چگونه سناتورهایی که در حال مذاکره در مورد معامله اسلحه بودند به اجماع رسیدند

واشنگتن – ماه گذشته در داخل یک دفتر مخفی با رنگ صورتی در زیرزمین ساختمان کنگره، سناتور کریستوفر اس. مورفی، دموکرات ایالت کنتیکت، کاری غیرعادی برای شروع یک مذاکره قانونی پرمخاطب انجام داد: به جای فهرست آرزوها، او آمد. با لیست سیاه

دو روز قبل از آن، یک مرد 18 ساله وارد مدرسه ابتدایی در اووالد، تگزاس شد و 19 دانش آموز دبستانی و دو معلم را به ضرب گلوله کشت و آقای مورفی را به زمین فرستاد تا از همکارانش التماس کند که به ده ها سال شرور پایان دهند. چرخه طولانی بی عملی در مورد ایمنی اسلحه و در نهایت انجام کاری.

اکنون که با همکار دموکرات خود، سناتور کیرستن سیما از آریزونا و دو جمهوری‌خواه محافظه‌کار، سناتورهای جان کورنین از تگزاس و تام تیلیس از کارولینای شمالی، در تلاش برای دستیابی به یک مصالحه نشسته است، او حتی به خود زحمت ذکر اقدامات گسترده کنترل اسلحه را هم نداد. و حزب او از مدتها پیش خواسته بود.

هیچ صحبتی در مورد ممنوعیت سلاح یا مهمات یا اجرای قانون پرچم قرمز سراسری برای گرفتن اسلحه از افرادی که برای داشتن آنها بسیار خطرناک تلقی می شوند وجود نداشت – همه پیشنهادهایی که جمهوری خواهان سرسخت با آنها مخالف بودند.

آقای مورفی در مصاحبه‌ای با اشاره به آستانه عبور از لایحه‌ای در سنا گفت: «من درک کاملاً واضحی از آنچه می‌تواند 60 رأی به دست آورد، دارم – و این پیشنهادها نمی‌توانند.

کمتر از یک ماه پس از آن تجمع در کنگره خانم سینما، کنگره روز جمعه قانونی را با هدف دور نگه داشتن سلاح گرم از دست افراد خطرناک، شکستن یک بن بست سیاسی به ظاهر غیرقابل حل و برداشتن اولین گام اساسی در تقریباً سه مورد تصویب نهایی کرد. دهه ها برای تشدید قوانین اسلحه.

این اقدام که به سمت میز پرزیدنت بایدن انجام می‌شود، محصول هفته‌ها گفتگوهای خصوصی فشرده است که با تراژدی، مملو از خطرات سیاسی و با فروپاشی تقریباً همراه بود.

انجمن ملی تفنگ عمیقاً در تهیه پیش‌نویس این لایحه مشارکت داشت، اگرچه گروه حقوق اسلحه در نهایت با آن مخالفت کرد، همانطور که Everytown، گروه پیشرو ایمنی اسلحه در کشور بود. جفت شدن نامحتمل آنها منعکس کننده ائتلاف بعید دو حزبی سناتورها بود که سازش را ایجاد کردند، نه با امیدهای بلند برای یک توافق تاریخی، بلکه با بررسی اولویت های مربوطه خود در درب خانه.

آقای تیلیس در مصاحبه ای گفت: “ما واقعاً با این ایده شروع کردیم که قرار نیست درباره چه چیزی مذاکره کنیم.”

این گزارش از چگونگی به وجود آمدن این لایحه توسط بیش از دوجین قانونگذار، دستیار و مقامی که در مذاکرات شرکت داشتند ارائه شد، که چند نفر از آنها به شرط ناشناس ماندن صحبت کردند.

پس از یووالده و قتل عام نژادپرستانه چند روز قبل در بوفالو که منجر به کشته شدن 10 سیاهپوست شد، روحیه در کشور و کنگره تغییر کرد و دریچه ای کوتاه ایجاد کرد که در آن هر دو طرف احساس می کردند نیاز به اقدام برای پاسخ دادن دارند.

چند راه برای انجام کارها در اینجا وجود دارد: یکی این است که اگر می خواهید نتیجه بگیرید. دیگر این است که اگر شما فقط می خواهید یک بیانیه سیاسی داشته باشید،» آقای کورنین این هفته گفت. وی افزود: “من فکر می کنم دموکرات ها می خواستند به نتیجه برسند و ما می خواستیم نتیجه بگیریم، بنابراین این چیزی است که به آن رسیدیم.”

اولین چالش آقای مورفی متقاعد کردن طرفش برای نادیده گرفتن بیانیه سیاسی بود.

