آدم های دیسکو و قاشق های غول پیکر: مجسمه های عمومی در فضای باز بریتانیا مستند شده اند | مجسمه سازی

بین دو مزرعه در حومه یک شهر جدید دهه 1960 در نورثامبرلند، مجسمه‌ای شگفت‌انگیز است که به‌ندرت کسی از آن عبور می‌کند: این یک قاشق غول پیکر 15 فوتی است.

خارج از بیمارستان شهرستان دورست یک سگ ویسلا است که همیشه رفتار خوبی دارد زیرا توسط الیزابت فرینک در برنز ساخته شده است. در جزیره من، سه نفر دیسکو که در تفرجگاه حرکت می کنند، Bee Gees هستند.

در همین حال، منظره تماشایی از یک ناندو در هارلو، برنز زیبایی از حوا است که آگوست رودن در ابتدا به عنوان بخشی از پروژه دروازه های جهنم خود در پاریس در نظر گرفته بود.

یک موسسه خیریه آموزش هنر کشف کرده است که در مجموع بیش از 13500 مجسمه عمومی در سراسر بریتانیا وجود دارد که موفقیت یک پروژه عکاسی و دیجیتالی کردن تک تک آنها را اعلام کرده است.

Art UK قبلاً بیش از 200000 نقاشی رنگ روغن را در مجموعه های عمومی بریتانیا مستند کرده است. در سال 2019 اعلام کرد که توجه خود را به مجسمه‌سازی معطوف کرده است و اکنون پروژه جاه‌طلبانه خود را برای مستندسازی تمام مجسمه‌های فضای باز بریتانیا، چه قاشق غول پیکر کراملینگتون یا 175 مجسمه، فواره، پایه‌های گروه موسیقی و برج‌های ساعت اختصاص داده شده به ملکه ویکتوریا، تکمیل کرده است. .

اندرو الیس، مدیر Art UK، گفت: لحظه ای هیجان انگیز بود. این پروژه برای مستندسازی مجسمه‌سازی در فضاهای بیرونی بریتانیا نه تنها یک نقطه عطف مهم برای خیریه ما است، بلکه برای هر کسی که به هنر عمومی اهمیت می‌دهد یا به سادگی می‌خواهد درباره مجسمه‌ای که هر روز از کنارش می‌گذرد، اطلاعات بیشتری کسب کند.

در قلب این پروژه بیش از 500 داوطلب قرار دارند که بریتانیا را برای کارهایی جستجو کرده اند، از استورنووی برای دختر شاه ماهی گرفته تا شکارچی فسیلی ویکتوریایی که اخیراً پرده برداری شده است، مری آنینگ در لایم رجیس. بیش از 140000 عکس از آثار از زوایای مختلف گرفته شده است.

این پروژه نشان می دهد که حدود 70 مجسمه هنری مور در فضای باز و بیش از 30 مجسمه باربارا هپ ورث وجود دارد. اریک مورکامب در مورکامب، کاپیتان مینوارینگ در تتفورد و پرنسس پوکاهونتاس در گریوزند حضور دارند.

پایگاه داده جدید نشان می دهد که تنها 2 درصد از مجسمه های افراد نام برده متعلق به افرادی با پیشینه های قومی متفاوت است. زنان تنها 17 درصد از مجسمه های عمومی را تشکیل می دهند که افراد نام برده را به تصویر می کشند یا به یادگار می گذارند.

الیس گفت: “این جالب است اما کاملاً صادقانه بگویم که ما را شگفت زده نکرد.” “امیدواریم آنچه در حال رخ دادن است این باشد که با نصب مجسمه های عمومی جدید به آرامی شاهد تغییر آن باشیم. داده‌ها نشان می‌دهد که مجسمه‌های نام‌گذاری شده کشور، جامعه‌ای را که امروز در آن زندگی می‌کنیم، نشان نمی‌دهند.»

Art UK همچنین گفت که تقریباً یک پروژه موازی را برای مستندسازی تمام مجسمه‌های هزار سال گذشته که در مجموعه‌های عمومی هستند، تکمیل کرده است، که تاکنون 36000 مورد از آنها وجود دارد. امید است در مرحله بعدی، نقاشی های دیواری و سرامیک باشد.

هنرمند رعنا بیگم گفت که این یک پروژه شگفت انگیز بود. “من فکر می کنم، به خصوص با همه گیری، مردم آنلاین هستند و به دنبال این هستند که ببینند مجسمه های عمومی در کجا قرار دارند، آنها به دنبال کارهایی برای انجام دادن هستند.”

بیگم گفت که هنر عمومی روحیه را تقویت می کند، اما گفتگوهای بین مردم را نیز تشویق می کند. “این برای سلامت روان و همچنین فقط ارتباط مردم مهم است. هنر عمومی به مردم این امکان را می دهد که در روزهای شلوغ و دیوانه وار خود مکث کنند.”

هنر عمومی اغلب می‌تواند بحث‌برانگیز و تفرقه‌انگیز باشد – برای مثال، شخصیت زنانگی مگی همبلینگ که مری ولستون کرافت را جشن می‌گیرد – اما عموماً واکنش شادی‌بخش است.

بیگم اخیراً یک اثر هنری رنگارنگ عمومی را در جزیره لندن سیتی در شرق لندن نصب کرده است. او گفت: “پاسخ بسیار مثبت با بازخورد واقعا دوست داشتنی از افرادی که در آنجا زندگی و کار می کنند، بوده است.” “هر روز کار به دلیل آب و هوا و نور تغییر می کند و این چیزی است که در مورد داشتن یک اثر در عرصه عمومی هیجان انگیز است. دائماً به چیزهای اطراف خود واکنش نشان می دهد.»

آنتونی گورملی، خالق یکی از مشهورترین و دوست‌داشتنی‌ترین مجسمه‌های عمومی بریتانیا، فرشته شمال، نیز از موفقیت این پروژه استقبال کرد.

او گفت: «این یک منبع فوق‌العاده است که به همه ما امکان می‌دهد آثاری را که مجموعاً مالک آن هستیم، بشناسیم و از آنها بازدید کنیم.» بسیاری از آنها در فضای باز، چه روستایی و چه شهری، وجود دارند و می‌توان در هر فصلی که باشد، روز یا شب از آن‌ها بازدید کرد… آثاری که واقعاً می‌توان با آنها زندگی کرد و تجربه ما را از محیط اطرافشان غنی و عمیق‌تر کرد.»

الیس گفت که این فقط ایجاد یک پایگاه داده نیست. ایده همچنین این بود که داستان‌هایی در پشت آثار و ایجاد تورهای پیاده‌روی ایجاد شود.

Art UK همچنین یک “آژانس کارآگاه” برای کمک به شناسایی افراد ناشناس یا سازندگان دارد. به ناچار آثاری وجود خواهند داشت که از میان شکاف ها رد شده اند و الیس از مردم کمک می خواهد.

ما نمی توانستیم آنقدر مغرور باشیم که فکر کنیم همه چیز داریم. نکته مهم در مورد داشتن یک رکورد زنده و آنلاین این است که به‌روزرسانی آن بسیار آسان است زیرا آثار دیگر قرار می‌گیرند یا هر چیزی که ما از دست داده‌ایم.