر تنها دقایقی قبل از شروع بازی به دلیل مصدومیت ساق پا حذف شد.

تام بنکس، مدافع کناری و آلن آلالاتوآ، مدافع کناری، به ترتیب با آسیب دیدگی بازو و سر، پیش از دریافت کارت قرمز دارسی سواین برای ضربه سر به جانی هیل، دنبال شدند. بدبختی به همان اندازه که می تواند بزرگ باشد، برای مثال نمایش پر شور انگلیس در برابر ایرلند در شش ملت، اما باید توجه داشت که تیم جونز در آن مسابقه هرگز به نظر نمی رسید که گلزنی کند. استرالیا پس از اخراج سواین 3 گل به ثمر رساند، بربرها شش گل در تویکنهام به ثمر رساند.

مارتین گلیسون، مربی هجومی، با توجه به اینکه انگلیس با توپ در دست الهام نگرفته بود – همکاری مارکوس اسمیت و اوون فارل هنوز به دنده نزدیک نشده است – گرمای زیادی را احساس خواهد کرد تا اینکه آروندل از روی نیمکت بیرون آمد و یک تلاش شگفت‌انگیز به ثمر رساند و بالا آمد. او از زمان جانی ویلکینسون به عنوان دومین بازیکن جوان کشورش تبدیل شد.

همانطور که در تنها مسابقه قبلی که اسمیت و فارل در کنار هم صف آرایی کردند، دومی اغلب در اولین دریافت کننده، به ویژه در مرحله اول، در تلاش برای دادن فضا به اسمیت برای رساندن توپ به فاصله زیاد، می ایستاد. با این حال، پس از یادآوری بیلی وونیپولا، ممکن بود ابتدا سعی کنیم چند فرورفتگی ایجاد کنیم، زیرا با کنار گذاشتن خط شکنی تام کوری، انگلیس به ندرت به نظر می رسید که تلاش کند زمانی که والابی ها در زمین بازی کامل داشتند.

با این حال، پس از چهارمین شکست متوالی و هیچ نشانه آشکاری از پیشرفتی که اتحادیه فوتبال راگبی اصرار داشت، پس از کمپین شش ملت که شامل سه شکست بود، بیشتر از همه تحت فشار قرار می گیرد، جونز است. فریب تلاش های دیرهنگام را نخورید، زمانی که استرالیا بازی را برد، چیزی جز اینکه به این معنی بود که آروندل 19 ساله باید نقش بزرگ تری در آزمون دوم در بریزبن در روز شنبه بازی کند. روشی که جونز برای اذعان به اینکه باید در بیشتر جنبه‌های بازی بهبود یابد، «به اندازه‌ی کافی فشرده نیست در بخش‌های خاص»، این بود.

هیچ چیز را از استرالیا دور نکنید و وقتی به 14 مرد کاهش می دهید، به مایکل هوپر کمک می کند که اغلب به نظر می رسد که بیش از یک نفر از او در زمین حضور دارند. نوآ لولسیو با گام‌های بلند ارتقاء خود را به ترکیب اصلی انجام داد و سامو کروی و ماریکا کوروبیته تأثیری را گذاشتند که دیو رنی به آن امیدوار بود. اما انگلیس واقعاً باید کفش خود را روی گلوی استرالیا می گذاشت وقتی سواین اخراج شد – آنها به سختی انگشت پای خود را در آب فرو کردند.

یکی از نگران‌کننده‌ترین جنبه‌های شکست این است که چگونه انگلیس پس از 6-0 جلو افتاد و نتوانست هیچ انسجامی در برابر دفاع جنگی از والابی‌ها پیدا کند. در سال 2016، آخرین باری که جونز انگلیس را به استرالیا آورد، جیمز هسکل در مورد اینکه چگونه آنها را در ماشین خشک کن قرار داده بودند، صحبت کرد، زیرا در مبادلات افتتاحیه به استرالیا چسبیده بودند قبل از اینکه آنها را آسیاب کنند. در اینجا، پس از شروع محکمی که در یک بازه متلاطم بود، آنها توسط یک تیم استرالیایی که مصمم به پایان دادن به بردهای پیروز جونز در برابر کشورش بود، تحت فشار قرار گرفتند.

تعداد کمی از بازیکنانی که شروع کردند با اعتبار ظاهر می شوند – فردی استوارد و الیس گنج در میان آنها هستند – اما نگرانی هایی در مورد شکل جو کوکاناسیگا و مارو ایتوجه وجود دارد که به طور فزاینده ای پس از یک فصل طولانی پس از تور شیرهای بریتانیا و ایرلند خسته به نظر می رسد. هیئت داوران در مورد بازگشت دنی کر و وونیپولا و جونز باید تعداد قابل توجهی از تغییرات را برای بریزبن در نظر بگیرند.

RFU تا حدی از او حمایت کرده است که هنوز به سختی می توان به شغل او به عنوان در خط خطی نگاه کرد، اما در نهایت به نقطه ای می رسد که کارفرمایان او به آستانه آسیب رساندن به شهرت خود رسیده اند.