پناهندگان و مهاجران اروپایی شایسته نتایج بهداشتی بهتری هستند | چشم انداز

سادیو مانه، بازیکن لیورپول، تنها یکی از بیش از 200 فوتبالیستی بود که در جام ملت‌های آفریقا (AFCON)، که در اوایل ماه جاری به پایان رسید، برای کشورهایشان به رقابت پرداختند. در حالی که هواداران در کشور میزبان، کامرون، تشویق می‌کردند، بسیاری از باشگاه‌های لیگ برتر اروپا با معضل غیبت ورزشکاران در حالی که بازیکنان ستاره‌شان برای مسابقات در قاره‌ای دیگر رفتند، مواجه شدند.

مانه فینال طولانی را مقابل مصر و محمد صلاح، هم تیمی اش در لیورپول، با یک ضربه پنالتی عالی به پایان رساند و اولین پیروزی سنگال را که مدت ها انتظارش را می کشید AFCON به ارمغان آورد.

این جام می توانست به جای دیگری ختم شود، زیرا مانه در جریان پیروزی 2-0 سنگال مقابل کیپ ورد پس از برخورد با دروازه بان ووزینیا مجبور به ترک زمین شد. اما با مجروح شدن ستاره‌های فوتبال – بدون توجه به منشأ آنها – پزشکان به میدان می‌روند و تمام تلاش خود را می‌کنند تا آنها را دوباره روی پای خود بازگردانند.

این راهی است که برای همه باید باشد.

سلامتی و بهترین مراقبت ممکن نباید به منشا، ملیت یا وضعیت سوپراستار مربوط باشد. هر یک از ما باید حق مراقبت مقرون به صرفه و با کیفیت را داشته باشیم. این شامل پناهندگان و مهاجران می شود.

همانطور که لیگ های برتر به بازیکنان مهاجر خود متکی هستند، همه ما به شدت به کارگران خط مقدم که خدمات ضروری ما را در حال اجرا نگه می دارند و زیربنای سیستم های بهداشتی ما هستند، متکی هستیم.

13 درصد از کارگران ضروری در خط مقدم مقابله با کووید-19 در اتحادیه اروپا مهاجر هستند. در بسیاری از کشورها، مهاجران سهم قابل توجهی از نیروی کار مراقبت های بهداشتی را تشکیل می دهند: به عنوان مثال، یک سوم پزشکان در بریتانیا و 20 درصد در آلمان متولد خارج هستند، و همچنین 10 درصد از پرستاران در ایتالیا.

این نشان می دهد که نه تنها اقتصاد و تیم های فوتبال ما، بلکه کل سیستم های بهداشتی به مهاجران وابسته هستند. بدون آنها، بسیاری از سیستم های بهداشتی ما در آستانه فروپاشی قرار می گیرند.

از آنجایی که هدف ما این است که از همه‌گیری کووید-19 بهتر بسازیم، باید زمینه سلامت را هموار کنیم.

همه‌گیری به وضوح و بی‌رحمانه به ما نشان داده است که نابرابری‌های از پیش موجود، برخی افراد را بیشتر از دیگران در معرض دید قرار می‌دهد. بیماری ها و ویروس ها بدون توجه به مرزها و گذرنامه ها، سفر می کنند و ما را تحت تأثیر قرار می دهند. ما باید به موانع مالی، اداری، زبانی و سایر موانعی که بسیاری از پناهندگان و مهاجران روزانه هنگام تلاش برای دسترسی به مراقبت های بهداشتی و سایر خدمات ضروری با آن مواجه هستند، رسیدگی کنیم. همه ما می دانیم که وقتی بیمار می شویم مراقبت و حمایت چقدر مهم است.

برای آزادسازی پتانسیل کامل بهداشت عمومی مهاجرت و بهبود سلامت برای همه، ما به روحیه تیمی، حس بازی جوانمردانه، تعهد سیاسی و مشارکت در کشورها و مناطق نیاز داریم.

برای اینکه سلامتی بهتر برای پناهندگان و مهاجران به واقعیت تبدیل شود، ما به یک گفتگوی صادقانه و شفاف با همه کسانی که در میز حضور دارند نیاز داریم.

به همین دلیل است که از تصمیم گیرندگان کلیدی از مناطق اروپایی، آفریقایی و مدیترانه شرقی WHO و همچنین نمایندگان پناهندگان، مهاجران و جامعه مدنی دعوت می کنیم. در یک اجلاس سطح بالا در استانبول ماه آینده برای بسیج تعهد سیاسی و یافتن یک راه مشترک رو به جلو.

سلامتی و تندرستی زیر چتر پوشش همگانی سلامت باید برای همه ما، در داخل و خارج از زمین، بدون توجه به اینکه چه کسی هستیم و از کجا آمده‌ایم، یک واقعیت باشد.

دکتر هانس هنری پی کلوگه، مدیر منطقه ای سازمان بهداشت جهانی در اروپا است.