ونوس ویلیامز و جیمی موری نقشی در پیروزی گیج کننده دارند | ویمبلدون 2022

تیدر اینجا یک lèse-majesté است که در ویمبلدون حاضر شد و خود را ونوس نامید. و بدتر است اگر زهره اصلی خودش حضور داشته باشد و از آن طرف شبکه به شما خیره شود. مطمئناً، مایکل ونوس، بازیکن شماره 11 دوبل جهان از نیوزلند، می دانست که هر بار که در میان جمعیت فریاد می زدند “بیا زهره!” (یا حتی «با من ازدواج کن، زهره!»)، آن‌ها منحصراً برای قهرمان پنج‌بار انفرادی زنان ویمبلدون تشویق می‌کردند، که او رگبارهای خیانت‌آمیز شلیک می‌کرد.

ونوس ویلیامز 24 سال است که این مسابقات را با حضور سلطنتی خود زیبا کرده است، فقط از جشن نقره ای خود خجالت زده است. غروب جمعه، بازی کردن دوبل مختلط در زمین شماره 1 با جیمی موری، شواهدی وجود داشت که او هنوز هم اوکی را تایید می کند. ویلیامز علیرغم سنش (42)، علیرغم عدم تمرین در مسابقه از ژوئیه گذشته، و علیرغم آسیب دیدگی مداوم پا که هنوز توسط نوار روی ران راستش به آن اشاره می شود، هنوز هم این قدرت را داشت که همنام خود را پشیمان کند. در خدمت او

شکست او و موری در دور اول از ونوس و شریک لهستانی اش آلیچا روزولسکا با نتایج 6-3، 6-7 (3)، 6-3 در مسابقه ای که در سه ست و دو و یک ربع به طول انجامید، به اندازه کافی خطر داشت. ساعت ها. پس از بازی، ویلیامز شریک خود را به خاطر سخت بازی کردن برای به دست آوردن آن جاش کرد (او سال گذشته او را برای این کنسرت رد کرد، به دلیل درد گردن)، اما حقیقت این بود که او تا زمانی که او را تماشا نکرده بود، هیچ برنامه‌ای برای برداشتن راکتش نداشت. خواهر سرنا در حال فعالیت در دادگاه مرکزی بود و ناگهان احساس کرد الهام گرفته شده است. ویلیامز گفت: “چمن را دیدم و هیجان زده شدم.” به همین دلیل بود که در آخرین لحظه از او پرسیدم. او هم به تازگی صاحب یک بچه شده است، بنابراین می دانم که چیزهای زیادی در جریان است.»

البته خواهر و برادرهای آنها سابقه ای ایجاد کرده اند که هر دو مشتاق شکست دادن آن هستند. جفت زرق و برق اندی موری و سرنا ویلیامز در سال 2019، سه سال بعد، مانند توهم جمعی از روزهای شادتر و پیش از همه گیری به نظر می رسد. اما این فیلم واقعی است، و آن دو پاگنده قبل از اینکه توسط برونو سوارس و نیکول ملیچار-مارتینز، برترین‌ها متوقف شوند، به دور سوم رسیدند.

پس این برنامه نویسی الگوریتم کلاسیک است: اگر دوست داشتید که، شما این را دوست خواهید داشت. در هر صورت، دنباله نوید یک پایان بهتر را می دهد. ونوس ویلیامز در این فرمت برادری را انتخاب کرده است که فرمی دارد: جیمی دو بار در دونفره مختلط برنده شده است و ویلیامز به دنبال ارتقای مدال نایب قهرمانی است که با باب برایان به دست آورده است. (اگر آن را به خاطر نمی آورید، احتمالاً به این دلیل است که 16 سال پیش اتفاق افتاده است.)

اگر چند بازی طول کشید تا این همکاری کوتاه مدت به ثمر بنشیند، پس از آن غیرقابل مقاومت به نظر می رسید. این زوج در چهارمین بازی شکست خوردند، با خوشحالی عمومی، زمانی که ویلیامز از کنار همنام خود با فورهند پایین تراموا گذشت. برنامه بازی ونوس و روزولسکا، با هدف قرار دادن سرویس ویلیامز و مجبور کردن او به دور زمین، در برابر انعطاف پذیری ضربه های زمینی او دچار تزلزل شد. در زمانی که موری در حال اجرای اولین مجموعه برای عشق بود، رفلکس های استاد او کاملاً ضد قدرت اولیه او بود. اسم آن را کفال معکوس بگذارید: مهمانی در جلو، تجارت در عقب.

حریفان آنها در ست دوم جنگیدند، ونوس توپی را در جهش به سطح اول تماشاگران کوبید. در حالی که تیم ها به سمت تای بریک ست دوم می رفتند چیزی جز فریسون وجود نداشت و جو مانند تنیس پاپ کورن روی تور در حال پختن بود. حتی مداخله شدید داور نیز نتوانست موج مکزیکی را در حالی که دور سوم خود از زمین طی می کرد، متوقف کند.

زمانی که سقف قبل از ست اوج بسته شد، مکث داشت و موری، که چند بار خطای پا داشت، مستقیماً با سه آس متوالی وارد اولین سرویس بازی خود شد. او و ویلیامز شکست را مجبور کردند تا 4-1 پیش برود، سپس تحت فشار همیشگی سرویس را نگه داشتند. زمانی که توپ نهایی در خارج از زمین زده شد، حتی سرهای آنها کاملاً هماهنگ می چرخید. جودی موری، ملکه مادر ساکن ویمبلدون، با تشویق روی پاهایش ایستاده بود. نه اندی، نه سرنا؟ مشکلی نیست.