اعتصابات راه آهن نشان می دهد که حزب محافظه کار پس از وعده دفاع از حقوق کارگران حرکت کرده است | کسب و کار

هنگامی که P&O Ferries در ماه مارس اتحادیه ها را دور زد و 800 دریانورد را با کارگران آژانس جایگزین کرد، بوریس جانسون، نخست وزیر، گفت که دولتش از حقوق کارگران بریتانیا دفاع خواهد کرد و وزیر حمل و نقل، گرانت شاپس، قوانین جدیدی را وضع کرد که او گفت مطمئن باشید که کارگران “توسط کارفرمایان تحت فشار قرار نمی گیرند.” سه ماه بعد، آهنگ بسیار متفاوت است.

هدف از قوانین جدید اعلام شده توسط دولت در روز پنجشنبه، تسهیل استفاده کارفرمایان از کارگران آژانس برای شکستن اعتصابات است. پیش نویس قانون همچنین چهار برابر کردن مجازات برای اتحادیه ها برای انجام اعتصابات غیرقانونی را پیشنهاد می کند – از 250000 پوند به 1 میلیون پوند برای بزرگترین اتحادیه ها.

این اقدامات که توسط دولت به عنوان پاسخی مستقیم به اعتصاب‌های راه‌آهن در سراسر کشور در این هفته انجام شد، بیش از هر چیز یک نمایش سیاسی است، و قرار دادن وزرا در برابر کسانی که وزیر بازرگانی، کواسی کوارتنگ، متهم می‌کند که «کشور را باج می‌دهند. “. اما آیا آنها تهدیدی واقعی برای حق اعتصاب هستند؟

در یک بیانیه مطبوعاتی غیرعادی حزبی، دپارتمان استراتژی تجاری، انرژی و صنعتی گفت: این تغییرات «تاثیر منفی و ناعادلانه اعتصابات را بر عموم مردم بریتانیا به حداقل می‌رساند» و این نشان می‌دهد که این وزارتخانه حق اعتصاب را ندارد، حتی اگر اعتصاب کند. در وب سایت خود مدون شده است. با این حال، حتی در این شرایط، دلایل متعددی وجود دارد که تغییرات ممکن است کارساز نباشند.

اولا، مجازات های بالاتر چیزی شبیه به شاه ماهی قرمز است، زیرا اعتصابات غیرقانونی با توجه به مجازات های موجود در حال حاضر نادر است.

ثانیاً، بیکاری در بریتانیا در پایین‌ترین حد خود در 40 سال اخیر، 3.8 درصد است. به گفته کنفدراسیون استخدام و استخدام (REC)، یک گروه لابی برای استخدام کنندگان، 1.7 میلیون آگهی برای مشاغل تکمیل نشده در بریتانیا در اوایل ژوئن وجود داشت. کارفرمایان بزرگ در حال حاضر از کمبود مهارت شکایت دارند، بنابراین یافتن انباری از کارگران موقت که بتوانند در کوتاه‌مدت وارد کار شوند، بسیار سخت و احتمالاً بسیار پرهزینه خواهد بود. (یک گزینه در دولت های محافظه کار قبلی ممکن است آوردن کارگران از اتحادیه اروپا باشد. احتمالاً این چیزی نیست که دولت جانسون در نظر دارد.)

در بلندمدت، تغییرات ممکن است حتی از تکرار اعتصابات راه آهن جلوگیری نکند. مشخص نیست که رای دهندگان چقدر از نقش های بسیار آموزش دیده ایمنی عمومی (مانند رانندگی قطارهای 400 تنی با سرعت 120 مایل در ساعت) که توسط کارگران موقت انجام می شود، خوشحال می شوند. کارگران با صلاحیت بالاتر تقریباً همیشه نوعی اهرم بر کارفرمایان خواهند داشت (البته با تهدید اتوماسیون همیشه در کمین).

اما در بلندمدت، تغییرات پیشنهادی توازن قدرت را از کارگران و به نفع کارفرمایان منحرف خواهد کرد. رئیس REC، نیل کاربری، استدلال کرد که می‌تواند کارکنان آژانس را به موقعیت غیرممکن مجبور کند که از آنها خواسته شود از خطوط اعتصاب عبور کنند. به عنوان مثال، در بازار کار کمتر آموزش دیده و با دستمزد بدتر، در انبارها و انبارهای حمل و نقل، کارگران به احتمال زیاد در مقابل کارگران قرار می گیرند.