سیمونا هالپ: “به خانواده‌ام گفتم که کار تنیس تمام شده است – اما هنوز آن را دوست دارم” | سیمونا هالپ

منna ورزش پر از ابهامات فراوان، جایی که هر کسی می تواند هر روز معین دیگری را شکست دهد، برای مدت طولانی سیمونا هالپ یکی از معدود ستون های ثبات در بالای تنیس زنان بود. او در سال 2014 در سن 22 سالگی وارد 10 نفر برتر شد و به مدت هفت سال و نیم ماند. در طول آن فصول، هالپ یک حرفه‌ای در تالار مشاهیر ایجاد کرد: دو عنوان گرند اسلم. 23 عنوان WTA به طور کلی. 64 هفته در شماره 1 جهان.

علیرغم ترس و تردید اولیه، هالپ همیشه حضور داشت. او همیشه آنقدر شجاع بود که در مقابل چالش بعدی قرار بگیرد و همه چیزش را به کار ببندد، حتی با این آگاهی که ممکن است به معنای سقوط باشد.

این چیزی است که فصل گذشته را بسیار سخت کرده است. برای اولین بار در حرفه خود، او حتی نتوانست ظاهر شود. این بازیکن 30 ساله در مصاحبه ای در اوایل فصل زمین چمن در بیرمنگام می گوید: «این سخت ترین سال زندگی من بود.

من آن آسیب دیدگی را داشتم که نمی دانستم چگونه آن را مدیریت کنم. این بزرگترین آسیب زندگی من بود، بنابراین واقعا سخت بود. دو گرند اسلم را از دست دادم. من چهار ماه دور بودم. بنابراین کنترل و مدیریت آن آسان نبود.»

در ماه مه گذشته، هالپ در حال بازی با آنجلیک کربر در رم بود که عضله ساق پای خود را پاره کرد و در نهایت از مسابقه بازنشسته شد. اولین مصدومیت مهم دوران حرفه‌ای او به دوره 373 هفته‌ای او در 10 تیم برتر از سال 2014 پایان داد، هشتمین دوره طولانی‌ترین دوره متوالی در تاریخ WTA، و دوری او از این ورزش ذهن او را به مکان‌های دشواری برد. او شروع کرد به این سوال که چه چیزی از حرفه‌اش باقی مانده است: او می‌گوید: «نمی‌دانستم بدنم دیگر نگه می‌دارد یا خیر».

در طول فصل خارج از فصل، تردیدهای او تشدید شد و جبهه مثبتی که او در آغاز سال 2022 ایجاد کرد، از بین رفت. او نتیجه گرفت که احتمالاً بازنشستگی قریب الوقوع است: “من در استرالیا خوب بازی کردم. اما بعد از اینکه در دوحه باختم، دوباره سقوط کردم. من در واقع به خانواده‌ام و نزدیکانم گفتم که احتمالاً تنیس را تمام کرده‌ام، زیرا احساس می‌کردم دیگر قدرتی برای جنگیدن و ماندن در آنجا برای تاب‌آوری ندارم.»

انعطاف پذیری مشخصه ای است که حرفه هالپ را مشخص می کند. قبلاً در کودکی در شهر بندری کنستانتا، رومانی، بدون هیچ نوع سیستم، مسیر یا الگوی اخیر حضور داشت. او می گوید: «هرچه داشتم از پدر و مادرم بود. “پس آسان نبود. وقتی با این فشار بازی می کنی کار آسانی نیست، چون پول خانواده ات است. اما اکنون بیشتر راضی هستم که این کار را با هم انجام دادیم.»

همچنین زمانی که او خود را در بین 10 تیم برتر تثبیت کرد و شروع به تعقیب رویاهای نهایی خود کرد، ضروری بود. از سال 2014، هالپ به سه فینال گرند اسلم رسید و همه آنها را وحشیانه از دست داد.

در سال 2014، یک سه ست کلاسیک کلاسیک در برابر ماریا شاراپووا در مسابقات آزاد فرانسه در سال 2014 انجام شد. بعد از اینکه هالپ 3-0 با امتیاز بریک در ست سوم پیش افتاد، باخت طاقت فرسا به جلنا اوستاپنکو تازه وارد در فینال 2017 در رولان گاروس رخ داد. سپس، پس از یک رشته ماراتن در اوپن استرالیا 2018، تلاش هالپ در باخت محکم او در سه ست مقابل کارولین وزنیاکی، او را در بیمارستان در یک قطره وریدی بستری کرد.

دنبال کردن یک عنوان گرند اسلم بدن او را شکست، اما به نوعی در واقع ذهن او را تقویت کرد.

او با لبخند می گوید: «بیشتر اوقات خیلی نزدیک بودم. “من واقعا آن را می خواستم. بعد از از دست دادن آنها افسرده شدم. اما بعد از 2018 استرالیا، احساس بدی نداشتم. گفتم که می آید بنابراین در آنجا این اطمینان را پیدا کردم که به آن بسیار نزدیک هستم. و اگر تسلیم نشوم، این اتفاق خواهد افتاد.»

چنین شکست های وحشیانه ای روح بسیاری از بازیکنان بزرگ را از بین می برد. هالپ برای توضیح اینکه چرا اینطور نیست، هالپ گفتگوی اخیرش با پاتریک موراتوگلو، مربی جدیدش را به یاد می آورد: «او از من پرسید که آیا واقعاً در دوران کودکی معتقد بودم که قهرمان می شوم و برنده می شوم. گرند اسلم و شماره 1 بودن. گفتم: “هرگز این را نگفتم.” و من هرگز به آن اعتماد نکردم [enough to be] آواز، با صدای بلند. اما در درون، با تسلیم نشدن، فکر می‌کنم می‌دانستم که این شانس را دارم که این کار را انجام دهم. بنابراین، احتمالاً به خودم اعتماد کردم.»

