تور دو فرانس 2022: راهنمای مرحله به مرحله مسابقه امسال | تور فرانسه

مرحله 1، جمعه 1 ژوئیه: تایم تریل انفرادی، کپنهاگ، 13.2 کیلومتر

گشتی در مکان‌های زیبایی پایتخت دانمارک – پری دریایی کوچک، قلعه کاستلت، باغ‌های تیوولی – در یک بازکن آزمایشی زمانی که به اندازه‌ای طولانی است که فاصله زمانی واقعی بین رقبای اصلی ایجاد کند، و دارای انبوهی از گوشه‌ها است که در صورت ایجاد ضرب وشتم باران میبارد. فاصله به پریموز روگلیچ می‌رسد، اما مورد علاقه بزرگ متخصصی مانند فیلیپو گانا از اینئوس یا ووت ون آئرت از جامبو-ویسما خواهد بود.

مرحله اول: زمان آزمایشی انفرادی (13.2 کیلومتر)

مرحله 2، شنبه 2 ژوئیه: Roskilde-Nyborg، 202.5 کیلومتر

قسمت اعظم این مرحله به سختی از سطح دریا بالاتر است و تنها چند صعود کوچک وجود دارد، اما اگر باد بوزد می تواند شکاف های زمانی قابل توجهی ایجاد کند، به خصوص در 18 کیلومتر پایانی بر روی پل های دراماتیک – و کاملاً در معرض دید – گریت بلت. Jumbo-Visma و Ineos در بهره برداری از بادهای متقابل استاد هستند، اما متخصصان واقعی Quickstep-Alpha Vinyl هستند. دونده سرعت آنها فابیو یاکوبسن به همراه دیلان گرونوگن هلندی مورد علاقه آنهاست.

مرحله دوم: مسطح (202.5 کیلومتر)

مرحله 3: یکشنبه 3 ژوئیه: Vejle-Sønderbørg، 182 کیلومتر

دویدن به سمت جنوب شبه جزیره یوتلند در جاده‌های کمتری نسبت به روز قبل قرار دارد، بنابراین، با فرض باد مساعد، باید اولین مرحله دوومیدانی معمولی مسابقه را با یاکوبسن – که مارک کاوندیش را به عنوان بازیکن ترجیحی کوئیک استپ برکنار کرده است، ایجاد کند. دونده سرعت در تور – با بازیکنانی مانند کالب اوان، سام بنت و جاسپر فیلیپسن. روز بعد کاروان به جنوب به فرانسه منتقل می شود.

مرحله سوم: مسطح (182 کیلومتر)

مرحله 4: سه شنبه 5 ژوئیه: دانکرک- کاله، 171.5 کیلومتر

نسبتاً کوتاه، و با یک سری صعودهای کوتاه و تند به داخل از ساحل مانش، این مرحله به قول سوارکاران «عصبی» خواهد بود، اگرچه الگوی آن باید آشنا باشد، با استراحت زودهنگام سوارکاران از تیم‌های کوچک‌تر. برای به دست آوردن امتیاز در پنج صعود. با این حال، 25 کیلومتر پایانی در امتداد جاده های در معرض دید اطراف Cap Gris Nez می تواند در صورت وزش باد از سمت شمال غربی، میدان را شکاف دهد.

مرحله چهارم (تپه ای، 171.5 کیلومتر)

مرحله 5، چهارشنبه 6 ژوئیه: لیل-آرنبرگ پورت دو هاینو، 157 کیلومتر

با فرض اینکه کمربند بزرگ با این میدان مهربان بوده است، این اولین روز تعیین کننده است، با 11 امتداد سنگفرش خائنانه در 80 کیلومتر پایانی. یک نبرد بزرگ برای حضور در قسمت اول در Villers-au-Tertre در جلو وجود خواهد داشت و قطعاً منجر به تصادف خواهد شد. در سال 2014، وینچنزو نیبالی به طور موثر تور را در مرحله مشابهی برنده شد. امسال، ون آئرت و متیو ون درپول، محبوب‌های بزرگ خواهند بود.

