وزرا باید انصاف را برای زنان در ورزش اعمال کنند – اکنون | مارا یامائوچی

دبلیوآیا رده بانوان در ورزش وجود دارد؟ این امر وجود دارد تا زنان و دختران متولد شده بتوانند در ورزش عادلانه و ایمن شرکت کنند، رقابت کنند و به برتری برسند. بدون رده زنان، زنان و دختران به دلیل مزایای فیزیکی عظیمی که مردان متولد شده از آن برخوردارند، در هیچ ورزشگاهی قرار نخواهند داشت.

مقیاس این مزایا به خوبی درک نشده است، اما با مثال فرضی شوراهای ورزشی انگلستان به خوبی نشان داده شد که سر مو فرح دو بار در یک مسابقه 10000 متری دو لپ می زد، در صورتی که با فردی 10 درصد سریعتر از او روبرو می شد – 10 درصد شکاف است. بین زن و مرد در ورزش خودم، دویدن.

این واقعیت که شما در حال حاضر این مقاله را می خوانید به دلیل طبقه بندی زنانه موجود است. بدون آن، من یک هیچکس کامل خواهم بود. وقتی در سال 2009 بهترین شخصی خود را 2:23:12 به دست آوردم، در دوی جاده زنان در رتبه دوم جهان قرار گرفتم. اما 2:23:12، رک و پوست کنده بودن، از نظر معیارهای مردانه چیز خاصی نیست. در سال 2009، حداقل 1300 مرد سریعتر دویدند. اگر به من گفته می شد که از رقابت ناعادلانه با ورزشکاران مرد متولد رنج ببرم، هرگز موفق ترین دونده زن مشترک دو ماراتن بریتانیا در المپیک و مدال آور بازی های مشترک المنافع نمی شدم. من از چیزهای با ارزش مانند جایگاه در تیم ها، جایزه پول و جایگاه های سکو حذف می شدم. یعنی اگر اصلاً در ورزش استقامت می‌کردم – احتمالاً ورزش را به‌کلی ترک می‌کردم. چرا کسی می خواهد در رویدادی رقابت کند که ناعادلانه است؟

نکته اصلی دسته زنان این است که مزیتی که بدن مردان دارد را حذف می کند. منطقاً این باید اجرا شود وگرنه دیگر مقوله مونث نیست و در عوض تبدیل به یک مقوله مختلط می شود. بنابراین، من از سیاست جدید فینا که اخیراً اعلام شده برای حذف مردان متولد شده از مسابقات زنان نخبه، در صورتی که بخشی از بلوغ مردانه را تجربه کرده‌اند، به دو دلیل اصلی استقبال می‌کنم: تمرکز این سیاست، لیزر مانند، بر منبع مزیت مردانه – آندروژن‌سازی، که بیشتر در دوران بلوغ مرد به دست می آید (تفاوت های کوچکی در دوران کودکی مشهود است). دوم، فینا اعتقاد خود را کاملاً روشن کرده است، که من هم با آن موافقم، که با متعهد شدن به توسعه یک دسته باز، از افراد ترنس باید استقبال و در ورزش گنجانده شوند. جزییات این موضوع باید تصمیم گیری شود، اما این راه حل انصاف و شمول را برای همه، از جمله برای زنان، تضمین می کند. امیدوارم فدراسیون‌های دیگر هم از فینا پیروی کنند.

بحث در مورد گنجاندن ترنس ها در ورزش بیشتر بر روی سطح نخبگان متمرکز شده است. اما بحرانی که ورزش زنان با آن مواجه است در سطح پایه نیز به همان اندازه جدی است. مردان متولد شده در ورزش زنان در سراسر بریتانیا رقابت می کنند. مقامات و سازمان دهندگان رویداد، که بسیاری از آنها داوطلب هستند، در رد درخواست های مردان متولد شده ناتوان هستند. برای رقابت در رده بانوان من می دانم، زیرا نمونه هایی از این اتفاق را مکرر می شنوم. من با گروهی از زنان در بریتانیا در تماس هستم که عمداً از رویدادهایی که یک مرد متولد شده در آن رقابت می کند اجتناب می کنند و به طور کامل ترک می کنند. نمی توانم بگویم کدام ورزش، برای حفظ ناشناس بودن آنها. اما چرا باید هر زنی را در این موقعیت ناپسند قرار داد؟

