آمریکایی ها افغان هایی را که بازداشت گوانتانامو آنها غیرقانونی بود به کشورشان بازگرداندند

ایالات متحده روز جمعه از حکم دادگاه فدرال تبعیت کرد و یک شبه نظامی سابق افغان را از بازداشت در خلیج گوانتانامو آزاد کرد، این پرونده که منعکس کننده واقعیت های سیاسی در حال تغییر افغانستان است.

اسدالله هارون گل که حدوداً 40 سال دارد به مدت 15 سال تحت نام هارون الافغانی در زندان نظامی زندانی بود و هرگز به جنایات جنگی متهم نشد.

یک هواپیمای نیروی هوایی ایالات متحده حامل آقای هارون روز پنج شنبه از خلیج گوانتانامو خارج شد و او را به قطر تحویل داد، قطری که مدت ها به عنوان میانجی برای منافع ایالات متحده با طالبان عمل می کرد. به گفته یک مقام ارشد آمریکایی، مقامات قطری سپس آقای هارون را به نمایندگان دولت طالبان در دوحه تحویل دادند.

قرار بود یک هواپیمای قطری هم اسیر و هم فرستادگان طالبان را به کابل منتقل کند. این مقام که اجازه نامش را نداشت، گفت که بازگشت به کشور با تحویل به طالبان تکمیل شد.

هنگامی که نیروهای افغان متحد با ایالات متحده آقای هارون را در سال 2007 دستگیر کردند، او به عنوان فرمانده شبه نظامیان حزب اسلامی در نظر گرفته می شد که در کنار طالبان و القاعده علیه تهاجم ایالات متحده به افغانستان می جنگیدند. سپس، در سال 2016، شبه‌نظامیان با دولت رئیس‌جمهور اشرف غنی، متحد ایالات متحده، صلح کردند و در مورد اینکه آیا آقای هارون می‌تواند به‌عنوان بخشی از نیروهای دشمن در خلیج گوانتانامو نگهداری شود یا خیر، تردید ایجاد کرد. تا سال گذشته، دولت غنی در دادگاه ایالات متحده دادخواستی را برای بازگشت او تسلیم کرده بود.

اما زمانی که یک قاضی فدرال، آمیت پی مهتا، از دادگاه منطقه ای ایالات متحده در واشنگتن دی سی، حکم داد که ادامه بازداشت وی غیرقانونی است، طالبان دولت غنی را سرنگون کردند و دولت بایدن را با معمای چگونگی دستگیری آقای بایدن مواجه کرد. خانه هارون

در بیشتر موارد، قانون وزیر دفاع را ملزم می کند که رضایت خود را از ترتیبات امنیتی به کنگره تأیید کند، که معمولاً مستلزم نظارت بر بازداشتی سابق، محدود کردن سفر او و به اشتراک گذاشتن اطلاعات با مقامات ضد تروریسم ایالات متحده است. اما هنگامی که دادگاه حکم آزادی را صادر می کند، مانند مورد آقای هارون، یا یک زندانی حکم جنایات جنگی را کامل می کند، چنین گواهی لازم نیست. در عوض، این انتقال توسط وزیر امور خارجه آنتونی جی. بلینکن، که ماه گذشته اخطاریه ای را در مورد انتشار معوق به کنگره ارسال کرد، تأیید شد.

مشخص نیست که آیا تضمین های امنیتی ترتیب داده شده است یا خیر.

در 4 مه، وزارت دادگستری اخطاریه ای را در مورد این انتقال احتمالی در پرونده دادگاه فدرال آقای هارون ثبت کرد. در این بیانیه آمده است: «دولت ایالات متحده در حال پیگیری یک راهبرد برای دستیابی به نیازهای تدارکاتی و برآورده ساختن الزامات لجستیکی برای تأثیرگذاری بر بازگرداندن درخواست کننده به افغانستان است».

این انتقال تعداد زندانیان گوانتانامو را به 36 تن کاهش داد که در صورت یافتن کشورهایی که وزارت امور خارجه از آنها پذیرایی کند، 20 نفر از آنها می توانند آزاد شوند. یکی دیگر از زندانیان گوانتانامو، مانند آقای هارون، برای خروج نیازی به تایید وزیر دفاع ندارد اما در حال حاضر جایی برای رفتن ندارد.

او مجید خان، 42 ساله، یک شهروند پاکستانی است که به جرم خدمت به عنوان پیک برای القاعده اعتراف کرد و دوران محکومیت خود را در ماه مارس به پایان رساند. وکلای او می گویند که به دلیل همکاری با دولت ایالات متحده و در برخی موارد مدارک علیه سایر بازداشت شدگان نمی تواند به کشور بازگردانده شود. او اخیراً علیه دولت بایدن در دادگاه فدرال شکایت کرده و به دنبال این بود که ادامه بازداشت او غیرقانونی باشد.

بر اساس پرونده های دادگاه، آقای هارون در یک خانواده افغان متولد شد که طی یک جنگ داخلی به اردوگاه پناهندگان در پاکستان گریختند. او متاهل است و یک دختر دارد که پس از اسارت به دنیا آمد. آنها در افغانستان زندگی می کنند. یک برادر و مادرش در پیشاور پاکستان زندگی می کنند.

سال گذشته، تارا جی. پلوچوکی، یکی از وکلای آقای هارون، موکل خود را “ناامید از بازگشت به خانه” توصیف کرد تا مطمئن شود دخترش تحصیلات خود را دریافت می کند. طالبان در آخرین باری که در قدرت بودند، زنان و دختران را از رفتن به مکتب منع کردند.

وکلای آقای هارون می گویند که او از شرایط خود فراتر رفت و در کالجی در پیشاور در رشته اقتصاد تحصیل کرد و به پنج زبان تسلط داشت – پنجمین زبان انگلیسی بود که از اسیرکنندگان آمریکایی آموخت. آنها وابستگی او به جنبش حزب اسلامی را نتیجه اجتناب ناپذیر بزرگ شدن در اردوگاه های پناهندگان توصیف کردند که توسط آن جنبش حمایت می شد.