تنها با گذشت زمان او متوجه شد که در زیر آن ترسو و کمال گرایی، خودباوری درونی او وحشتناک است. او اولین فینال گرند اسلم خود را در اولین فرصت پس از شکست مقابل وزنیاکی با شکست دادن اسلون استفنز در مسابقات آزاد فرانسه برد.

یک سال بعد، هالپ از حد انتظارات خود فراتر رفت و سرنا ویلیامز را با نتایج 6-2، 6-2 در فینال ویمبلدون 2019 شکست داد تا دومین عنوان گرند اسلم خود را به دست آورد و در زمین چمن، سطحی که برای مدت طولانی مناسب او نبود. هالپ این را نزدیک‌ترین چیزی می‌داند که تا به حال به اجرای بازی بی‌نقص رسیده است و در پایان مسابقات، «احساس می‌کرد که من مالک زمین هستم». او هرگز از بحث کردن در مورد آن خسته نشده است.

ویمبلدون یکی از دو گرند اسلم بود که مصدومیت هالپ سال گذشته او را مجبور به ترک ساق پا کرد، به این معنی که این تورنمنت برای اولین بار از زمان پیروزی او به SW19 بازگشته است، و او در دور اول یک تساوی بی رحمانه مقابل کارولینا موچووا به دست آورد. . چک سال گذشته با شکست دادن آش بارتی به جمع 20 تیم برتر اوپن استرالیا و نیمه نهایی اوپن استرالیا رسید. در مسابقات آزاد فرانسه ماه گذشته، موچوا در دور دوم ماریا ساکاری شماره 3 جهان را شکست داد. او تنها به دلیل صدمات مختلفی که در 18 ماه گذشته متحمل شده است، از بین رفته است، از جمله مچ پا در پاریس.

با غیبت بارتی مدافع عنوان قهرمانی، باشگاه انگلستان باید تصمیم بگیرد که آیا هالپ بازی روز دوم را باز خواهد کرد یا خیر. هر اتفاقی بیفتد، او از بازگشت خوشحال است.

او می گوید: «به آرامی، فقط سعی کردم ببینم که آیا هنوز آن را می خواهم یا نه. و من احساس می کردم که آن را می خواهم اما بسیار سخت بود. خب حالا که با پاتریک آشنا شدم [it] کمی راحت ترش کرد و الان واقعا انگیزه دارم. و من این آرزو را دارم که به بازی کردن ادامه دهم زیرا احساس می کنم می توانم و هنوز هم آن را دوست دارم.”

شراکت هالپ با موراتوگلو پس از آن اتفاق افتاد که مربی قدیمی او، دارن کیهیل، به او پیشنهاد کرد مدتی را در آکادمی موراتوگلو خود بگذراند. احاطه شده توسط بازیکنان جوان مشتاق و ناامید برای رسیدن به جایی که او ایستاده بود، سرحال شد. با پایان یافتن دوران مربیگری سرنا ویلیامز، او او را استخدام کرد.

استقبال از استخدام او از سوی حامیان او متفاوت بوده است. برخی این سوال را مطرح می‌کنند که او واقعاً چقدر تأثیرگذار بوده است که ویلیامز چنین استعداد منحصربه‌فردی است.

تمایل او به ارتقای خود، با استفاده از سکوهای بازیکنانش، تحریک کننده است. هالپ در اولین گرند اسلم با هم در مسابقات آزاد فرانسه، در جریان باخت خود در دور دوم مقابل ژنگ کینوئن، دچار حمله پانیک شد. موراتوگلو با انتشار عذرخواهی عمومی در شبکه های اجتماعی در واکنش به این باخت گفت: من از خودم انتظار خیلی بهتری دارم و می خواهم از طرفداران او که همیشه حمایت کرده اند عذرخواهی کنم.

واضح است که هالپ عاشق موراتوگلو است و در طول مصاحبه مکرراً به بحث های اخیر آنها اشاره می کند. او عمیقاً معتقد است که با گذشت زمان، آنها می توانند به خوبی با هم کار کنند.

“البته که هر روز زندگی می کنم، معتقدم. و او نیز معتقد است. بنابراین او به من این اطمینان را داد که هنوز هم می توانم در اوج باشم. اما این به این معنی نیست که این اتفاق خواهد افتاد. من فقط باید به خودم این فرصت را بدهم تا بهترین هایم را ارائه دهم. و خواهیم دید، من در هر صورت آرام هستم، اما برای انجام آن انگیزه دارم.”

بنابراین، با شروع ویمبلدون و بازگشت قهرمان آن در سال 2019، یکی از سؤالات ماندگار هفته آینده و بعد از آن این است که آیا هالپ می‌تواند فرم قبلی خود را برای رقابت دوباره برای عناوین گرند اسلم بازیابی کند یا خیر. این باید دید، اما آنچه مسلم است این است که هالپ امیدها و احساسات خود را به خطر می اندازد، سپس می بیند که کجا سقوط می کند. چه شادی و چه ناامیدی به دنبال داشته باشد، چیزی که او هرگز پشیمان نخواهد شد تلاشی است که در پشت اعمالش انجام می شود.

او می‌گوید: «همه‌گیری فرا رسید و همه چیز تغییر کرد. «بنابراین اکنون فقط سعی می‌کنم تمام چیزهایی را که قبلا داشتم بازسازی کنم و در صورت امکان قوی‌تر هم بسازم. اما من آن را آهسته انجام می دهم، آن را آسان می کنم و فقط به خودم زمان می دهم.»