سناتور چاک شومر، دموکرات نیویورک و رهبر اکثریت، با فشار ترقی خواهان برای اجبار به رأی گیری در مورد تقویت بررسی پیشینه مواجه شد، گامی که به طور گسترده مورد حمایت قرار گرفت و با این وجود اکثر جمهوری خواهان با آن مخالفت کردند و آرای لازم برای تصویب را نداشتند.

در مکالمه تلفنی با آقای شومر، آقای مورفی توصیه کرد که از “رای نمایشی” خودداری شود، اما نسبت به احتمال هرگونه معامله دو حزبی بدبین بود. آقای مورفی به آقای شومر گفت: «۵ درصد شانس وجود داشت»، اما ارزش امتحان کردن را داشت.

او با جمهوری‌خواهانی که فکر می‌کرد قابل قبول است، از جمله سناتورهای سوزان کالینز از مین و پاتریک جی تومی از پنسیلوانیا – تنها دو جمهوری‌خواه باقی‌مانده که از لایحه ناموفق بررسی‌های پیشینه در سال 2013 حمایت کرده‌اند – و آقای کورنین، دوست دیرینه او تماس گرفت. او در سال 2018 برای ایجاد پیشرفت‌های جزئی در سیستم بررسی سوابق فدرال کار کرده بود.

سپس آقای مورفی پس از دیدن نقل قول‌های خانم سینما به او پیامک داد و گفت که می‌خواهد با دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان صحبت کند تا ببیند آیا کنگره می‌تواند کاری برای محافظت از کودکان ترسیده در سراسر کشور انجام دهد یا خیر.

“جدی میگی؟” روی گوشیش تایپ کرد خانم سينما پاسخ داد كه هست.

جمهوری خواهان نیز متوجه شده بودند که باید اقدام کنند. سناتور میچ مک کانل، جمهوری خواه کنتاکی و رهبر اقلیت، اعلام کرد که آقای کورنین، متحد وفادار خود را برای نظارت بر مذاکرات اعزام خواهد کرد و به او هم دید مذاکرات و هم درجه ای از کنترل بر مسیر آنها را می دهد.

جمهوری‌خواهان مطمئن شدند که NRA درگیر بوده است، زیرا می‌دانستند که در حالی که این گروه بعید است از هرگونه سازشی حمایت کند، مخالفان سرسخت آن می‌توانند به سرعت امید به توافق را از بین ببرند.

وقتی خانم سینما که اولین شغلش در یک پناهگاه خشونت خانگی بود، ایده تشدید ممنوعیت فدرال را برای خرید اسلحه برای آزاردهنده‌های خانگی و شامل شرکای صمیمی و همچنین همسران مطرح کرد، NRA عقب نشینی کرد و اصرار داشت که دوستان پسر در نهایت می‌توانند خود را به دست آورند. توانایی خرید سلاح گرم

زمانی که دموکرات‌ها موافقت کردند که این ممنوعیت پس از پنج سال برای مجرمانی که برای اولین بار مرتکب تخلف شده‌اند، اما سوابق پاکی دارند، ناپدید شود، NRA به دنبال آن بود که این ممنوعیت را به سایر سوءاستفاده‌کنندگان خانگی نیز تعمیم دهد، اقدامی که قانون فعلی را کاهش می‌داد. دموکرات‌ها که توسط راب ویلکاکس، مدیر حقوقی فدرال Everytown مشاوره می‌گرفتند، نپذیرفتند.

جان فینبلات، رئیس هر تاون، گفت: «ما قرار نبود آن را امضا کنیم، و در آن مرحله، همه نسبت به کاری که می‌خواستند انجام دهند عاقل شدند.

آقای مورفی و خانم سینما به طور همزمان با گروه گسترده‌تری از سناتورهای هر دو حزب ملاقات می‌کردند و هشت مرکزگرای دیگر و کهنه سربازان تلاش‌های شکست خورده گذشته در زمینه قراردادهای ایمنی اسلحه را با هم همکاری می‌کردند. هیچ یک از جمهوری خواهان با انتخاب مجدد مواجه نبودند و این به این گروه آزادی عمل سیاسی بیشتری داد تا بدون ترس از تلافی رای دهندگان در انتخابات میان دوره ای نوامبر اقدام کنند.

