“بازار ملک شرم آور است”: چرا کارفرمایان خانه ها را به کارکنان اجاره می دهند | اجاره ملک

کاوین مک‌گی نمی‌خواهد صاحبخانه مسکونی شود، اما باج‌گیر احساس می‌کند که چاره‌ای برایش باقی نمانده است. صاحب سه میخانه در ادینبورگ در حالی که کارکنانش اغلب برای یافتن محل اقامت در تلاش هستند، در جستجوی آپارتمانی دو خوابه است تا برای اسکان کارکنانش بخرد.

مک گی، 42 ساله، که میخانه هایش شامل Athletic Arms است، می گوید که بحران مسکن به دلیل افزایش تعداد اجاره های کوتاه مدت در شهر دامن زده است.

او می‌گوید: «املاکی که خریداران برای اولین بار می‌خریدند، توسط سرمایه‌گذاران Airbnb خریداری می‌شوند. کارمندان من 800 پوند برای یک آپارتمان و 500 پوند برای اجاره یک اتاق در یک خانه مشترک می‌پرداختند – اکنون آپارتمان‌ها تا سقف 2300 پوند در ماه در Airbnb قرار می‌گیرند. صاحبخانه‌های سنتی و خریدارانی که برای اولین‌بار خرید می‌کنند، نمی‌توانند رقابت کنند، زیرا در حال افزایش قیمت هستند.»

با کمبود املاک برای اجاره، و آنهایی که در دسترس هستند با نرخ های دور از دسترس اکثر مردم، به ویژه آنهایی که در صنعت مهمان نوازی کار می کنند، تعیین شده است، کارکنان مک گی در تلاش برای یافتن جایی برای زندگی هستند.

مک گی که 22 کارمند دارد، می گوید: «سخت است. یکی از کارمندان ما مجبور شد برای رسیدن به محل کار خود به مدت یک ساعت با اتوبوس سفر کند، پس از اینکه صاحبخانه اش به او اطلاع داد. او سعی کرد جایی نزدیک‌تر پیدا کند، اما نتوانست، و در نهایت به سمت جنوب حرکت کرد. یکی دیگر مجبور شد برای چند ماه خوب «کاناپه موج‌سواری» کند. و این به خاطر ما نیست – ما بیشتر از حداقل دستمزد می پردازیم.

به همین دلیل است که تصمیم گرفته است ملکی بخرد که کارکنانش بتوانند اجاره کنند. من به دنبال حداکثر دو خوابه خواهم بود، تا مردم بتوانند به اشتراک بگذارند. به این ترتیب من می‌توانم به تعداد دو برابر پرسنل کمک کنم.»

اگرچه او باید از طریق تدارکات با حسابدار خود صحبت کند، او پیشنهاد می کند که اجاره – که به گفته او وام مسکن را پوشش می دهد – به طور جداگانه با دستمزد آنها اداره شود، و قراردادی تنظیم شود که در آن، اگر کارکنان بخواهند کار خود را ترک کنند، آنها را ترک کنند. اطلاعیه در آپارتمان ارائه شود.

از قضا، مک گی با نگه داشتن یک جعبه کلید در میخانه به میزبانان Airbnb کمک می کرد. “ما فکر می کردیم این ایده خوبی است. ما از آن پول در نمی‌آوریم، اما مردم به میخانه می‌آیند و شاید قبل یا بعد از گذاشتن کلیدها، نوشیدنی می‌خرند.» با این حال، در اعتراض به تأثیر Airbnb بر شهر، او جعبه را برداشت.

او تنها کارفرمایی نیست که احساس می کند مجبور است به کارکنان خانه کمک کند. و این فقط کسب و کارهای کوچکتر نیست. در ایالات متحده، فیس بوک در حال ساخت 1700 آپارتمان در زمینی به مساحت 23.8 هکتار (59 هکتار) در کنار دفتر مرکزی خود در دره سیلیکون است.

همه اینها یادآور دورانی است که توسعه های هدفمند توسط افراد تجاری مانند جورج کادبری برای کارگران کارخانه بورنویل و گینس در دوبلین ایجاد شد.

اکنون فقدان مسکن به این معنی است که کارفرمایان بار دیگر باید با تلاش برای ایمن سازی خانه برای کارکنان خود خلاق باشند.