مرحله پنجم (تپه ای، 157 کیلومتر)

مرحله 6، پنجشنبه 7 ژوئیه: Binche-Longwy، 220 کیلومتر

طولانی‌ترین مرحله مسابقه دارای پیچ و تاب است: Côte de Pulventeux 6 کیلومتر از پایان می‌آید و 800 متر در 12٪ است، بنابراین آنقدر شیب دارد که می‌توان میدان را قبل از پایان به سمت طولانی‌تر و کش‌تر، Côte des Religieuses تقسیم کرد. این یک پایان برای هر یک از مدعیان کلی است، اما همه نگاه ها به ون درپول و قهرمان جهان فرانسه، جولیان آلافیلیپ خواهد بود، اگر او پس از سقوط خود در آوریل بهبود یابد.

مرحله ششم (تپه ای، 220 کیلومتر)

مرحله 7، جمعه 8 ژوئیه: Tomblaine-La Planche des Belles Filles، 176.5 کیلومتر

اولین پایان بالای کوه؛ “پلانک” فوق شیب دار در 8 کیلومتری نسبتا کوتاه است و بدون هیچ صعود عمده از قبل، فاصله زمانی در بالا باید نسبتاً تنگ باشد. استراحت زودهنگام باید برنده مرحله مسابقه باشد – اگر تیبو پینو زودتر زمان را از دست داده است، این یک هدف واضح است – اما برای نام‌های بزرگ معادله بسیار ساده است: اگر تادج پوگاکار زمان به دست آورد، او برای سومین برد مناسب است. اگر نه، همه شرط‌بندی‌ها لغو می‌شوند.

مرحله هفتم (کوه، 176 کیلومتر)

مرحله 8، شنبه 9 ژوئیه: دول-لوزان، 186.5 کیلومتر

دوومیدانی ها حق دارند در این تور احساس کوتاهی کنند. برای مثال، امروز، آنچه که می‌توانست در خانه کمیته بین‌المللی المپیک معمولی باشد، با یک صعود سخت با زمین‌های 12 درصدی همراه است. بنابراین، روز دیگری برای “پنچورها” – ون آئرت، ون در پول، آلافیلیپ – و روزی است که مدعیان کلی به هوش خود در مورد آنها نیاز دارند تا از دست دادن زمان در فینال جلوگیری کنند.

مرحله هشتم (تپه ای، 186.5 کیلومتر)

مرحله 9، یکشنبه 10 ژوئیه: Aigle-Châtel، 193 کیلومتر

به کوه ها با دو صعود دسته اول در این مرحله عمدتاً سوئیسی. صعود اصلی، Pas de Morgins، برای جدا کردن مدعیان جدی برای پیروزی کلی به اندازه کافی سخت نخواهد بود، و برد مرحله باید به یک سوارکار از استراحت اولیه برسد، جایی که سوارکاران نیز چشمی به جایزه کوهستان خواهند داشت. روزی برای شکارچیان متخصص صحنه – افرادی مانند بنوا کوسنفروی فرانسوی، سیمون یتس بریتانیایی یا باوک مولما هلندی.

مرحله نهم (کوه، 193 کیلومتر)

مرحله 10، سه شنبه 12 ژوئیه: Morzine-Megève، 148.5 کیلومتر

پس از یک روز استراحت دوم، مرحله ای در کوه های آلپ که بزرگترین صعود را در بر می گیرد. با خیلی بیشتر در راه است، علاقه مندی ها احتمالاً یکدیگر را علامت گذاری می کنند، با یک نبرد بزرگ برای پیروزی در مرحله از یک استراحت زودهنگام. کشیدن 19 کیلومتر تا پایان جایی است که همه چیز اتفاق خواهد افتاد. این امر به نفع افرادی مانند وارن بارگویل فرانسوی، ون در پوئل یا متخصصان تاکتیکی زیرک مانند سورن کراگ اندرسن دانمارکی خواهد بود.

