اشتها برای پاهای قورباغه در فرانسه و بلژیک “سوق انقراض گونه ها” | گونه های در معرض خطر

بر اساس گزارشی، اشتهای هولناک پاهای قورباغه در میان فرانسوی‌ها و بلژیکی‌ها، گونه‌های موجود در اندونزی، ترکیه و آلبانی را در آستانه انقراض قرار داده است.

اروپا سالانه 200 میلیون قورباغه وحشی وارد می‌کند که به کاهش جدی گونه‌های بومی در خارج از کشور کمک می‌کند.

دانشمندان تخمین می زنند که قورباغه آبی آناتولی به دلیل بهره برداری بیش از حد ممکن است تا سال 2032 در ترکیه منقرض شود در حالی که گونه های دیگری مانند قورباغه آبی آلبانیایی اکنون در معرض خطر هستند.

سهمیه صادرات قورباغه جاوان اندونزی نیز در اقدامی که حافظان محیط زیست گمان می کنند ممکن است در نتیجه کاهش جمعیت باشد، برداشته شده است.

دکتر ساندرا آلتر، یکی از بنیانگذاران خیریه حفاظت از حیات وحش Pro، که یکی از نویسندگان این گزارش است، گفت: «در اندونزی، مانند اکنون در ترکیه و آلبانی، گونه‌های بزرگ قورباغه در طبیعت در حال کاهش هستند، یکی پس از دیگری که باعث یک اثر دومینوی مرگبار برای حفاظت از گونه‌ها.»

“اگر غارت بازار اروپا ادامه یابد، به احتمال زیاد شاهد کاهش شدید جمعیت قورباغه‌های وحشی و احتمالاً انقراض در دهه آینده خواهیم بود.”

شارلوت نیترت، رئیس سازمان غیردولتی فرانسوی Robin des Bois، که یکی از نویسندگان مقاله بود، گفت: “قورباغه ها نقش اصلی را در اکوسیستم به عنوان کشنده حشرات بازی می کنند – و در جایی که قورباغه ها ناپدید می شوند، استفاده از آفت کش های سمی در حال افزایش است. از این رو، تجارت پاهای قورباغه پیامدهای مستقیمی نه تنها برای خود قورباغه ها، بلکه برای تنوع زیستی و سلامت اکوسیستم به طور کلی دارد.

به گفته اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، دوزیستان در بین مهره داران در معرض تهدید قرار دارند و دستورالعمل زیستگاه های اتحادیه اروپا از صید قورباغه های وحشی بومی در کشورهای عضو جلوگیری می کند.

این بلوک 27 کشوری واردات را محدود نمی کند و هر ساله حدود 4070 تن قورباغه توری شده در خارج از کشور در بشقاب های اروپایی عرضه می شود.

به نظر می رسد میل به گوشت قورباغه در بلژیک که 70 درصد واردات را به خود اختصاص می دهد، بیشتر است، اما Pro Wildlife می گوید که بیشتر این گوشت ها سپس به فرانسه فرستاده می شود که 16.7 درصد به طور مستقیم وارد می شود. هلند 6.4 درصد را به خود اختصاص داده است.

IUCN گزارش وضعیت حفاظت از دوزیستان را اواخر امسال منتشر خواهد کرد، اما جنیفر لودکه، که ارزیابی های فهرست قرمز اتحادیه را مدیریت می کند، گفت که حداقل 1200 گونه دوزیست – 17٪ از کل – در بازار بین المللی معامله می شود.

او گفت: “این باعث کاهش شدید جمعیت در کشورهایی می شود که منشأ این قورباغه ها هستند و همچنین باعث انتشار ناخواسته پاتوژن های کشنده به دوزیستان می شود.”

«در اروپا باید تغییری در آگاهی عمومی صورت گیرد [to realise] بار این کاهش جمعیت دوزیستان به دلیل تقاضا برای کشورهای ثروتمندتر بر دوش کشورهای فقیرتر گذاشته می شود.

لودکه، که گروه متخصص دوزیستان IUCN را نیز هماهنگ می‌کند، گفت: «ما باید در مورد استفاده پایدار و در صورت امکان صحبت کنیم.»

بر اساس این گزارش، اندونزی حدود 74 درصد از قورباغه های وارداتی به اتحادیه اروپا را تامین می کند و پس از آن ویتنام با 21 درصد، ترکیه 4 درصد و آلبانی 0.7 درصد قرار دارند.

بهره برداری بیش از حد در کشورهای غیر اتحادیه اروپا باعث شده است که IUCN به گونه هایی مانند قورباغه خاردار غول پیکر در چین و قورباغه چمنی آسیایی کامبوج طبقه بندی های آسیب پذیر و تقریباً در معرض خطر بدهد.

در آفریقا کمتر از 250 قورباغه لغزنده توگوی بالغ زنده مانده اند و قورباغه گاو نر غول پیکر آفریقایی ممکن است در سوازیلند منقرض شده باشد.

Pro Wildlife و Robin de Bois می‌گویند که از کشورهای اتحادیه اروپا می‌خواهند واردات را محدود کنند، از قابلیت ردیابی محصولات پای قورباغه اطمینان حاصل کنند، اطلاعات بهتری را به مصرف‌کنندگان ارائه دهند و پیشنهادهای فهرست‌بندی برای گونه‌های در معرض خطر را در کنوانسیون تجارت بین‌المللی گونه‌های در معرض انقراض (Cites) تهیه کنند.

آلتر همچنین خواستار پایان دادن به اعمال ظالمانه مانند بریدن پاهای قورباغه با تبر یا قیچی بدون بیهوشی شد.

خودی های اتحادیه اروپا اظهار داشتند که مایه تاسف است که گزارش Pro Wildlife پس از مهلت 17 ژوئن برای ارسال پیشنهادهای فهرست به کنفرانس بعدی طرفین که در ماه نوامبر در پاناما برگزار می شود، منتشر شده است.

یکی از مقامات کمیسیون اروپا گفت: «اتحادیه اروپا آماده است تا از هر گونه پیشنهاد فهرست‌بندی حمایت کند [Cites] کشورهای محدوده، که شواهد علمی برای اثبات این خطر وجود دارد که تجارت بین المللی بقای گونه را تهدید کند، وجود دارد.