آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
Lهفته گذشته، دو گروه هواداران واتفورد با موفقیت برای لغو بازی دوستانه تیمشان با قطر تلاش کردند. زنان واتفورد و گروه حامیان LGBTQ+ Proud Hornets پس از اعلام این مسابقه در توییتر تحقیر خود را منتشر کردند. آنها در مورد نگرانی های خود صحبت کردند و واتفورد کنار رفت. بازی هرگز نهایی نشد و کاملاً مشخص شد که این بازی غیرقابل بازی است. به این ترتیب، برنامه بازنگری شد.» سخنگوی باشگاه گفت.
اتحادیه فوتبال قطر اعلام کرد که پیشنهادات زیادی برای انجام بازی های دوستانه دریافت کرده است. ما چند بازی دوستانه با تیم های مختلف اروپایی انتخاب کردیم و واتفورد جزو این بازی هایی نبود که این تیم برگزار می کند.
لغو یک بازی بی معنی در یک کمپ تمرینی در اتریش بین یک تیم قهرمانی که سعی در ایجاد آمادگی جسمانی دارد و میزبان جام جهانی ممکن است بزرگترین داستان نباشد.
اما این واقعیت که یک گروه هواداران همجنس‌گرا نقش کلیدی در تأثیرگذاری بر تصمیمات یک باشگاه فوتبال حرفه‌ای ایفا کرده است، لحظه‌ای بسیار مهم به نظر می‌رسد. آیا این یک دهه پیش اتفاق می افتاد؟ این به افتخار واتفورد است که آنها به حرف هواداران خود گوش دادند. و این دلگرم کننده است که زنان واتفورد و پرود هورنتز به اندازه کافی این قدرت را داشتند که آشکارا در مورد احساس احساسشان برای صحبت کردن صحبت کنند. روز پنجشنبه، گروه Proud Salopians شهر شروسبری موفق شد همان نتیجه، با لغو بازی تیمشان مقابل قطر.
این هفته در هفته نامه فوتبال آبان نیوز به عنوان بخشی از ماه غرور، ما یک برنامه ویژه در مورد تجربیات جامعه LGBTQ+ در این بازی ضبط کردیم. دلایلی برای مثبت بودن وجود دارد: بسیج گروه های هوادار، افزایش دید از طریق مواردی مانند کمپین Rainbow Laces، بازیکنان فعلی مانند جاش کاوالو و جیک دنیلز که تقریباً مورد حمایت و عشق جهانی قرار می گیرند.
اما از حساب‌هایی که دریافت کردیم، آشکار است که همجنس‌گرا هراسی بومی در بازی تأثیر زیادی بر طرفداران فوتبال همجنس‌گرایان گذاشته است. تونی فقط یک مثال بود:
“به عنوان یک مرد همجنسگرای بسته که در اوایل دهه 2000 با تمایلات جنسی من مبارزه می کرد، الگوهای رفتاری در مسابقات فوتبال و خانواده و دوستان اطرافم قطعاً به من کمک کرد که مدت بیشتری برای کنار آمدن با تمایلات جنسی خود – و مسائل پس از آن (PTSD) کمک کند. دفن احساسات واقعی برای مدت طولانی و غیره). جوان بودن در مسابقات فوتبال تجربه عجیبی است، زیرا شما خود واقعی خود را انکار می کنید و با زبان و اعمالی که در اطراف خود می بینید اعتبار آن را دریافت می کنید.
«فشارها برای رفتار مستقیم و ترکیب استرس دائمی بود، اما فقط چیزی که در تأمل در خود به آن پی بردم – زمانی که دیگر به مسابقات فوتبال نرفتم و با تمایلات جنسی خود کنار آمدم. فرهنگ ماچو فوتبال به این معنی است که در اکثر مسابقاتی که می روید، تقریباً به همه اشکال تبعیض می شنوید. این می تواند فقط نظرات کوچک، یک شوخی «بی ضرر» یا چیزی بزرگتر و تهدیدکننده برای هر گروه آسیب پذیر (نه فقط LGBTQIA) باشد.
“افرادی که من با آنها به مسابقات رفتم از دوست داشتنی ترین افرادی هستند که می توانید با آنها ملاقات کنید – اما عدم تجربه آنها با گروه های متنوع تر باعث می شود هر چیزی فراتر از گروه اجتماعی و دیدگاه آنها سخت باشد. فهمیدن.”
