نشانه ها حاکی از آن است که بریتانیا به سمت سقوط اموال نمی رود | فیلیپ اینمن

نationwide می گوید قیمت ملک در بریتانیا برای سومین ماه متوالی و اخیراً از 11.2 درصد در ماه مه به 10.7 درصد در ژوئن کاهش یافته است. کاهش سرعت رشد را می توان در آغاز حمله روسیه به اوکراین و تشدید بحران هزینه زندگی بریتانیا دنبال کرد.

جای تعجب نیست که صاحبان املاک می پرسند که آیا سقوط در افق است، به خصوص اکنون که اقتصاد به سمت رکود و احتمالاً یک رکود تمام عیار پیش می رود. با افزودن بر جو تیره و تار، مقامات بانک مرکزی انگلیس که به ظاهر از چشم انداز رکود مصون هستند، شروع به افزایش نرخ بهره کرده اند.

در حالی که نادیده گرفتن احتمال کاهش شدید و پایدار قیمت مسکن ساده لوحانه است، اما وزن شواهد برعکس است.

یک چیز، بازار ملک یکدست نیست. لندن و جنوب شرق از فرار کارگران قاره ای ناشی از برگزیت از زمان رای گیری همه پرسی سال 2016 متضرر شده اند و رشد قیمت ها را در اکثر مناطق مرکزی کاهش داده است. در همین حال، ولز و جنوب غرب انگلیس شاهد افزایش ارزش‌ها به دنبال روندی است که افراد بازنشسته و کارگران یقه سفید از شهرهای ساحلی و مناطق روستایی که دارای پهنای باند سریع هستند، استقبال می‌کنند. این تغییر احتمالاً ادامه خواهد داشت و نقاط داغ را به بالاترین حد تازه می رساند.

به همان اندازه مهم، هزاران فروشنده می توانند کمبود خریدار را برطرف کنند. آنها می خواهند به خانه بروند، اما نیازی به جهش ندارند. به عبارت دیگر، تکانه آنها اختیاری است و وقتی متوجه می شوند تعداد خریداران خشک شده است، نمی فروشند.

در ژوئن سال گذشته 213 هزار تراکنش انجام شد. طبق ارقام HMRC تا ماه مه امسال مجموع به تقریباً 100000 کاهش یافته بود، با این حال قیمت ها همچنان در حال افزایش بود.

بازار بدون شک در حال تعدیل خواهد بود زیرا درآمدهای قابل تصرف کاهش می یابد و خریداران مسکن در مورد انجام مخارج کلان محتاط تر می شوند. با این حال، با توجه به پایین بودن نرخ بیکاری، وابستگی بانک‌ها به مشاغل وام مسکن، و سیاستمداران آگاه، سرمایه‌گذاری در ملک همچنان یک وسواس بریتانیایی است، بعید است قیمت‌ها کاهش یابد.

کسب و کارها برای کسب اطلاعات بیشتر از سوناک بی تاب هستند

اگر ثبات معیار موفقیت باشد، وزارت خزانه داری در دو سال گذشته رکورد وحشتناکی داشته است.

ریشی سوناک قهرمان ساعتی بود که طرح مرخصی را در طول اولین قرنطینه همه‌گیر اجرا کرد. در عرض چند هفته پس از افتتاح، او به مشاغل هشدار داد که فقط تا اکتبر آینده ادامه خواهد داشت. این که او این طرح را تا سپتامبر 2021 اجرا می کرد را می توان با یک سری تمدیدهای کوتاه مدت توضیح داد که با التماس از رهبران تجاری به او تحمیل شد.

سوناک که در کنفرانس سالانه اتاق‌های بازرگانی بریتانیا (BCC) در روز پنجشنبه صحبت می‌کرد، گفت: سیاست کوتاه‌مدت دیگری – یارانه دو ساله کسر فوق‌العاده او برای سرمایه‌گذاری در کارخانه‌ها و ماشین‌آلات جدید – تا آوریل آینده به پایان برسد، جانشینی خواهد داشت.

طی 14 ماه گذشته، سخاوتمندی این طرح نتوانست کسب و کارهایی را که نگران تأثیر مخرب برگزیت و رویکرد توقف-شروع سوناک در مدیریت اقتصادی هستند، هیجان زده کند.

ارقام تولید ناخالص داخلی در سه ماه اول سال نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری تجاری که در بسیاری از موارد همه‌گیری کاهش یافته بود، 0.6 درصد کاهش یافت.

جای تعجب نیست که مدیر کل BCC، شیون هاویلند، صدای ناامیدی را به صدا درآورد. دفتر سابق کابینه و مشاور شماره 10 گفت که سوناک باید هم اکنون اقدام کند و قبل از نشان دادن کارت های خود، پنج ماه منتظر بودجه پاییز نباشد.

سوناک عجله نخواهد کرد. او به شرکت کنندگان در کنفرانس گفت که باید منتظر بمانند تا طرح یارانه سرمایه گذاری جدید او را کشف کنند. برای بسیاری از شرکت ها، خیلی دیر خواهد آمد.

اقدام ضد اتحادیه نتیجه معکوس بدی دارد

رابطه دوسوگرایانه بوریس جانسون با جامعه تجاری در واکنش تند کواسی کوارتنگ، وزیر بازرگانی، به تهدیدهای اخیر به اعتصاب نمود پیدا کرد.

کوارتنگ فکر می‌کرد که در حال کمک به شرکت‌هایی است که تهدید به اقدام صنعتی شده‌اند با عجله تغییراتی در قوانین استخدامی انجام دهید، توسط انگیزه ای برای تضعیف کارکنان اعتصاب کننده ایجاد شده است. او گفت که کارگران آژانس می توانند وارد عمل شوند و مشاغل می توانند به تجارت ادامه دهند.

با این حال، طولی نکشید که او متهم به عدم مشورت با صنعت متاثر از تغییر قوانین – بخش استخدام و نمایندگی – شد. در نامه ای به کوارتنگ، 13 نفر از رهبران “بزرگترین شرکت های پرسنلی در بریتانیا” گفتند که اگر از آنها خواسته می شد با شدیدترین عبارات مخالفت می کردند.

آنها با آگاهی از آسیب احتمالی به آبروی خود، گفتند: ما مسئول فرستادن اعتصاب شکنان به سراسر خط اعتراض و آسیب رساندن به کارگران خود خواهیم بود.

قابل توجه به نظر می رسد که وزرا بدون مشورت یا به نظر می رسد که در مورد عواقب آن فکر می کنند، تغییر سیاست های عمده را ایجاد می کنند. از سوی دیگر، آیا زمانی که چنین رفتاری رایج است، قابل توجه است.