به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
نکیلی واقع در حاشیه حومه شهر پنین، نه چندان دور از برادفورد، به سختی اولین جایی است که وقتی به جنبش پراید فکر می کنید به ذهنتان خطور می کند. اما روز یکشنبه، شهر کوچک یورکشایر غربی یکی از بزرگترین مهمانی هایی را که تا به حال برگزار کرده است، برگزار می کند.
این روزها یک پرچم رنگین کمان برای همیشه در خارج از پارک کوگار به اهتزاز در می آید، اما رایان اونیل به یاد می آورد که در دهه 1990 در کیلی بزرگ شده بود، زمانی که با تمایلات جنسی خود کنار می آمد در حالی که از تیم لیگ راگبی شهر حمایت می کرد. او میگوید: «وقتی میرفتم تماشا میکردم، کاملاً در کمد بودم.
در آن زمان، مردم در تراس ها چیزهایی می گفتند و شما فکر می کردید که اگر همجنس گرا بودید چگونه می توانستید در مسابقه راگبی خودتان باشید.
کیگلی کوگار در دوره شکوفایی خود در اواسط دهه 1990 متعلق به پدر اونیل، میک بود و اغلب جمعیتی 5000 نفری را به خود جذب می کرد، یعنی حدود یک هشتم از جمعیت شهر در آن زمان. به آن «کوگارمانیا» لقب گرفت، اما زمانی که باشگاه از ورود به اولین فصل سوپرلیگ خودداری کرد، در سال 1996، باشگاه رو به افول رفت و در سال 2019 در آستانه تعطیلی قرار گرفت، زیرا در رده سوم حرفهای، لیگ از بین رفت. 1.
در آن زمان اونیل و خانوادهاش فرصتی را دیدند که نه تنها وارد میدان شده و چشمانداز تیم را در زمین احیا کنند، بلکه نگرشها را نیز نسبت به آن تغییر دهند. تا سال 2019، اونیل به لندن نقل مکان کرد و با شریک طولانی مدت خود، کائو گارسیا، ازدواج کرد. آنها اولین مالکان یک باشگاه ورزشی حرفهای همجنسباز در اروپا شدند و یکی از اولین اهداف آنها هدفی جسورانه بود: برگزاری یک رویداد پراید در کنار یک مسابقه لیگ راگبی.
اونیل می گوید: «وقتی در کیگلی بزرگ شدم، زندگی نوجوانی سختی داشتم، در حالی که همجنس گرا بودن دقیقاً چیزی نبود که درباره آن فریاد بزنی. به یاد دارم که در دهه 1990 در مورد یک جلسه گروه دگرباشان جنسی در بالای مغازه ای در کیگلی شنیدم و دقیقاً باز نبود، بنابراین می خواستیم مردم احساس کنند که می توانند به تماشای لیگ راگبی بیایند و در مورد تمایلات جنسی خود صحبت کنند.
مطمئناً از طرف گارسیا، که حتی در مورد لیگ راگبی چیزی نشنیده بود، ترس وجود داشت، چه رسد به کوگارها، قبل از اینکه اونیل او را متقاعد کرد که در تصاحب این تیم شرکت کند. او می گوید: «این نگران کننده بود. رایان اعتراف کرد که نمیدانست مردم چگونه ما یا رویدادهای پراید را درک میکنند، اما عالی بود.
“ما نگران بودیم که آیا کسی برای اولین بازی پراید در سال 2019 حاضر شود، اما اکنون این یک مهمانی شناخته شده در سراسر شهر است.”
اولین رویداد پراید موفقیت آمیز بود و پس از یک دوره وقفه ناشی از کووید، مسابقه سالانه پراید کیلی روز یکشنبه بازمی گردد، بزرگتر و بهتر از همیشه. کیلی در لباسی بازی خواهد کرد که پرچم رنگین کمان پراید در وسط آن نصب شده است، درگ کوئین های محلی اجرای زنده خواهند داشت و باشگاه یک موزیک ویدئو با نماد LGBTQ+ Billy Porter و بازیکنان راه اندازی کرده است. اونیل با لبخند می گوید: «رقصیدن بازیکنان ماچو راگبی با لباس های رنگین کمانی، جسارت می خواهد. مطمئناً با خاطرات کودکی او فاصله زیادی دارد.
او میگوید: «زمانی که من و کائوه باشگاه را برعهده گرفتیم، فکر کردیم که میتوانیم تأثیر بیشتری نسبت به ساختن یک تیم موفق در زمین داشته باشیم.» “من برای مدت طولانی در کمد پنهان شدم، بنابراین فکر کردم که اگر بتوانم به خانه برگردم و زندگی مردم را بهتر کنم، کوگارها می توانند در انجام این کار کمک کنند.
تنها چیزی که ما داشته ایم مثبت اندیشی است و اگر باعث شود مردم در مکان هایی مانند کیگلی درباره تعصبات برخی افراد بپرسند، این یک برد بزرگ است.
گارسیا از خرید شهر و بازیکنانی که جلو و مرکز موزیک ویدیو هستند شگفت زده شده است. او میگوید: «ما حتی حامیان مستقیمی داشتهایم که میگویند تصور متفاوتی از اینکه یک همجنسگرا چگونه است دارند و این تصور از قبل از همجنسگرا بودن را داشتند. من عاشق ورزش لیگ راگبی، باشگاه و شهر هستم. ما فقط می خواهیم همه احساس برابری کنند.»
کیگلی که در این فصل صدرنشین لیگ 1 و شکست ناپذیر است و امیدهای Cougarmania 2.0 را برانگیخته است، انتظار میرود بیشترین جمعیت فصل خود را برای بازی با وست ولز داشته باشند، اما کوگارها یکی از معدود باشگاههایی هستند که رویدادهای پراید را برگزار میکنند. این سوال که آیا لیگ راگبی به اندازه کافی برای حمایت از جامعه LGBTQ+ انجام می دهد؟
اونیل میگوید: «رهبران این ورزش بسیار از فراگیر بودن حمایت میکنند. اما در سطح باشگاهی، مدیریت آنطور که میتوانست قوی نیست. آنها برای اداره باشگاههایشان مشکل دارند، بنابراین انتظار دارند که مدرن و پیشرو باشند، فکر نمیکنم هنوز کاملاً به آنجا رسیده باشند. ما سعی می کنیم لحن را طوری تنظیم کنیم که باشگاه های دیگر دنبال کنند و ببینند کاری که ما انجام می دهیم به نفع شهر، باشگاه و جامعه ما است.”
اونیل و گارسیا به نقش خود به عنوان تنها مالکان آشکارا همجنسگرای یک باشگاه در اروپا نیز افتخار می کنند. گارسیا می گوید: «من فکر می کنم باید در مورد آن فریاد بزنیم.
اونیل می گوید: «این شهر کوچک در شمال انگلستان، پیشرو و مرکز جنبش پراید در لیگ راگبی است. کیگلی همیشه خانه من خواهد بود و من احساس غرور میکنم، زیرا وقتی بزرگ شدم، ننگ زیادی در شهر وجود داشت که اطراف همجنسگرا بودن بود. اگر فقط یک نفر به خاطر مسابقات پراید از بیرون آمدن راحتتر احساس میکند، این پیشرفت است.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.