در اسکاتلند، Parklands Care Homes در حال ساخت 22 آپارتمان دو خوابه در فاصله 20 یاردی از خانه مراقبتی است که قصد دارد در اینورنس افتتاح شود. آنها قرار است در نوامبر 2023 تکمیل شوند و با قیمت 850 پوند برای هر آپارتمان اجاره داده شوند. این دقیقاً بالاتر از نرخ بازار است، اگرچه کمی قابل مقایسه با آن است.

ران تیلور، مدیر عامل، می‌گوید که شرکت مجبور شد «شاخ‌های گاو را بگیرد».

او می‌گوید: «آنقدر کمبود مسکن استیجاری وجود دارد که خودمان مجبوریم کاری برای آن انجام دهیم. محل اقامتی که در دسترس است بسیار بی کیفیت با قیمت های درجه یک که غیر قابل توجیه است. مردم به اجازه های کوتاه مدت روی می آورند زیرا درآمد بیشتری دارد.

اینورنس مکان خوبی برای زندگی است و ما در حال رقابت با کارکنان NHS در یک بیمارستان مجاور هستیم. ما می‌خواستیم تقاضای خودمان را ایجاد کنیم، بنابراین وقتی از افرادی که به دنبال نقل مکان هستند درخواست دریافت می‌کنیم، بتوانیم برگردیم و بگوییم که برای شما هم مسکن وجود دارد.»

تحقیقاتی که توسط Observer در سال گذشته انجام شد نشان داد که در برخی از مناطق بریتانیا، صاحبخانه‌ها به سمت اجاره‌های کوتاه به ضرر مردم محلی که به دنبال خانه هستند، حرکت می‌کنند. این امر به ویژه در شهرهای ساحلی مشخص شد.

توماس اریکسون، 41 ساله، صاحب رستوران و فضای رویدادهای تازه افتتاح شده Waverley House در مارگیت است. او مالک Airbnb و صاحب کسب و کار محلی است که می‌داند اقامتگاه در این منطقه چقدر تنگ است.

او چهار آپارتمان در بالای خانه Waverley دارد که اکنون یکی از آنها را در اختیار کارکنان قرار داده است. او می‌گوید: «من درک می‌کنم که یافتن مسکن در مارگیت چقدر دشوار است و چقدر گران است، بنابراین به‌جای اینکه همه ملک‌ها را به‌عنوان چهار اجاره تعطیلات بگیریم، یکی را به محل اقامت کارکنان تبدیل کرده‌ایم».

مردمی که در اینجا زندگی می کنند برای یافتن محل اقامت دچار مشکل هستند. این یک مسئله واقعی است مسکن یک چالش بزرگ است. فکر می‌کنم برای افرادی که از لندن به مارگیت می‌روند، بزرگترین مشکل پیدا کردن محل اقامت است.

دو کارمند در آپارتمان دو خوابه مشترک هستند. او هر کدام 300 پوند از جمله قبض ها را شارژ می کند – با نرخ فعلی بازار.

“من فکر می کردم که این یک قیمت منصفانه بود. آنها افراد اصلی تیم من هستند و مراقبت از همه مهم است.

اریکسون توضیح می دهد که آنها هر دو به صورت جداگانه پرداخت می کنند و اجاره بها در دستمزد آنها تعیین نمی شود. “این بخشی از یک بسته بزرگتر برای تامین امنیت کارکنان بلند مدت است. آنها همان مهلت استخدام را دارند که در آپارتمان (بسته به موقعیت یک تا سه ماه)».

او همچنین به دنبال خرید یک آپارتمان دو خوابه دیگر در کلیفتونویل است که آن را به کارکنان اجاره دهد. ما سعی می کنیم مسئولیت پذیر باشیم و اسکان آنها را تسهیل کنیم. من آن را از طریق یک مشاور املاک پیدا می کنم و اجاره را جداگانه می گیرم. هر چقدر هم که برایم هزینه داشته باشد، شارژ می کنم. من هیچ سودی نخواهم داشت.»

