سهام مسکن اجتماعی به سختی تغییر می کند زیرا لیست های انتظار از بین می رود و استرس اجاره بها در سراسر استرالیا افزایش می یابد | مسکن

تعداد واحدهای مسکن اجتماعی در استرالیا در سال گذشته کمتر از 1 درصد افزایش یافت و در برخی از ایالت‌ها در واقع به عقب رفت، در حالی که لیست‌های انتظار در سراسر کشور بیشتر شد و استرس اجاره‌ای در میان جویندگان کار دریافت کننده کمک اجاره دو برابر شد.

در حالی که دولت جدید آلبان به دنبال افزایش موجودی مسکن اجتماعی در سطح ملی است، گزارشی که توسط موسسه بهداشت و رفاه استرالیا (AIHW) در روز چهارشنبه منتشر شد نشان داد تقاضا برای حمایت از مسکن همچنان از عرضه پیشی می‌گیرد.

داده‌های منتشر شده با گزارش AIHW نشان می‌دهد مسکن اجتماعی – مسکن عمومی و املاک اجاره‌شده توسط ارائه‌دهندگان مسکن محلی – در 4.2 درصد از کل موجودی مسکن گیر کرده است.

این نسبت از سال 2020 ثابت بود و نسبت به رقم 4.8 درصدی در سال 2012 کاهش داشت.

به طور کلی، افزایش خالص مسکن اجتماعی کمتر از 1٪ در سراسر استرالیا، از 436,333 به 440,192 مشاهده شد.

لیست انتظار مسکن عمومی در تمام حوزه های قضایی سال گذشته بیش از 8000 خانوار افزایش یافت و از 155141 به 163508 رسید. بیشتر این افزایش در میان خانوارهایی بود که «بیشترین نیاز» داشتند.

مدافعان استدلال کرده اند که سرمایه گذاری نیو ساوت ولز ناکافی است، از جمله در بودجه اخیر، و انتقال گسترده مسکن عمومی به بخش غیرانتفاعی بحث برانگیز بوده است.

اما به نظر می‌رسد این تنها ایالتی باشد که در حال نفوذ است و در سال گذشته 3508 واحد افزایش خالص مسکن اجتماعی را ثبت کرده و به 159527 واحد رسیده است و از سال 2014 به طور کلی افزایش 13000 خانه را ثبت کرده است.

لیست انتظار مسکن عمومی نیوساوت ولز نیز در سال 2021 به 45,429 خانوار کاهش یافت که نسبت به سال 2020 کاهش 3,508 خانوار را داشت. این رقم در سال 2014 57,791 بود.

در ویکتوریا، که اکنون پس از سال‌ها انتقاد در حال اجرای طرحی بلندپروازانه برای ساخت بیش از 12000 خانه است، فهرست انتظار سال گذشته دوباره افزایش یافت و در سال 2021 با 6140 افزایش به 51859 خانه رسید.

اما این ایالت در سال 2021 در مجموع 80611 مسکن اجتماعی داشت که به طرز قابل توجهی 95 کمتر از سال 2014 بود.

دکتر مایکل فاثرینگهام، مدیر عامل موسسه تحقیقات مسکن و شهرسازی استرالیا (اهوری)، گفت که داده‌ها «مزایای کار بسیار خوب» در نیوساوت ولز را در چند سال گذشته نشان می‌دهد.

با این حال، چیزی که می‌خواهم بگویم این است که ویکتوریا در حال انجام کارهای سخت است. ساخت مسکن بزرگ اکنون واقعاً کشور را رهبری می کند … اما یک اثر تاخیر وجود دارد.

فودرینگهام همچنین از سرمایه گذاری افزوده شده در کوئینزلند، جایی که سهام در سال گذشته اندکی افزایش یافت، تمجید کرد.

استرالیای غربی، که در بودجه ایالتی سال گذشته اعلام کرد که مسکن اجتماعی بلایتس شده است، در سال 2021 کل سهام خود را کاهش داد، مانند استرالیای جنوبی.

کیت کالوین، سخنگوی ملی گروه حمایت از خانه همه، گفت که کمبود املاک در سراسر استرالیا نیز نتیجه کمبود بودجه توسط کشورهای مشترک المنافع است.

او گفت: “از نظر تعداد کاهش نیافته است، اما مطمئناً نسبت به جمعیت کاهش یافته است.” “و اگر مسکن بومی دورافتاده را در نظر بگیرید، از نظر تعداد کاهش یافته است.”

