ویمبلدون برای یک مهمانی در دادگاه مرکزی آماده می شود زیرا تغییرات در SW19 | ویمبلدون 2022

ویمبلدون در روز دوشنبه با تمام شکوه سرسبز خود باز می گردد، خورشید پس از دو سال درخشش کووید در SW19 غروب کرد. از سرگیری کامل مسابقات قهرمانی مورد استقبال میلیون‌ها نفری قرار خواهد گرفت که تابستان خود را حول یک دو هفته ورزشی با پس‌زمینه‌ای از چمن‌های آراسته و شکوفه‌های پرورش‌یافته طراحی می‌کنند. اما در زیر سطح ملایم تغییراتی در حال رخ دادن است.

تنش بین سنت و پیشرفت در یک رویداد جهانی که توسط یک باشگاه تنیس محلی برگزار می شود ثابت است، اما امسال به طرز چشمگیری افزایش یافته است. تصمیم باشگاه چمن و تنیس کل انگلستان (AELTC) برای محروم کردن بازیکنان روسیه و بلاروس پس از تهاجم به اوکراین، یک اختلاف سیاسی را آغاز کرد که باعث شد مسابقات قهرمانی از امتیازهای مهم برای حرفه بازیکنان خارج از گرند اسلم محروم شود. همچنین مسابقات را از حضور 20 شرکت کننده محروم کرد، از جمله بازیکن شماره 1 فعلی مردان، دانیل مدودف، و سه نفر از 20 نفر برتر زنان.

AELTC تصمیمی سیاسی گرفت که در مسابقات دیگر دنبال نشد و به قول کامرون نوری بریتانیایی، مسابقات قهرمانی به یک “نمایشگاه” کاهش یافت. اما علی‌رغم تحریم‌های رتبه‌بندی، بازیکنان ترجیح داده‌اند که مسابقات را از دست ندهند. غایبان از جمله راجر فدرر، نائومی اوزاکا و الکساندر زورف به دلیل مصدومیت غایب هستند.

نوری، شماره 12 و 9 جهان در قرعه کشی مردان، ستاره در حال ظهور برای تشویق هواداران خانگی است. اما رادوکانو، قهرمان یو اس اوپن، که به نظر می رسد از آسیب دیدگی جانبی بهبود یافته و در رده دهم قرعه کشی زنان قرار دارد، به او ملحق شود. اندی موری در روزهای ابتدایی فصل زمین چمن نیز تلاش کرده است تا جایگاه خود را به دست آورد.

بریتانیایی ها به گروهی از ستارگان ملحق می شوند که چشم انداز رقابتی هیجان انگیز و نامطمئن را در روزهای آینده ارائه می دهند. ایگا سویاتک و کوکو گاوف نسل جدیدی از استعدادها را در بازی زنان به ارمغان می‌آورند، اما بازگشت سرنا ویلیامز برای تماشا و ظهور اونس ژابور، تونسی 27 ساله‌ای که امسال قهرمان مسابقات آزاد مادرید شد نیز وجود دارد. تبدیل شدن به بالاترین رتبه بازیکن آفریقایی در تاریخ تنیس. در سمت مردان، نواک جوکوویچ و رافائل نادال هر دو در آنجا خواهند بود و مثل همیشه آن را کنار می گذارند، اما ستاره های جدید کاسپار رود، فلیکس اوگر-آلیاسیمه و کارلوس آلکاراز اسپانیایی می توانند مسیر خود را به مرحله یک چهارم نهایی پس از قرعه کشی در تاریخ 2018 ببینند. جمعه.

تغییرات در زمین با تغییر در برنامه زمانبندی بهتر نشان داده خواهد شد، زیرا مسابقات قهرمانی تا “یکشنبه وسط” دو هفته ادامه خواهد داشت. این وقفه مقدس، که قبلاً فقط در شرایطی که آب و هوای بد حکم می‌کرد از آن اجتناب می‌شد، کنار گذاشته شد تا فضای تنفسی به مسابقات در 16 تیم آخر داده شود.

