زمانی که قیمت های بالای گاز تولید کود را محدود می کند، عرضه جهانی غذا در معرض خطر است | اندرو وایتلاو

اگر آب منبع حیات است، کود منبع تولید مواد غذایی مقیاس پذیر است.

هزینه فزاینده کود یکی از بزرگترین عوامل کاهش قیمت تمام شده بر کشاورزان محصولات عمده کشاورزی در استرالیا و در سطح جهان است.

هزینه غذا همگام با هزینه تولید آن غذا در حال افزایش است و در سه ماهه گذشته در استرالیا شاهد افزایش تورم مواد غذایی به میزان 2.8 درصد بوده ایم که چهارمین بالاترین سه ماهه از ابتدای قرن است.

قیمت گندم، کالای اصلی اکثر جمعیت جهان، نسبت به مدت مشابه سال قبل 61 درصد افزایش یافته است. اما در حالی که خروجی ها در حال افزایش هستند، ورودی ها نیز افزایش می یابند. درآمدها در سال 2022 به شدت بهبود خواهد یافت، اما ممکن است حاشیه ها به طور قابل توجهی افزایش نیابد.

در بسیاری از نقاط دیگر جهان، نگرانی هایی در رابطه با شفافیت قیمت گذاری کود وجود دارد. استرالیا هیچ قیمت گذاری کود به طور آشکار منتشر نشده است. به‌عنوان تحلیل‌گر، ما با تولید یک قیمت مدل‌سازی‌شده برای نشان دادن ارزش منصفانه/ارزش جایگزینی استرالیا، این موضوع را حل می‌کنیم. این نشان می دهد که قیمت کود بدون احتساب حواشی واردکننده، طی یک سال گذشته 107 درصد افزایش یافته است.

در طول سال آینده، کشاورزان ساختار هزینه خود را بررسی خواهند کرد و تصمیم خواهند گرفت که چه مقدار کود مصرف کنند. اگر آنها استفاده کمتری را انتخاب کنند، شاهد کاهش بازده بالقوه محصولات عمده خواهیم بود.

این می تواند یک نگرانی بزرگ برای زنجیره تامین غذای جهانی باشد.

کود و قیمت گاز

تا آغاز قرن گذشته، کود شامل کود کمپوست شده از دام یا گوانو (مدفوع خفاش) برداشت شده بود.

فرآیند Haber-Bosch، روشی برای سنتز مستقیم آمونیاک از هیدروژن و نیتروژن، همه اینها را تغییر داد. اما ایجاد کودهای مصنوعی نیاز به مقدار زیادی انرژی تولید شده از طریق استفاده از گاز طبیعی یا زغال سنگ دارد. در سطح جهانی، فرآیند هابر-بوش حدود 3 تا 5 درصد از تولید گاز طبیعی جهان را مصرف می‌کند که با افزایش قیمت گاز به هزینه‌ها می‌افزاید.

استرالیا حدود نیمی از کود مورد نیاز خود را تولید می کند. برنامه هایی برای تعدادی از تاسیسات جدید تولید کود در استرالیا، از جمله پروژه کود اوره در غرب استرالیا، که 255 میلیون دلار وام دولتی دریافت کرده است، وجود دارد.

این پروژه اوره، در صورت تکمیل، می تواند تقریباً تمام نیازهای داخلی را تامین کند. در واقع مصرف کود فصلی است و صادرات هم خواهد شد.

مداخلات ژئوپلیتیکی

افزایش قیمت یک کالا به طور کلی منجر به تخریب تقاضا می شود. در این حالت کشاورزان از حجم کمتری کود استفاده می کنند. کاهش مصرف کودها برای چین که نگران امنیت غذایی است، نگران کننده است.

در سپتامبر سال گذشته، چین می‌خواست اطمینان حاصل کند که کشاورزان محلی از کودهای مناسب برای حفظ عملکرد محصول استفاده می‌کنند. برای انجام این کار، کنترل صادرات کودها برای حفظ محصولات کود در بازار داخلی چین معرفی شد.

این رویداد در سطح جهانی تأثیر زیادی داشت: با چین به عنوان صادرکننده اصلی، عرضه جهانی کودهای موجود به شدت کاهش یافت که منجر به افزایش قیمت شد.

فقدان کود چینی یکی از مهم ترین محرک های قیمت گذاری کود در نیمه دوم سال 2021 بود، اما این تنها عامل ژئوپلیتیکی نبود.

پس از نشان دادن برخی روندهای نزولی در دسامبر-ژانویه که گاز شروع به کاهش کرد، تهاجم روسیه به اوکراین باعث شد بازار گاز دوباره افزایش یابد. همراه با صادرات محدود از دریای سیاه، این امر باعث افزایش بیشتر قیمت کود شد.

ظهور کودهای مصنوعی به جهان این امکان را داد که از همان مقدار زمین محصول بسیار بیشتری تولید کند. بدون آن، جهان قادر به حمایت از جمعیت 8 میلیاردی نخواهد بود.

زندگی بدون کود

بیایید ببینیم چه اتفاقی می‌افتد وقتی موانعی در جای استفاده از کودهای مصنوعی قرار می‌گیرند. سریلانکا نمونه ای از خطاپذیری کشاورزی ارگانیک در مقیاس بزرگ و حماقت مداخلات دولت در بازارهای مواد غذایی و کشاورزی است.

دولت سریلانکا در سال 2021 تصمیم گرفت با ممنوعیت استفاده از کودهای مصنوعی و آفت کش ها، کل کشور جزیره را مجبور به کشاورزی ارگانیک کند. دلیل این امر دو گونه بود: اول، اعتقاد به این که ممنوعیت هزینه های مراقبت های بهداشتی را کاهش می دهد و دوم، کاهش خروج ارز.

این ممنوعیت منجر به کاهش شدید عملکرد محصولات عمده برنج و چای این کشور شد، به این معنی که سریلانکا اکنون به واردات مواد غذایی بسیار بیشتری نیاز دارد.

مداخله در استفاده از کود یک سیاست بسیار ناقص بود و بسیاری از دانشمندان و تحلیلگران در مورد پیامدهای آن ابراز نگرانی کردند. اول و مهمتر از همه، تورم قیمت مواد غذایی را تشدید کرده است که جهان هم اکنون از آن رنج می برد. ثانیاً، شوک اقتصادی عظیمی را به ملت وارد کرده است و باعث بروز اعتراضات و ناتوانی در پرداخت بدهی خارجی شده است.

استرالیا به عنوان کشوری که مقادیر زیادی غذا تولید می کند و جمعیت نسبتاً کمی دارد، مازاد فراوانی تولید می کند. در سال های اخیر استرالیا به طور متوسط ​​برای هر نفر بیش از 1 تن گندم تولید کرده است.

در استرالیا، هزینه مصرف کننده برای غذا در مقایسه با بسیاری از کشورهای در حال توسعه تقریباً 10٪ است، جایی که هزینه مصرف کننده برای غذا می تواند به 59٪ برسد.

کاهش کالاهای لوکس می تواند افزایش قیمت مواد غذایی در استرالیا را جبران کند. در جاهای دیگر، با کمتر خوردن جبران می شود. تأثیر آن در فقیرترین نقاط جهان احساس خواهد شد، نه در ثروتمندترین.

دنیا برای تولید کالری مورد نیاز به کودهای مصنوعی نیاز دارد. هیچ راه حل دیگری وجود ندارد که بتواند جایگزین آن شود.