مرحله 10 (تپه ای، 148.5 کیلومتر)

مرحله 11، چهارشنبه 13 ژوئیه: Albertville-Col du Granon، 152 کیلومتر

یک روز بی رحمانه در کوه های آلپ، با دو صعود عظیم در 80 کیلومتر پایانی. کول دو گالیبیه دراز نقطه اوج مسابقه است، در حالی که گرانون بالاترین مرحله پایانی در این قرن است. طول صعودهای اصلی به این معنی است که بعید به نظر می رسد که استراحت موفقیت آمیز باشد، بنابراین علاقه مندان به طور کلی ممکن است با پیروزی در مرحله مبارزه کنند: اگر مدعی مانند پوگاکار یا یوناس وینگگارد در اینجا برنده شود، آنها در موقعیت قطبی برای عنوان نهایی خواهند بود.

مرحله 11 (کوه، 152 کیلومتر)

مرحله 12، پنجشنبه 14 ژوئیه: Brianson-Alpe d’Huez، 165.5 کیلومتر

سازمان‌دهندگان به طرز بی‌رحمانه‌ای سوارکاران را مجبور می‌کنند تا از گالیبیه به همان روشی که کمتر از 24 ساعت قبل از آن آمده بودند، قبل از عبور از کروکس دفر برای مقابله با الپ دوهوئز برای اولین بار از سال 2018 برگردند. برنده آن سال، گراین توماس ، به نظر می رسد به بهترین فرم خود بازگشته است. امروز، این احتمال وجود دارد که پیروز از یک استراحت زودهنگام بیاید، و با توجه به اینکه روز باستیل است، تمام فرانسه ریشه پینو یا رومن بارده خواهد داشت.

مرحله 12 (کوه، 165.5 کیلومتر)

مرحله 13، جمعه 15 ژوئیه، Bourg d’Oisans-Saint Etienne، 193 کیلومتر

جاده انتقالی از کوه های آلپ به توده مرکزی به خوبی پیموده شده است و این مرحله به اندازه کافی صعود دارد تا کنترل مسابقه را سخت کند. استراحت زودهنگام شانس موفقیت است. نبرد برای وارد شدن به حرکت برنده شدید خواهد بود و پایان مسطح به نفع یک شکارچی استیج متخصص با دوی سرعت است، مانند مگنوس کورت نیلسن دانمارکی یا ون در پول اگر هنوز در مسابقه باشد.

مرحله 13 (مسطح، 193 کیلومتر)

مرحله 14، شنبه 16 ژوئیه: سنت اتین مند، 192.5 کیلومتر

یک روز دیگر برای متخصصان جدا شده، با پایانی وحشتناک در سربالایی در فرودگاه منده، جایی که استیو کامینگز بریتانیایی در سال 2015 برنده شد. همان گروه بزرگ سواران روز قبل تلاش خواهند کرد تا حرکت برنده را انجام دهند. برنده کوهنوردی مانند Barguil یا Yates خواهد بود.

مرحله 14 (تپه ای، 192.5 کیلومتر)

مرحله 15، یکشنبه 17 ژوئیه: رودز-کارکاسون، 202.5 کیلومتر

روی کاغذ، امروز – سرانجام – به نفع تیم‌های سرعتی است، اما آنها با یک صعود طولانی دسته سوم در فاصله 50 کیلومتری پایان، با نبردی سخت برای کنترل همه چیز روبرو خواهند شد. آن‌ها از مرحله چهار تا به حال یک روز دوومیدانی مشخص نداشته‌اند، بنابراین نمی‌خواهند این روز را از دست بدهند: امیدواریم به اندازه کافی هم تیمی از کوه‌های آلپ جان سالم به در برده باشند تا آن را برای بنت، یاکوبسن و شرکت حفظ کنند.

مرحله 15 (مسطح، 102.5 کیلومتر)

مرحله 16، سه شنبه 19 ژوئیه: Carcassonne-Foix، 178.5 کیلومتر

مرحله اول در پیرنه با دو کوه دسته اول. به اندازه کافی سخت است که استراحت اولیه برای هدف قرار دادن صحنه باشد، اما آنقدر سخت نیست که رقبای کلی را ترغیب به انجام کارهای بیشتر از نگه داشتن مختصر تماشا کنند. با 27 کیلومتر سراشیبی تا خط، پایان برای یک کوهنورد خوب است که می تواند به خوبی فرود بیاید: شاید باردت، یا ژاکوب فوگلسانگ دانمارکی، یا آن مولیما عقب مانده قدیمی.