آیا او نمی تواند فقط یک اجازه تعطیلات را رها کند؟ آنها پول بیشتری می پردازند و ما باید قبل از هر چیز به این موضوع به عنوان یک تجارت نگاه کنیم. ما باید درآمد کل ساختمان را پوشش دهیم که به خودی خود فرصت هایی را برای کارکنان ایجاد می کند.»

تام اسوالد، مدیر اجرایی سایت اشتراک‌گذاری عکس ClickASnap، مستقر در بورنموث، در حال خرید ملکی برای یکی از کارمندان خود است تا با وام مسکن بدون بهره در آن زندگی کند.

به الیزا، 24 ساله، بودجه 200000 پوندی پیشنهاد شده است و به او گفته شده است که می تواند در منطقه ای که دوست دارد ملکی پیدا کند و فقط نیمی از اجاره بازار را به ClickASnap می پردازد.

او می‌گوید: «من از آنها می‌خواهم بر اساس جایی که قرار است خوشحال باشند، تصمیم بگیرند.

او قصد دارد ملک دیگری بخرد تا یکی از کارکنان در آن زندگی کند. «ما از آن برای کسب درآمد استفاده نمی کنیم. رهن خرید به اجاره نصف قیمت وام مسکن معمولی است، بنابراین اخذ نصف اجاره بازار به راحتی انجام می شود و وام مسکن را پوشش می دهد. اگر او جایی را انتخاب کند که غیرقابل اجاره باشد، که بسیار بعید است، پس ما باید جای دیگری را جستجو کنیم.»

اسوالد می‌گوید که به دلیل بحران مسکن، مایل بود وارد صحنه شود. او می گوید: «بازار ملک شرم آور است. «من قبلاً در موقعیتی بوده ام که درست قبل از کریسمس توسط صاحبخانه اخراج شدم. اگر من یک کسب و کار رو به رشد و پایدار می خواهم، به کارکنانی نیاز دارم که در محل اقامت پایدار باشند.

او می گوید که رویای او برای آینده این است که در واقع املاکی برای زندگی کارکنان بسازد. «اگر خرید کنیم، از بازار موجود استخراج می کنیم. من ترجیح می دهم املاک کارآمد بسازم.»

با این حال، مالکان باید بررسی کنند که آیا تأمین مسکن برای کارکنان ممکن است منجر به اعطای برخی حقوق به آنها در آن ملک، به ویژه امنیت تصدی (یعنی حق ماندن) شود.

دیوید شپرد، وکیل استخدامی در کپیتال لاو، می‌گوید بین کارمندانی که برای انجام کارشان باید در محل‌های اقامتی خاصی زندگی کنند یا به‌عنوان شرط اشتغال (مثلاً مراقبان ساکن) و کارمندانی که به آنها پیشنهاد می‌شود، تفاوت وجود دارد. اما می توانست بدون آن نقش را ایفا کند. اولی معمولاً «اشغال خدمات» را تشکیل می دهد در حالی که دومی «اجاره خدمات» است. او می گوید که این تفاوت عواقب عمیقا متفاوتی خواهد داشت.

« اشغال خدمات » به کارفرما این امکان را می دهد که بدون اعطای حقوق مالکیت به کارمند مسکن بدهد. در مقابل، تحت “اجاره خدمات”، آنها ممکن است حمایت ها و حقوق بیشتری داشته باشند.

اگر کارفرما یک نهاد خصوصی باشد، کارمند ممکن است تحت قانون مسکن 1988 به عنوان یک مستأجر تضمین شده از امنیت تصدی برخوردار باشد. صاحبخانه تنها در صورتی می تواند به اجاره تضمین شده پایان دهد که دلیل قانونی یا دلیلی برای تملک داشته باشد.

«کارفرما، در این مورد، ممکن است بتواند به این واقعیت استناد کند که مال در نتیجه اشتغال به اجاره داده شده است، اما متوقف شده است، به عنوان دلیلی برای تصرف. با این حال، این به تشخیص دادگاه خواهد بود.

“در مواردی که کارفرما نگران بازپس گیری اموال در پایان قرارداد کارمند نیست، می توان ترتیبی اتخاذ کرد که به کار و شغل به طور کامل جداگانه رسیدگی شود. حق یک کارمند برای تصرف ملک با خاتمه کار وی بی‌تأثیر خواهد بود و تحت هر گونه توافق و قانون مربوطه خواهد بود.»