سپتامبر گذشته، شوراهای ورزشی بریتانیا به صراحت اعلام کردند که انصاف و ایمنی برای زنان از یک سو، و گنجاندن مردان متولد شده در رده زنان از سوی دیگر، حتی با سرکوب تستوسترون نمی تواند همزیستی باشد. انصاف و شمول را نمی توان متعادل کرد: ورزش با یک انتخاب روبروست. اما از آن زمان به بعد، نهادهای حاکمیتی ملی یا NGB ها تردید کردند، و در تمام این مدت شواهدی وجود دارد که نشان می دهد زنان از چیزهای ارزشمند در رده خودشان کنار گذاشته می شوند یا خود را مستثنی می کنند.

نادین دوریس، وزیر فرهنگ، گفته است که به نهادهای حاکمیتی ملی دستور می دهد تا از طبقه بندی زنان محافظت کنند. این خیلی دیر شده است، و من امیدوارم که او دقیقاً این کار را در دیدار روز سه شنبه خود با آنها انجام داد. اگر نهادهای حاکمیتی ملی از طبقه زنان حمایت می کردند، نیازی به این موضوع نبود. اما آنها این کار را نکرده‌اند، و اگرچه من طرفدار این دولت نیستم، اما خوشحالم که رهبری را از بالا می‌بینم. این موضوع 51 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد. این یک موضوع بهداشت عمومی است و سالانه میلیون ها پول مالیات دهندگان صرف ورزش می شود. خوشحالم که امیدوارم ببینم چه چیزی آغازی برای پایان این حمله ایدئولوژیک به ورزش عادلانه و ایمن برای زنان و دختران خواهد بود.

یکی از ویژگی‌های این بحث که به نظر من بسیار ناامیدکننده است، عدم درک اولیه ورزش توسط بسیاری از کسانی است که طرفدار گنجاندن مردان متولد شده در دسته زنان هستند. به عنوان مثال، ادغام تفاوت‌های بین جنسیت‌ها (که بسیار زیاد هستند)، با تفاوت‌های بدن – مثلاً پاهای بزرگ یا چپ دست بودن – که هم در مردان و هم در زنان رخ می‌دهد (و در مقایسه، جزئی هستند). در غیر این صورت به عنوان گامبیت فلپس شناخته می شود – که به نام شناگر مایکل فلپس نامگذاری شده و بر اساس این ایده که هیکل او به او برتری رقابتی ناعادلانه ای نسبت به نزدیکترین رقبای خود داده است – این استدلال بارها توسط دانشمندان رد شده است، اما هنوز هم از بین می رود.

سوء تفاهم دیگر عدم تقارن چیزی است که شمول ترنس به دو جنس ارائه می دهد. مردان می توانند از رقابت در رده زنان با مزایای حفظ شده مردان لذت ببرند، بنابراین مشاغل، فرصت ها و موجودی بانکی خود را افزایش می دهند. در مقابل، زنان در رده خود محروم می شوند و شانس رقابت در رده مردان را ندارند، حتی در مورد تستوسترون، که به هر حال ممنوع است. استاندارد انتخابی توکیو 2021 در ماراتن مردان 2:11:30 بود. رکورد جهانی زنان 2:14:0 است.

حامیان شمول این را به عنوان یک مسئله عدالت اجتماعی و حقوق بشر مطرح می کنند. اگر فقط زنان را در جنگ صلیبی خود قرار می دادند.

• مارا یامائوچی یک دونده نخبه سابق ماراتن و دو بار المپیک است

• آیا نظری در مورد موضوعات مطرح شده در این مقاله دارید؟ اگر مایلید نامه ای با حداکثر 300 کلمه ارسال کنید تا برای انتشار در نظر گرفته شود، آن را برای ما به آدرس guardian.letters@aban.news.com ایمیل کنید.