پزشکان استرالیا بیابان می شوند: حاشیه شهرها از مراکز مراقبت های بهداشتی عقب هستند | سلامتی

بر اساس داده های جدید رصدخانه شهری استرالیا، میانگین فاصله تا نزدیکترین پزشک در برخی از مناطق شهری بیش از 9 کیلومتر است.

این مناطق که اغلب در حاشیه شهرها یافت می شوند، به سایر زیرساخت های اجتماعی مانند آموزش، حمل و نقل، امکانات اجتماعی و ورزشی و خدمات اضطراری دسترسی بدتری دارند.

دانشیار ملانی داورن، مدیر رصدخانه شهری استرالیا، می‌گوید که این موضوع حداقل تا حدودی به نحوه برنامه‌ریزی شهرهایمان مربوط می‌شود.

ما برنامه ریزانی نداریم که با سیستم بهداشت کار کنند – این مشکل اصلی است. ما به سیستم شهری فکر نمی کنیم. ما فقط یک بخش برنامه ریزی، یک بخش بهداشت و یک بخش حمل و نقل داریم. اما آنها واقعاً به هم متصل نیستند.

“زیرا [planning is] بر اساس جمعیت، [those outer areas] هرگز شاهد دسترسی بهتر به مواردی مانند پزشکان عمومی نخواهیم بود.»

کوه تامبورین در جنوب بریزبن قرار دارد و فاصله ساکنان آن تا پزشک تقریباً 8 کیلومتر است. در “شاخص زیرساخت اجتماعی” رصدخانه شهری، که بسیاری از خدمات فوق را به حساب می آورد، امتیاز 0 از 16 را کسب می کند.

برای کشف میانگین فاصله تا نزدیکترین کلینیک پزشک عمومی در مناطق شهری استرالیا، می‌توانید حرکت کرده و روی نقشه زیر حرکت کنید.

داورن می گوید: «ما همه چیز را بر اساس جمعیت برنامه ریزی می کنیم.

تنها زمانی که یک منطقه به اندازه جمعیت خاصی برسد، برخی از خدمات شروع به ارائه می کنند. برای مناطق رشد، این می تواند به معنای عقب ماندگی زیرساخت های اجتماعی حیاتی مانند مراقبت های بهداشتی از رشد جمعیت باشد، در حالی که برای مناطق دیگر ممکن است هرگز به دست نیاید.

داورن می‌گوید: «این الگوی مشابه همه زیرساخت‌های اجتماعی ما در سراسر کشور است.

«آنچه به ویژه مهم است این است که اگر افرادی دارید که محروم‌تر هستند، احتمالاً نگرانی‌های سلامتی آنها بیشتر است. و ما دسترسی این افراد به پزشک را سخت‌تر می‌کنیم و آنها را مجبور می‌کنیم بیشتر رانندگی کنند، که این نابرابری‌های بهداشتی را که قبلاً داریم تقویت می‌کند.»

خدمات بهداشتی معمولاً در مناطقی با فعالیت زیاد جمع می شوند. بنابراین در مرکز بریزبن یا ساحل طلایی، میانگین فاصله تا کلینیک پزشک عمومی ممکن است تنها چند صد متر باشد، اما در برخی مناطق این فاصله می تواند چندین برابر آن باشد.

«اگر می توانستی از عهده آن برآیی، آیا نزدیک تر می شدی؟ این مقرون به صرفه بودن است که واقعاً مردم را به مناطق رشد سوق می دهد. بنابراین شما پول کمتری دارید، در حومه شهر جدید هستید، باید به همه جا با ماشین بروید، زیرا جمعیت کمتر و متراکم تر است.»

تجزیه و تحلیل داده های دیگر از رصدخانه شهری نشان می دهد که دسترسی حمل و نقل و پیاده روی با دسترسی به این خدمات دیگر مرتبط است.

داورن می‌گوید: «هرچه زیرساخت‌های اجتماعی کمتر و کمتر می‌شود، حمل‌ونقل نیز کاهش می‌یابد. بنابراین ما فقط وابستگی خودرو را اعمال می کنیم.