آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تجزیه و تحلیل DNA باستانی نشان می دهد که اولین دریانوردان جهان که نزدیک به 3000 سال پیش برای استعمار جزایر دورافتاده اقیانوس آرام اقدام کردند، یک جامعه مادر محلی با جوامع سازماندهی شده حول دودمان زن بودند.
این تحقیق که بر اساس توالی ژنتیکی 164 فرد باستانی از 2800 تا 300 سال پیش انجام شد، نشان داد که برخی از ساکنان اولیه جزایر در اقیانوسیه دارای ساختارهای جمعیتی بودند که در آن زنان تقریباً همیشه پس از ازدواج در جوامع خود باقی می‌ماندند، در حالی که مردان جامعه مادری خود را ترک می‌کردند. با همسرشان زندگی کنند این الگو به طور قابل توجهی با الگوی جوامع پدرمحلی متفاوت است، که به نظر می رسید در جمعیت های باستانی در اروپا و آفریقا معمول است.
دیوید رایش، استاد ژنتیک در دانشکده پزشکی هاروارد، که این کار را رهبری می‌کرد، گفت: «مردم اقیانوس آرام یک راز دیرینه و مهم است، زیرا آخرین گسترش بزرگ انسان به مناطق غیرمسکونی است.
او گفت: «امروز، جوامع سنتی در اقیانوس آرام دارای ساختارهای جمعیتی پاتریلوکال و مادر محلی هستند و بحثی در مورد اینکه رویه رایج در جمعیت های اجدادی چیست، وجود داشت. «این نتایج نشان می‌دهد که در اولین دریانوردان، محل سکونت اصلی قانون بوده است.»
تا 50000 سال پیش، جمعیت انسان‌های باستانی وارد استرالیا، گینه نو و جزایر سلیمان شده بودند. اما پس از 3500 سال پیش بود که مردمی که احتمالاً در تایوان کنونی زندگی می‌کردند، قایق‌رانی برای مسافت‌های طولانی ساختند و به اقیانوس باز رفتند و به اقیانوس‌های دوردست رسیدند. این گسترش شامل منطقه ای به نام میکرونزی می شود – حدود 2000 جزیره کوچک در شمال خط استوا از جمله گوام، جزایر مارشال، جزایر کارولین، پالائو و جزایر ماریانای شمالی.
آخرین یافته‌ها که در مجله Science منتشر شد، شامل تجزیه و تحلیل ژنومی 164 فرد باستانی از پنج جزیره مربوط به 2800 تا 300 سال پیش و 112 فرد مدرن است. هنگامی که جمعیت های جداگانه در طول زمان – برای مثال در جزایر – جدا می مانند – ژنوم آنها از هم جدا می شود. این تأثیر در میکرونزی‌های باستان دیده می‌شد، اما رانش ژنتیکی به طور قابل‌توجهی در DNA میتوکندری، بخشی از ژنوم که فقط از خط ماده منتقل می‌شود، بیشتر بود. این به شدت نشان می دهد که زنان به اندازه مردان در بین جوامع حرکت نمی کردند.
رایش می‌گوید: «زن‌ها مطمئناً به جزایر جدید نقل مکان کردند، اما زمانی که این کار را انجام دادند، بخشی از حرکات مشترک زنان و مردان بودند. این الگوی ترک جامعه باید تقریباً مختص مردان باشد.»
این کار همچنین شواهد جدیدی از مهاجرت – باز هم تقریباً منحصراً مردان – از سرزمین اصلی گینه نو را کشف کرد، که تبار پاپوایی را به کسانی که امروزه در برخی جزایر میکرونزی زندگی می‌کنند کمک کرد.
دکتر مارک دیبل، یک انسان شناس در دانشگاه کالج لندن، که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت که جوامع مادر محلی “غیر معمول اما به هیچ وجه منحصر به فرد” هستند، با شواهدی از محل مادری در جوامع ماقبل صنعتی در حوزه آمازون، مرکزی چین و جنوب هند
دیبل تاکید کرد که ماتریلوکیت لزوما نباید با مادرسالاری برابری شود. او گفت: «محلی‌گرایی تصویری از روابط مسالمت‌آمیز بین جزایر را به تصویر می‌کشد که مردان جزیره خود را برای ازدواج ترک می‌کنند و زنان در جای خود می‌مانند». با این حال… همان ساختار ژنتیکی در سراسر جزایر احتمالاً می تواند ناشی از تسلط مردان بر جوامع همسایه به زور باشد. مسلماً این هنوز به عنوان اقامتگاه مادری محسوب می شود، زیرا مردان در حال پراکنده شدن هستند و زنان در جزیره مادری خود می مانند. اما در زمین، این یک سناریوی نسبتاً متفاوت است.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