تا 12 ژوئن، 10 جمهوری خواه و 10 دموکرات به طور علنی طرح خود را برای توافقی اعلام کردند که بررسی های پیشینه را برای خریداران جوان تر اسلحه افزایش می دهد، ایالت ها را تشویق می کند تا قوانین “پرچم قرمز” فدرال را برای مصادره موقت اسلحه از افراد خطرناک وضع کنند، و به اصطلاح “پرچم قرمز” را وضع کنند. راه گریز دوست پسر» برای سوء استفاده کنندگان خانگی و ریختن پول فدرال برای سلامت روان و امنیت مدرسه. اندازه و ترکیب این گروه نشان می‌دهد که این اقدام می‌تواند 60 رای لازم برای پیشروی در سنا را به دست آورد.

اما کار تبدیل طرح کلی به متن قانونگذاری پرمشغله بود و سازش تقریباً در این روند از بین رفت.

سناتورها با مجموعه‌ای از نکات مهم دست و پنجه نرم می‌کردند، گاهی اوقات بر سر غذا یا شراب تایلندی که خانم سینما از یک شراب‌ساز متولد تگزاس آورده بود.

آنها بحث کردند که چه کسی به عنوان شریک صمیمی در مقررات خشونت خانگی به حساب می آید. جمهوری خواهان نگران این بودند که این قانون می تواند برای هدف قرار دادن روابط چند دهه گذشته استفاده شود و برای اطمینان از اینکه کسانی که طبق این ماده از خرید اسلحه منع شده اند، روند مناسبی را طی خواهند کرد.

با پایان یافتن زمان برای یک معامله در اواخر هفته گذشته، آقای کورنین که به وضوح ناامید شده بود، به طور ناگهانی جلسه مذاکره در کاپیتول هیل را ترک کرد تا بعدازظهر یک پرواز به خانه به تگزاس را بگیرد و به نظر می رسید که آماده است تا دست از کار بکشد.

او هنگام خروج از جلسه اعلام کرد: «تمام کردم. اکنون آنها می دانند که من در کجا ایستاده ام و تاکنون توافقی وجود ندارد.»

آقای شومر، که تخمین می‌زند در طول مذاکرات «200 بار در 10 روز» با آقای مورفی صحبت کرده است، به همکار افسرده‌اش یک سخنرانی سریع ارائه کرد.

من گفتم، می دانم که همه چیز تاریک به نظر می رسد. آقای شومر در مصاحبه ای گفت: فقط باید به تلاش ادامه دهید.

در بازگشت به خانه در تگزاس، آقای کورنین با خطرات سیاسی ناشی از بستن قرارداد ایمنی اسلحه با دموکرات ها روبرو شد. در کنوانسیون جمهوریخواهان در هیوستون، او با صدای بلند هو شد و برخی از حاضران شعار «بدون پرچم قرمز» سر دادند.

سناتور مارتین هاینریش، دموکرات ایالت نیومکزیکو و یکی از اعضای گروه مذاکره کننده گفت: «زمانی که من بیش از همه عصبی بودم، صادقانه، زمانی بود که پوشش مطبوعاتی سناتور کورنین در کنوانسیون ایالتی او را خواندم.

اما آقای کورنین پشت میز ماند. او دلیل خوبی برای این کار داشت.

یک هفته قبل، او و آقای مک کانل یک نظرسنجی از 1000 خانوار صاحب سلاح در سراسر کشور ترتیب داده بودند و دریافتند که اکثر آنها از عناصر کلیدی لایحه در حال ظهور حمایت می کنند. اکثریت قاطع از افزایش بودجه فدرال برای ایالت ها برای حفظ یا اجرای قوانین پرچم قرمز حمایت کردند و بیش از 80 درصد از بستن راه گریز دوست پسر و اجازه دادن به مجریان قانون برای داشتن زمان بیشتری برای بررسی سوابق سلامت روانی و نوجوانان حمایت کردند.

آقای مک کانل بعداً به خبرنگاران گفت که جمهوری خواهان انگیزه سیاسی آشکاری برای حمایت از این لایحه دیدند که او به همراه 14 عضو دیگر حزبش انجام داد.

عصر سه‌شنبه، در حالی که لایحه اولین مانع برای تصویب را برطرف می‌کرد، خانم سینما و آقای کورنین مشت به زمین خوردند.

آقای کورنین پس از تصویب این لایحه در پنج‌شنبه شب توسط سنا، در حالی که بازماندگان خشونت‌های مسلحانه گوش می‌دادند، گفت: «از اینکه به سخنان مخالفان و منتقدان و کسانی که اطلاعات نادرست و دروغ‌های صریح درباره آنچه ما اینجا انجام می‌دهیم گوش ندادید متشکرم. از گالری بالا

پنجشنبه شب در حالی که منتظر بودند تا رای نهایی بسته شود، خانم سینما با چالشی به آقای کورنین روی آورد.

“بعدش چیه، جان؟” او گفت.