واضح است که وقتی به آن فکر می‌کنید قرار گرفتن مکرر در محیط‌های همجنس‌گرا هراسی بیرون آمدن را سخت‌تر میکند – و مانند تونی ممکن است به‌کلی از رفتن دست بکشید. تا زمانی که برخی از افراد به اندازه کافی احساس راحتی نمی کنند، حتی برای حضور در آن، فوتبال واقعاً برای همه نیست.
تعیین دقیق اینکه چقدر بهتر یا بدتر است دشوار است، زیرا افراد بیشتری از گزارش حوادث راحت می‌شوند و مقامات آن را جدی‌تر می‌گیرند. سال گذشته CPS به درستی شعار “پسر اجاره ای” را به جنایت نفرت تبدیل کرد.
در سال 2020، طبق نظرسنجی ICM برای کمپین Rainbow Laces، 20٪ از طرفداران ورزش فکر می کردند که زبان ضد LGBTQ+ اگر به عنوان شوخی باشد، بی ضرر است. شما تعجب می کنید که آیا بیش از 20٪ این احساس را داشتند اما می دانستند که قرار است چگونه پاسخ دهید.
وقتی 30 سال پیش در زمین بازی بودم، همه ما از کلمه گی به عنوان یک اصطلاح تحقیر آمیز استفاده می کردیم. یادم نمی‌آید که چند سال بعد آهنگ‌های همجنس‌گرا هراسی را در تراس‌ها خوانده باشم، اما خیلی از آنها را شنیدم و هرگز صداش نکردم – به همین ترتیب در زمین‌های لیگ یکشنبه. در پاد ما حساب‌های بی‌شماری از فوتبالیست‌های آماتور درباره سطوح همجنس‌گرا هراسی که هنوز با آن مواجه هستند دریافت کردیم.
تام تجربه خود را به ما داد:
“در حالی که من از لوتون تاون به دلیل اینکه به اندازه کافی خوب نبودم آزاد شدم، احساس کردم چند سال بعد مجبور شدم فوتبال را به طور کلی کنار بگذارم زیرا در یک بازی یکشنبه لیگ از آزار همجنس‌گرا هراسی رنج بردم. من آن را به عنوان “سوءاستفاده روانی” طبقه بندی می کنم. بازیکنان اپوزیسیون که می‌دانستند من همجنس‌گرا هستم، به نوبت و به دور از گوش دیگران، چیزهای رکیک و توهین‌آمیزی را در گوشم زمزمه می‌کردند.آن موقع با یکی از هم تیمی هایت می خوابی؟ شرط می بندم که خیلی وحشتناک است!’) و موارد مشابه دیگر. این احساس وحشتناکی بود و بعد از آن تصمیم گرفتم دیگر به خاطر فوتبال صبح یکشنبه خود را درگیر آن نکنم.»
خواندن افسرده‌کننده است، اما نیاز به ادامه این مکالمات و مهم‌تر از آن متحد واقعی بودن را برجسته میکند. شاید اکنون کافی نباشد که ایده تنوع و شمول را دوست داشته باشیم و هیچ کاری در مورد آن انجام ندهیم.
ریشی مدلانی از فاکس پراید و پراید در فوتبال است: «اگر یک باشگاه یا تیم ملی را دنبال می‌کنید، به عنوان متحد به گروه هواداران LGBT آنها بپیوندید. ما اکنون 50+ داریم و امیدواریم به 92 برسیم. اگر شماباشگاه r زمانی که راه اندازی می شود یک پشتیبانی ندارد.
و همانطور که نیکی باندینی، که در سال 2019 به عنوان تراجنسیتی ظاهر شد، روی پاد گفت: “صدا باشید. هنگامی که چیزی را می شنوید که درست نیست، به صورت صوتی حمایت کنید. به چالش کشیدن چیزها فقط به این دلیل که LGBTQ+ هستیم آسان نیست. در واقع اغلب سخت تر است.»
امسال جام جهانی در کشوری برگزار می شود که همجنس گرایی غیرقانونی است. وقتی قطر مقابل اکوادور در سومین بازی روز افتتاحیه شروع میکند، خیلی‌ها به آن بازی فکر نمی‌کنند که در ماه ژوئیه مقابل واتفورد بازی نکردند، اما این به معنای چیزی است که مبارزان از ادامه آن جلوگیری کردند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