راهنمای سریع

چگونه آخرین اخبار را از آبان نیوز استرالیا دریافت کنیم

نمایش دهید

عکس: تیم رابرتس/Stone RF

کالوین همچنین پیشنهاد کرد که با توجه به اینکه برخی از خانه‌های یارانه‌ای توسط ارائه‌دهندگان مسکن غیرانتفاعی خریداری شده بودند، پایان طرح ملی اجاره مقرون به صرفه یک عامل بود.

گزارش AIHW همچنین افزایش چشمگیر استرس اجاره را در میان افرادی که پس از پایان مکمل کروناویروس پرداخت می‌کنند، نشان می‌دهد.

این نشان داد که 45.7٪ از کسانی که کمک اجاره مشترک المنافع دریافت می کنند در استرس اجاره هستند که به عنوان پرداخت بیش از 30٪ درآمد در اجاره تعریف می شود.

این در حالی است که تنها 29.4 درصد از دریافت کنندگان کمک اجاره مسکن در سال 2020 و 41.2 درصد در سال 2016 در استرس مسکن قرار داشتند.

این گزارش نشان می‌دهد که در میان افرادی که پرداختی برای جویندگان کار زیر خط فقر دارند، نزدیک به دو سوم (64.6٪) که کمک اجاره دریافت کرده‌اند هنوز در استرس مسکن هستند.

این نسبت در سال 2020 بیش از دو برابر 31.1 درصد بود.

کالوین با اشاره به افزایش موقت پرداخت‌های رفاهی در سال 2020، گفت که داده‌ها نشان می‌دهد «دولت‌ها می‌توانند با افزایش پرداخت‌های حمایتی درآمد، استرس اجاره‌بها را کاهش دهند».

کمک به اجاره مشترک المنافع در بیش از 20 سال گذشته بیش از تورم افزایش نیافته است. به کسانی که حقوق بازنشستگی، دانشجویی، والدینی و بیکاری دارند و در بازار خصوصی یا از یک ارائه دهنده غیرانتفاعی اجاره می کنند، پرداخت می شود.

تونی رن، مدیر اجرایی هفته مبارزه با فقر، گفت داده های دولتی نشان می دهد که یک خانواده تک والدی با یک یا دو فرزند در مارس 2022 هفته ای 222.50 دلار اجاره پرداخت می کردند، اما تنها 69 دلار در هفته به عنوان کمک اجاره مشترک المنافع دریافت می کردند.

او گفت که افزایش 50 درصدی کمک به اجاره در بودجه اکتبر “راهی هوشمندانه برای اطمینان از اینکه افرادی که سخت ترین کار را در این بازار اجاره انجام می دهند، شانس زنده ماندن خواهند داشت.”

این در حالی است که داده‌های سرشماری جداگانه که روز سه‌شنبه منتشر شد، کاهش بزرگ و شگفت‌انگیز را در نسبت تمام اجاره‌کنندگان در استرالیا نشان داد که بیش از 30 درصد از درآمد خانوار را بابت هزینه‌های اجاره‌شان پرداخت می‌کنند.

این معیار از 36 درصد در سال 2016 به 32.2 درصد در سال 2021 کاهش یافت.

اما سخنگوی اداره آمار استرالیا گفت که این سرشماری “داده هایی در مورد استرس اجاره مسکن و مسکن ارائه نمی دهد” و این داده ها نباید “برای نشان دادن استرس مالی استفاده شوند”.

فوترینگهام خاطرنشان کرد که معیار استرس اجاره بها 30 درصد از درآمد در نظر گرفته شده است که برای 40 درصد پایین درآمدها اعمال شود، زیرا کسانی که درآمد بالاتری دارند می توانند هزینه بیشتری بپردازند.

او پیشنهاد کرد که داده‌ها ممکن است یک ناهنجاری باشد که منعکس‌کننده تغییرات موقتی مرتبط با کووید در بازار اجاره باشد، مانند بازگشت مستاجرانی که قبلاً دچار استرس مسکن شده بودند با والدین خود.

او خاطرنشان کرد که داده‌های اقتصادی نشان داده است که بسیاری از مردم در طول قرنطینه پس‌انداز کرده‌اند و این داده‌ها تنها چند ماه پس از خروج دولت فدرال از محرک‌های اقتصادی بی‌سابقه گرفته شده است.