شپرد می‌گوید کارفرمایان باید هر گونه ترتیبی را به‌درستی مستند کنند و هشدار می‌دهد که اگر مثلاً یک کارمند به دلایل سوء رفتار اخراج شود اما همچنان حق تصرف اموال متعلق به کارفرمای سابق خود را داشته باشد، ممکن است شرایط دشواری ایجاد شود.

این می‌تواند وابستگی ناخوشایند برای کارمند ایجاد کند، و به طور مشابه، اگر کارفرما در نظر دارد کار را خاتمه دهد، مسئولیت بیشتری را بر عهده خواهد داشت.

همچنین، کارمندان ممکن است برای اجتناب از استیفای حقوق خود به عنوان مستأجر، و استحقاق خود برای تعمیرات و مسکن ایمن در برابر صاحبخانه که کارفرمای آنها است، تحت فشار قرار گیرند.

کریستین وایتهد، استاد بازنشسته اقتصاد مسکن در دانشکده اقتصاد لندن، می‌گوید که کارفرمایان دهه‌ها است که درگیر اسکان کارکنان خود بوده‌اند – تا حدی به دلیل نیاز به آنها برای زندگی در نزدیکی و تا حدودی به دلیل کمبود.

آنچه اغلب مهم است شرایط و ضوابط است – برای مثال، آیا آنها دارای امنیت تصدی هستند یا در واقع حق خرید دارند؟ آیا بر دستمزد آنها تأثیر می گذارد. آیا آنها می توانند از کارفرما برای دریافت وام مسکن و غیره کمک بگیرند (که می تواند به معنای ایمن کردن حقوق و شغل باشد.”

او می گوید که این یکی از امکان ها برای کمک به استخدام کارکنان، به ویژه در مناطق توریستی است.

مجلس اعیان در حال حاضر تحقیقی را در مورد اجاره های کوتاه مدت انجام می دهد و بررسی می کند که آیا قانونی برای یک طرح مجوز در انگلیس پیشنهاد شود یا خیر.

در ولز، دولت جذابیت داشتن خانه دوم را با حق بیمه شورایی در چنین املاکی که قرار است از آوریل 2023 به 300٪ افزایش یابد، کم می کند، در حالی که تعداد روزهایی که خانه های تعطیلات باید قبل از اینکه مشمول مالیات شورای شهر شوند باید اجازه داده شود. .

سخنگوی وزارت افزایش سطح، مسکن و جوامع می‌گوید: «ما برای مبارزه با تأثیرات نامطلوبی که تعطیلات می‌تواند بر جوامع محلی داشته باشد – به‌ویژه در مناطق توریستی محبوب مانند کورن‌وال و مارگیت – اقداماتی انجام می‌دهیم. رایزنی در مورد این موضوع در اواخر سال جاری.

“بر اساس طرح حق خرید، شوراها می توانند استفاده از املاک را به عنوان اجاره تعطیلات پس از فروش محدود کنند، در حالی که طرح خانه های اول ما به خریداران محلی کمک می کند که برای اولین بار در جوامعی که در آن زندگی و کار می کنند، بمانند. ما همچنین 11.5 میلیارد پوند برای تحویل خانه‌های مقرون به صرفه‌تر در انگلیس سرمایه‌گذاری می‌کنیم، که جنوب غرب یک میلیارد پوند از این سرمایه‌گذاری را دریافت می‌کند.»

Airbnb می‌گوید: «اکثر میزبان‌های بریتانیا فضایی را در خانه خود به اشتراک می‌گذارند. کل خانه معمولی فقط برای 30 شب در سال اجاره داده می شود و تقریباً یک سوم میزبانان بریتانیا می گویند درآمد اضافی یک راه نجات اقتصادی است.

ما نگرانی‌های مربوط به مسکن را جدی می‌گیریم و قبلاً پیشنهادهایی را برای سیستم ثبت ملی برای اپراتورهای اجاره کوتاه‌مدت ارائه کرده‌ایم که دولت در حال پیشبرد آن است و همچنین قوانین جدیدی در اسکاتلند اجرایی می‌شود.»