مرحله 16 (تپه ای، 178.5 کیلومتر)

مرحله 17، چهارشنبه 20 ژوئیه: Saint Gaudens-Peyragudes، 130 کیلومتر

بسیار کوتاه، با پروفیل دندان اره در سه صعود دسته اول. استراحت امروز دور نمی ماند، اما هرکسی که پیراهن کوهستان را هدف قرار می دهد، سعی خواهد کرد تا حرکتی را انجام دهد که حداقل تا 20 کیلومتر پایانی زنده بماند. برای افراد مورد علاقه کلی، یک روز دیگر برای کنترل همه چیز، در حالی که سعی می کنید چند ثانیه در صعود نهایی جمع آوری کنید. برنده از گروه منتخب رقابت کننده پیراهن زرد خواهد آمد: چرا روگلیک نه؟

مرحله 17 (کوه، 130 کیلومتر)

مرحله 18، پنجشنبه 21 ژوئیه: Lourdes-Hautacam، 143.2 کیلومتر

مرحله دیگری که برای استراحت بسیار کوتاه است و زمان زیادی را قبل از حرکت نام های بزرگ به دست نمی آورد. این یک مسیر بی‌رحمانه است که سرهنگ d’Aubisque افسانه‌ای و کول دو اسپندل ناشناخته را قبل از رسیدن به یک فلات تیره و تار پوشش می‌دهد. برنده احتمالاً در مجموع در جمع 6 تیم برتر قرار خواهد گرفت و شانس پیروزی نهایی را دارد. پوگاکار، روگلیک، وینگگارد یا از سمت چپ، بن اوکانر استرالیایی را در نظر بگیرید.

مرحله 18 (کوه، 143.5 کیلومتر)

مرحله 19، جمعه 22 ژوئیه: Castelnau-Magnoac-Cahors، 188.5 کیلومتر

یک مرحله کلاسیک – و نادر – “انتقال” طراحی شده برای رساندن مسابقه به تایم تریل نهایی و پاریس، و مطمئناً با نام یک دونده سرعت، بسته به اینکه چه کسی از پیرنه با چند هم تیمی در اطراف آنها جان سالم به در برده است. با این حال، در حال حاضر، موضوع فقط سریعترین ها نیست، بلکه کسانی هستند که می توانند با اندوخته ای از کوه ها عبور کنند: مایکل متیوز استرالیایی یا مدز پدرسن دانمارکی را در نظر بگیرید.

مرحله 19 (مسطح، 188.5 کیلومتر)

مرحله 20، شنبه 23 ژوئیه: تایم تریل انفرادی لاکاپل ماریوال-روکامادور، 40.7 کیلومتر

طولانی‌ترین زمان آزمایشی انفرادی که تور از سال 2014 به خود دیده است، می‌تواند به هر طریقی انجام شود: رویای برگزارکنندگان این است که یک صخره با نتیجه کلی در تعادل باشد، در حالی که واقعیت معمول این است که برنده از قبل کاملاً مشخص است و contre la montre می‌رود. یک متخصص در مورد دوم، اگر گانا از کوه ها عبور کرده باشد، برنده خواهد شد، در غیر این صورت همه نگاه ها به ون آئرت خواهد بود.

مرحله 20: مسیر انفرادی (40.7 کیلومتر)

مرحله 21، یکشنبه 24 ژوئیه: پاریس لا دفاع – شانزلیزه، 116 کیلومتر

شایعات حاکی از آن است که پایان تور مردان – بطور بی سابقه – ممکن است در سال 2024 از پاریس دور شود، و با توجه به اینکه فرمول اکنون خسته به نظر می رسد، چیز بدی نخواهد بود. قبل از اینکه دوومیدانی‌ها بدترین عملکرد خود را انجام دهند – ون آئرت به طور گسترده‌ای گفته می‌شود که برد سال گذشته خود را تکرار می‌کند – طرفداران مرحله یکی از مسابقات تور دو فرانس زنان را خواهند دید که از پیست افسانه‌ای برای شروع مسابقه هفته مورد انتظار استفاده می‌کند. .

مرحله 21 (مسطح، 116 کیلومتر)