جک ناول: “مانو همیشه یکی از اولین کسانی است که وقتی مجروح می شوم به من پیام می دهد” | تیم اتحادیه راگبی انگلیس

نجای تعجب است که جک ناول و مانو توئیلاگی دوستان صمیمی هستند. هر دو باید در اوج دوران حرفه‌ای خود باشند، اما مصدومیت‌ها مجموعا آنها را در مجموع 10 تست برای انگلیس از جام جهانی راگبی 2019 محدود کرده است. ناول از آخرین تور کشورش در استرالیا شش سال پیش، رز قرمز را در نیمکره جنوبی نپوشیده است.

از این رو، بال اکستر قبل از آخرین بازگشت قریب الوقوع خود به تیم ملی انگلیس برای اولین تست در برابر استرالیا در روز شنبه، احساسات متفاوتی داشت. با وجود تمام آسودگی شخصی‌اش به دلیل شکستن بازویش مقابل فرانسه در ماه مارس، او همدردی قابل توجهی برای بازیکنانی مانند تویلاگی دارد که هنوز مجبورند فشار روانی بازپروری بی‌پایان را تحمل کنند.

این زوج اخیراً زمانی را با هم از نظر اجتماعی گذرانده‌اند، و بچه‌های مربوطه خود را به یک مرکز بازی نرم در نزدیکی خانه Tuilagi می‌بردند و سعی می‌کردند به این واقعیت واضح توجه نکنند که آنها آخرین بار در مارس 2019 یک آزمایش را با هم برای انگلیس آغاز کردند. انگلیس در هشت سال بازی ملی می کند در حالی که توئیلاگی از اولین بازی خود در سال 2011 46 بازی جمع آوری کرده است – همچنین داستانی را روایت می کند. انگلستان به طور متوسط ​​حدود 12 تست در سال انجام می دهد، بنابراین حداقل نیمی از حرفه های آزمایشی ترکیبی آنها عملاً در حاشیه سپری شده است. همانطور که ناول می گوید: “اگر کسی متوجه شد که چند هفته است، لطفاً به من نگوید. افسرده کننده است، اینطور نیست؟»

این فقط سرمربی آنها، ادی جونز نیست که اکنون امیدوار است هر دو نفر بتوانند آمادگی و فرم لازم را برای درخشش در جام جهانی سال آینده به دست آورند. اگر این اتفاق بیفتد، بین دو بازیکنی که دقیقاً می‌دانند طرف مقابل تا چه اندازه مجبور به حفاری شده است، در اتاق رختکن، یک تکان تشخیص مشترک وجود دارد.

ناول می‌گوید: «هر دوی ما به نوعی می‌دانیم که در حال گذر از چه چیزی هستیم. «بسیاری از بچه‌هایی که همیشه آمادگی جسمانی دارند و به اندازه کافی خوش شانس هستند که بدون مصدومیت باقی بمانند، واقعاً چنین چیزی را درک نمی‌کنند. وقتی تاریکی آن را می‌بینی… خیلی سخت است.

من خیلی با مانو صحبت می کنم. وقتی در کمپ هستیم، اغلب با او اتاق می‌کنم، شرکای ما کاملاً صمیمی هستند و بچه‌هایمان هم سن و سال‌های مشابهی دارند. او همیشه یکی از اولین افرادی است که وقتی می شنود در سطح باشگاهی مصدوم شده ام به من پیام می دهد و بالعکس. در طول شش ملت ما خیلی خندیدیم زیرا همیشه دلتنگ یکدیگر بودیم [because of injury]. ما مدام می‌گفتیم که مثل کشتی‌های شبانه هستیم.»

در مورد ناول 29 ساله مشکلات زیادی وجود دارد، از رباط انگشتان پا تا همسترینگ قبل از شکستگی بازوی او در پاریس. “این فقط یکی از آن چیزها بود. من برای یک توپ بلند پریدم، بامزه روی آن فرود آمدم و شعاع خود را کاملاً شکست دادم.

جراحتی که من واقعاً با آن دست و پنجه نرم کردم، پارگی عضله و سپس عجله برای برگشتن بعد از عمل پایم بود. من ناامید بودم که برای پاییز برگردم اما نتوانستم به دلیل اینکه پایم درست نبود. سپس ناامید بودم که به شش ملت برگردم، عجله کردم و همسترینگم را پاره کردم. اما، چوب را لمس کنید، احساس می‌کنم در حال حاضر در موقعیت خوبی هستم.»

اگر پسر ماهیگیر کورنیشی همیشه خوش بین به انگیزه تازه نیاز داشته باشد، اغلب مثال توئیلاگی است که آن را ایجاد می کند. مانو از نظر مصدومیت در موقعیتی مشابه من است، اما او همیشه بسیار مثبت است. انرژی برای بازگشت او همیشه وجود دارد. من هم سعی می کنم اینطور باشم. در پایان روز، ما مجروح شده‌ایم و این بد است، اما اوضاع می‌تواند بسیار بدتر باشد.»

شکست دادن استرالیا در سری آتی بهترین از سه انتخاب ایده آلی برای من خواهد بود، با ناول همچنین مشتاق به تجدید آشنایی با هم تیمی سابق خود در چیفز، نیک وایت، که اکنون یک چهره کلیدی در اسکرام هاف برای استرالیا است. ناول یکی از اعضای تیم انگلیس بود که در سال 2016 سری مشابه را با اختلاف 3-0 برد و دوست داشت این احساس پیروزمندانه را تکرار کند. “برنده شدن چیزی است که تور را بسیار خوب می کند. ما برای همین نتیجه اینجا هستیم.» او می گوید.

هر کسی که در بخش عقب خود شروع کند، انگلیس به دنبال سواری نرم‌تری نسبت به برخی از اعضای تیم در یک سفر ماهیگیری در اواسط هفته در آب‌های متلاطم خواهد بود. ناول، که زیرکانه در ساحل ماند و در عوض بعد از ظهر را در سونا و مخزن شناور با جو کوکاناسیگا گذراند، گزارش می‌دهد: «فکر می‌کنم آنها سه ماهی بین خود صید کردند و 80 درصد آنها در تمام مدت دریازده بودند.