یکشنبه وسط همچنین شاهد برگزاری جشن مرکز کورت با سالن 15000 نفری است که میزبان برخی از بزرگترین لحظات تاریخ این ورزش بوده و صدمین سالگرد آن را جشن می گیرد. تازه‌سازی می‌شود و جزئیات اطراف رویال باکس لمس می‌شود و صندلی‌های در دسترس‌تر اضافه می‌شوند، اما به دیدگاه کاپیتان استنلی پیچ، معمار اصلی که استفاده از بتن مسلح در سازه در آن زمان انقلابی بود، وفادار می‌ماند.

یک مهمانی در دادگاه مرکزی نیز لحظه ای خواهد بود که آخرین هجوم را به یکی دیگر از نمادهای ماندگار ویمبلدون، سو بارکر، بدهد. این مجری برنامه و نیمه نهایی انفرادی زنان در سال 1977، پس از 30 سال تابستان امسال از نقش خود به عنوان مجری برنامه بی بی سی کناره گیری کرد. باربارا اسلیتر، رئیس بی‌بی‌سی اسپورت، قبلاً کار “چهره و صدا” این مسابقات را ستایش کرده است و “بینش منحصر به فرد، مصاحبه‌های جذاب و تجزیه و تحلیل کنش” بارکر را به عنوان دلیل موفقیت پایدار او ذکر کرده است.

در نهایت، و از همه مهمتر، سال 2022 شاهد بازگشت هواداران به ویمبلدون خواهیم بود. با لغو بلیت‌ها از سال 2020 و بازگشت The Queue (اسم مناسب، با راهنمای 30 صفحه‌ای برای صف‌بندی که برای همه در صف توزیع شده است)، احتمالاً نیم میلیون نفر در روزهای آینده به زمین خواهند رفت.

برای دیوید بری، نویسنده کتاب «تاریخچه مردمی تنیس روی چمن»، جمعیت به ایجاد تجربه‌ای دو هفته‌ای کمک می‌کند که متمایز از هر رویداد ورزشی دیگری است و اغلب تصورات اولیه را مخدوش می‌کند. او می‌گوید: «ویمبلدون امروز بسیار آسان و آرام است. صلح آمیز در آن وجود دارد و دلیل آن ساده است: برخلاف دیگر مکان‌های ورزشی بزرگ مانند لردز، ومبلی، تویکنهام یا سنت اندروز، این مکان به همان اندازه زنان را به خود جذب می‌کند که در واقع بیشتر از مردان.

بری می‌گوید ویمبلدون «تنیس زمانی است که واقعاً به افراد زیادی در بریتانیا دسترسی پیدا می‌کند. و من فکر می کنم در حالت تعادل، تصاویری که مردم از این ورزش از ویمبلدون دریافت می کنند بسیار مثبت است. بارزترین آن این است که در اینجا ورزشی نه تنها توسط مردان و زنان بلکه توسط مردان و زنان به طور مساوی انجام می شود با یکدیگر. همچنین مفاهیم سنتی هویت جنسیتی را به چالش می‌کشد: زنان را می‌بینید که به همان اندازه مردان با قدرت بازی می‌کنند و همچنین ورزشی را می‌بینید که مردان با ظرافت و هوش و سبک اجرای تقریباً اردویی انجام می‌دهند.

بری می گوید: «البته نکات منفی زیادی در مورد ویمبلدون نیز وجود دارد. ممنوعیت مضحک روس‌ها در سال جاری تنها یک نمونه دیگر از درست نبودن AELTC است. اما، در کل، بیشتر تنیس بازان و طرفداران به مسابقات قهرمانی علاقه دارند و آن را همان طور که هست می بینند: خیلی بیشتر از توت فرنگی و خامه.